هند خرید نفت از ایران را متوقف می‌کند، این خبری است که امروز بارها در سایت‌های مختلف خبری داخلی کار شده و در هیاهوی خبر تهدید امریکا و فشار برای به صفر رساندن فروش نفت ایران، در فضای پر تنش امروز مخاطب را به خود جذب می‌کند و هراسی بر هراس‌های این روزهای ما اضافه می‌کند که یک مشتری دیگر نفت ایران هم پرید و حلقه محاصره کشور تنگ‌تر شد.
همه رسانه‌ها را که زیر و رو بکنید تنها منبعی که برای این خبر پیدا می‌کنید خبرگزاری رویترز است، رسانه‌ای که به قول ظریف روزانه 50 خبر دروغ درباره ایران منتشر می‌کند و رسانه‌های داخلی بدون واکاوی اصل ماجرا بلندگوی آن می‌شوند.
با جستجوی دقیقتر، حداقل دقیقتر از سردبیران برخی رسانه‌های داخلی، به اطلاعیه وزیر نفت هند بر می‌خوریم.
وزیر نفت هند برخلاف انتشار برخی اخبار در رسانه‌های داخلی به نقل از او در مورد قطع واردات نفت از ایران، در واکنش به این خبر رویترز اعلام کرد که دولت این کشور براساس «منافع ملی» اقدام خواهد کرد.
دانشگاه ام‌آی‌تی امریکا بر روی محتوای خبرهای دروغی که در دوره انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری امریکا منتشر شده، انجام شد.
این پژوهش که مشخصا بر رفتارشناسی مخاطب صورت گرفته، نشان می‌دهد که برای بسیاری از مخاطبین دیگر خود خبر و منابع رسمی یا حتی منطقی‌بودن خبر عامل اعتماد به آن خبر نیست، آنچه راست و دروغ بودن خبر را تعیین می‌کند افراد و خبرگزاری‌ها هستند که از خبر و منطق و عقل موثق‌ترند.
مثلاطرفداران حزب جمهوری‌خواه به خبرهای دروغی که ازسوی جمهوری‌خواهان منتشرشود بیشتر ازخبرهای درستی که دموکرات‌ها منتشر کنند اعتماد دارند.
پژوهش دیگری که وزارت ارشاد در سال 96 انجام داد، نشان می‌دهد که رویترز محبوب‌ترین و پراستنادترین خبرگزاری در میان رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران ایرانی‌ست، یعنی صرف انتشار خبری در رویترز، خبرنگاران داخلی را از صحت آن مطمئن می‌سازد، بی آنکه درصدد جستجو در منابع دیگر برآیند. خبرهایی که با کمی موشکافی بیشتر دروغ از آب در می‌آیند.
عامل اقبال به رویترز هر چه باشد، چه بی‌عملی و راحت‌طلبی رسانه‌های حاضری‌خور چه تلاش رسانه‌های مخالف دولت برای ماهی گرفتن از این گردابی که همه ما را در خود خواهد کشید، باید ما را به خود بیاورد.
بر دستگاه عریض و طویل صداوسیما که حرجی نیست، صداوسیما مدت‌هاست منافع جناحی را به منافع ملی ترجیح داده و به‌جای اینکه بازوی رسانه‌ای ایران باشد شده خنجری که در پهلوی آگاهی مردم می‌رود.
روی صحبت اما با کرور کرور خبرنگار و خبرگزاری رنگارنگ است که رسالت خبرنگاری را که جستجوی حقیقت است به هیاهوی لایک و بازدید و هیجان شبکه‌های اجتماعی باخته‌اند.
در فضای بی‌عملی ماست که رسانه‌ای مانند رویترز، با آگاهی از میزان اعتباری که در میان جماعت خبری ما پیدا کرده، آرام آرام ما را مسموم می‌کند، ذهن‌مان را پرورش می‌دهد و ما در برابر هرخبری که بدهد، راست یا غالبا دروغ، مسخ می‌شویم.
روزهای سختی پیش رو داریم، حالا که دولت امریکا تمام توانش را برای تحمیل جنگ اقتصادی بر ایران بسیج کرده، پیاده نظام حمله رسانه‌ایش نشویم.
