نیچه

فردریش نیچه (1900-1844م

گزارشی از کتاب «کوتاه‌ترین سایه: مفهوم حقیقت در فلسفه نیچه»

فریدریش ویلهلم نیچه (به آلمانی: Friedrich Wilhelm Nietzsche)‏ (15 اکتبر 1844 - 25 اوت 1900) فیلسوف، شاعر، آهنگساز و فیلولوژیست کلاسیک بزرگ آلمانی بود.

هر فهرستی از فلاسفه بزرگ که حاوی نام نیچه نباشد، فهرست ناقصی به شمار می آید. فیلسوفی که از ذهنی چالاک برخوردار بود و بی ایمانی فرهنگ مغرب زمین را صراحتا فریاد کشید.

در دوران معاصر، تجددگرایی با بحرانی عمیق روبه روست; بحرانی که زاییده یک انکار است; انکار «عقل خودبنیاد» که در سپهر اندیشه تجددگرایی تنها منبع مورد اعتماد برای معرفت اندوزی است

برای بهتر فهمیدن مقاله «تضاد فرهنگ مدرن » زیمل باید مفاهیم کلیدی آن را توضیح داد.دو مفهوم مهم که زیمل از آنها برای آشکار کردن این تضاد استفاده می کند مفاهیم زندگی و شکل است

با تغییر نظام ارزش گذاری و معرفت شناسی در دوران تجدد، علوم سیاسی نیز دچار تحول شده اند. غرب جدید تاکنون سه موج تجدد (مدرنیته) را پشت سر گذاشته است. موج اول و دوم که توسط ماکیاولی و روسو به وجود آمد، به ظهور کمونیسم و لیبرال دموکراسی انجامید و موج سوم که نیچه پدید آورد به ظهور فاشیسم منجر شد.

این مقاله در ابتدا به بررسی آرای نیچه در اخلاق می پردازد و سپس بیان می کند که فیلسوف اخلاق معاصر آقای السدیر مک اینتایر تنها دو گزینه متقابل در فلسفه اخلاق ترسیم می کند که اخلاق نیچه و اخلاق ارسطوست

نقد کوبنده هایدگر از تجدّد [ نوبودگی modernity / ] از جمله پرنفوذترین میراثهای فلسفی اوست. اما توصیف او از آفات تجدّد شی ءسازی، عقل حسابگر، فقدان امر متعالی، استبداد افکار عمومی آن بعید است که منحصر به فرد باشد

نویسنده در قسمتهای قبل به بیان نظریه خویش در باب وقوع تحولی فاجعه آمیز در اخلاقیات جوامع نوین پرداخت و چنین ابراز نمود که علت تلاش متفکران عصرجدید برای توجیه اخلاق، وقوع چنین تحولی است. تنها در فرهنگی که باورهای اخلاقی تضعیف شده و مفاهیم اخلاقی تغییر یافته باشد، افراد در صحت احکام اخلاقی و اعتبارشان دچار تردید می گردند.