برنامه-هسته‌ای

پیشبرد این راهبردها، نیازمند «اراده»ی قوی و یکپارچه در بدنه اجرایی کشور و درونی‌سازی این مفهوم در تفکر مدیران است که اروپا در حال حاضر شریک دشمنی و خصومت بلوک آمریکایی-اسراییلی علیه ایران است.

محسن رضایی در فرازی از «اسرار مکتوم» که صحبت از پذیرش قطعنامه و پایان‌دادن به جنگ است، این‌روایت را دارد که در آن‌مقطع هاشمی به او می‌گفته نزد امام (ره) برود و بگوید «ما نمی‌توانیم بجنگیم»!

تجربه ترامپ نشان داده است که او به‌شدت به دادن پیام‌های یکدست و هماهنگ از داخل دولتش به بیرون حساسیت دارد.

اروپا در سال پایانی برجام در تلاش است تا با تهدید مکانیسم ماشه، فشار و مذاکره را همزمان برای محدود کردن برنامه هسته‌ای و نقش منطقه‌ای ایران به کار گیرد.

هریس ایران را بزرگ‌ترین دشمن آمریکا می‌داند و ترامپ می‌گوید بایدن باید به نتانیاهو می‌گفت «اول تأُسیسات هسته‌ای ایران را بزن؛ بعداً به بقیه‌اش فکر کن!» اما هر دو می‌گویند حتماً با ایران توافق می‌کنند.

افزایش اقدامات رژیم صهیونیستی در منطقه با چراغ سبز آمریکا در چند ماه اخیر باعث شده است در تهران تصمیماتی اتخاذ شود که تغییر پایدار در محاسبات دشمن پدید آورد.

در دکترین جدید هسته‌ای، ایران است که در ترسیم گزاره‌ها، ثوابت، پیش شرط‌ها و حتی مدل‌های هر گونه توافق یا تفاهم، ابتکار عمل را در دست خواهد داشت.

دو سال پیش، عربستان شرط عادی‌سازی با اسرائیل را «پذیرفتن طرح ابتکار صلح عربی مربوط به سال 2002» از سوی رژیم صهیونیستی اعلام کرده بود.

سفر پادشاه عمان به جمهوری اسلامی ایران، از یک‌سو باهدف تقویت تعاملات دوجانبه و منطقه‌ای و از سوی دیگر، باهدف جمع‌بندی آخرین پیشنهادها طرفهای مذاکره‌کننده هسته‌ای صورت خواهد گرفت.

پمپئو می‌نویسد: جان کری، وزیر خارجه اوباما، با امضای برجام، امنیت آمریکا و اسرائیل را با یک کیسه «باقالی سحرآمیز» عوض کرد، چون فکر می‌کرد می‌تواند یک روز ایران را به متحد آمریکا تبدیل کند.