نویسنده «جاده کور» معتقد است: اطلاعات، به تنهایی نمیتواند زمینهای را فراهم و مخاطب را تشویق کند که به منطقهای سفرکند. باید این اطلاعات با تبلیغات و امکانات وسیعی که در اختیار رسانههاست، درمخاطب چنان شور سفری به وجود آورد تا زمینه برای ایجاد گردشگری ادبی فراهم شود. زیرا رواج این نوع گردشگری، میتواند همچون نفت درآمدزا باشد.