نجف

دولت آن یافت که در پای تو سر داد ولی .

محمدکاظم فرزند ملاحسین در سال 1255 ه .ق در مشهد مقدس به دنیا آمد. در حرکت به سوی نجف اشرف، وارد شهر سبزوار گردید و از محضر استاد فرزانه، زاهد زمانه، مرحوم حاج ملّاهادی سبزواری، فیلسوف نامی، کسب فیض نمود. سپس در مسیر حرکت وارد تهران شد و مدتی در مدرسه «صدر» رحل اقامت افکند و در محضر ملاحسین خوئی تلمذ کرد.

شیخ عبدالحسین امینی در سال 1320ق. در تبریز، در دامنه کوه سهند به دنیا آمد؛ در خاکی که آزادمردان بسیاری داشت

امیرمومنان علی(ع) پیشوای بزرگ اسلام و امام اول شیعیان جهان در سال چهلم هجری یعنی سی سال بعد از رحلت پیامبر خاتم(ص) چشم از این دنیای مادی فرو بست و روح بلندپروازش از تنگنای این جهان به ملکوت اعلی بال و پر گشود.

نجف،سالها مرکز تحولات عمیق و ریشه­ای در منظومه اندیشه­ای شیعه بوده است. بزرگان بسیار و اندیشه­ورانی ژرف، از آن برآمده­اند و توانسته­اند راهی به سوی تفکرات سنجیده و نو بگشایند. وجود عتبات عالیات در عراق باعث شده شیعیان به این شهرها همواره نوعی تعلق خاطر و اشتیاق وصف ناپذیرداشته باشند.

روحانیان فعال در نهضت مشروطه، مهم ترین و مؤثرترین جریان موجود در این نهضت اند که می توان آن را به دو دسته کلی مشروطه خواه و مشروعه خواه تقسیم کرد

سیّد محمدحسن نجفی قوچانی، معروف به آقانجفی قوچانی، از معدود فقیهان شیعه است که خاطره های 43 سال از زندگی 68 ساله خود را در کتاب سیاحت شرق نگاشته است. وی همچنین توانسته در کتاب حیات الاسلام فی أحوال آیة الملک العلام، برخی اسناد تاریخ معاصر را درباره استاد خود، آخوند خراسانی که در مشروطه ایران فعّالیت مهم و گستره ای داشت، در یک مجموعه جای دهد.

«در خطوط چهره او قوه جاذبه ای وجود داشت و چشمانش خاکستری و خسته می نمود و در وجود نحیف و خسته او، یک قدرت و نفوذ خارق العاده موجود و بیان او بسیار سحرآمیز بود که من کمتر در کشورهای اسلامی نظیر آن را دیده بودم»، «ما را روی حصیری که بیرون اتاقش افتاده بود، نزدیک خود نشانید

دکتر مظفر نامدار که در زمینه تاریخ و اندیشه سیاسی علمای معاصر شیعه، تحقیقات و تالیفات ارزشمندی انجام داده، با نگاهی دقیق و روش مند، اندیشه سیاسی علمای بزرگ حوزه های علمیه تشیع را بازشناسی نموده و به طرح تفکیک مکاتب مختلف در حوزه فقه سیاسی پرداخته است

حتی اگر شیعیان جمعیت شصت درصدی عراق را هم تشکیل نمی دادند، باز هم مورد تامل و توجه و ملاحظه ای جدی بودند