نجف

25 اسفند ماه مصادف با دهمین سالروز درگذشت ناگهانی، مرموز و شبهه انگیز یادگار امام مرحوم حاج سید احمد خمینی است

نجف، سالها مرکز تحولات عمیق و ریشه ای در منظومه اندیشه ای شیعه بوده است. بزرگان بسیار و اندیشه ورانی ژرف، از آن برآمده اند و توانسته اند راهی به سوی تفکرات سنجیده و نو بگشایند. وجود عتبات عالیات در عراق باعث شده شیعیان به این شهرها همواره نوعی تعلق خاطر و اشتیاق وصف ناپذیرداشته باشند.

خالد الغفوری : منظور از چنین پرسش هایی، همان ارزیابی کلی می باشد. ما در ارزیابی، بیشتر به وضعیتی که به چشم می خورد می نگریم؛ وگر نه مسایل دیگری هم وجود دارد که با این ارزیابی کلی سازگار نیست. می توان گفت: وضعیت عراق دو بعد دارد:

نویسندگان این مقاله معتقدند : بی تردید ورود شیخ طوسی (385-460ه) به نجف، نقطه عطفی در شکل گیری و پختگی حوزه علمیه نجف به شمار می رود؛ اما در این که وی موسس حوزه نجف بوده، یا قبل از ورودش به این شهر، حوزه نجف دایر بوده است، دو دیدگاه وجود دارد که به نظر می رسد شواهد تاریخی موید دیدگاه نخست است، و تاریخ ورود شیخ به نجف در سال 448 هجری قمری و 1027 میل ...

اشاره: مقام حضرت مهدی(عج) در وادی السلام نجف اشرف، یکی از قدیمی‏ترین مقامات منتسب به حضرت بقیة‏اللّه ارواحنا فداه می‏باشد

اشاره: آنچه خواهید خواند حاصل دیداری است با حضرت آیت الله سید محمد موسوی بجنوردی که در تاریخ 29/1/79 با حضور سرکار خانم دکتر فاطمه طباطبایی (قائم مقام سردبیر پژوهشنامه متین و مدیر گروه عرفان پژوهشکده امام خمینی(س)) و آقای محمد مهدی مجاهدی (مدیر داخلی و دبیر تحریریه پژوهشنامه متین) صورت پذیرفته است

سیّد محمدحسن نجفی قوچانی، معروف به آقانجفی قوچانی، از معدود فقیهان شیعه است که خاطره های 43 سال از زندگی 68 ساله خود را در کتاب سیاحت شرق نگاشته است. وی همچنین توانسته در کتاب حیات الاسلام فی أحوال آیة الملک العلام، برخی اسناد تاریخ معاصر را درباره استاد خود، آخوند خراسانی که در مشروطه ایران فعّالیت مهم و گستره ای داشت، در یک مجموعه جای دهد.

(آرمان «ترقی » و «تعالی » و تطبیق آن بر نظام مشروطه) چکیده مجتهد خراسانی، رفع مشکلات جامعه ایران عصر قاجار را در چهار محور کلی جست: «رشد و گسترش تولیدات داخلی » ، «حفظ استقلال کشور» ، «گسترش عدالت اجتماعی » و «بسترسازی لازم جهت عملی شدن ارزش های اسلامی به ویژه میان دولتمردان »

محمدکاظم فرزند ملاحسین در سال 1255 ه .ق در مشهد مقدس به دنیا آمد. در حرکت به سوی نجف اشرف، وارد شهر سبزوار گردید و از محضر استاد فرزانه، زاهد زمانه، مرحوم حاج ملّاهادی سبزواری، فیلسوف نامی، کسب فیض نمود. سپس در مسیر حرکت وارد تهران شد و مدتی در مدرسه «صدر» رحل اقامت افکند و در محضر ملاحسین خوئی تلمذ کرد.