دونالد-ترامپ

بخش مهمی از مراسم رژه امسال ارتش آزادیبخش چین به نمایش توان موشکی دوربرد این کشور اختصاص یافته بود.

به باور بسیاری از تحلیل‌گران در خود ایالات متحده، تعطیلی دولت(گرچه در 12 نوامبر پایان یافت)، اما به وضوح نشانه‌های افول یک امپراتوری و یک دولت هژمون را پیش چشم جهان و مردم آمریکا عیان ساخت.

در حال حاضر استعداد نیروی دریایی امریکا در نزدیکی سواحل ونزوئلا هنوز به اندازه راه اندازی یک حمله مستقیم علیه خاک این کشور به نظر نمی رسد اما هر هفته بر تعداد ناوهای اعزامی به منطقه افزوده می‌شود.

پیام‌های تازه منتشر شده از تبهکار جنسی معروف(که ارتباط او با موساد تقریبا قطعی است)، تاریخچه شناخته شده بین ترامپ و اپستین را از اساس بازنویسی نمی‌کنند، اما سه عنصر جدید قابل توجه معرفی می‌کنند.

کاپلان می‌نویسد: به دلیل شهرت سمی ترامپ میان نخبگان، دولت او مملو از افرادی متوسط و گاه ناتوان از کارکردن خواهد بود. این مکانیسم آرامی است که از طریق آن قدرت آمریکا افول خواهد کرد.

دعوی «مسوولیت زیاد» ترامپ، که با انکارهای قبلی دولت آمریکا (مانند اظهارات مارکو روبیو مبنی بر عدم دخالت مستقیم ایالات متحده در آن تهاجم تروریستی) در تضاد است، بحث‌های گسترده‌ای را برانگیخته است.

نشریه آمریکایی امریکن کانسروتیو می‌نویسد لس وکسنر، میلیاردر یهودی، کسی بود که در وهله اول اپستین را به ثروت و قدرت رساند، اما تا کنون درباره روابطش با این مجرم جنسی، تحت بازجویی جدی قرار نگرفته است.

ترامپ با تلاش در جهت تحقیر معترضان(آن هم به سخیف‌ترین و موهن‌ترین شکل ممکن) عملا نشان داد که عنصری به نام «دموکراسی» در ایالات متحده عملا به کالبدی پوچ و تهی تبدیل شده است که دیگر حفظ ظاهر هم نمی کند.

منتقدان وزیر نگران هستند که در میان اخراج ، استعفا و بازنشستگی زودهنگام کارکنان ارشد، پنتاگون در معرض خطر آسیب دیدگی جدی قرار گیرد.

حدود 7 میلیون نفر، معادل 2 درصد از جمعیت کل ایالات متحده با شرکت در اعتراضات «نه به پادشاهی»، گسترده‌ترین تظاهرات یک‌روزه در تاریخ این کشور، دونالد ترامپ را به دیکتاتوری متهم کردند.