
دکتر محمد حضرتی* در ایران، بسیاری از مسائل چنان مینمایند که گویی هیچ نقطه پایانی برای آنها وجود ندارد؛ هر از گاهی به صدر اخبار میآیند، فضای عمومی و اذهان را درگیر میکنند، سپس بدون هیچ پیشرفتی در عمل جای خود را به مسالهای قدیمیتر میدهند و به حاشیه میروند، تا در فرصتی دیگر فربهتر، لاینحلتر و پیچیدهتر بازگردند