بهترین فیلم‌های آسیایی ۲۰۱۷ ـ قسمت دوم

فیلم‌های آسیایی همیشه ثابت کرده‌اند که قابلیت ارتباط برقرار کردن با مخاطب را دارند و تماشاگران از نقاط مختلف با فرهنگ‌های متفاوت توانایی هم ذات پنداری با آن‌ها را خواهند داشت. درک درست از این مدیوم و تطبیق‌پذیری فیلم‌های تولید شده در این قاره نشان دهنده‌ی نوابغی است که در این خطه حضور دارند. سال 2017 سال خوبی برای سینمای آسیا بود. در این مطلب پانزده فیلم برتر سال 2017 از بهترین‌های سینمای آسیا را به شما معرفی می‌کنیم:
7 ـ شادی happiness
کارگردان: سابو SABU
کشور: ژاپن
مدت‌زمان فیلم: 1 ساعت و 30 دقیقهبرخلاف آنچه عنوان فیلم القا می‌کند فیلم سابو، فیلم‌ساز کالت ژاپنی، احتمالاً غمگین‌ترین فیلم سال 2017 است. «شادی» فیلمی غیر انعطاف پذیر، سادیستیک و اغلب دردناک و ناراحت کننده درباره‌ی خاطرات و ماهیت متأثر کننده و مخرب آن‌هاست. این فیلم که به دقت ساخته شده تنها بر روی شگفتی‌های روایت تمرکز نمی‌کند بلکه به کنکاش در این مسئله می‌پردازد که چرا بعضی خاطرات (چه تلخ و چه شاد) مارا تبدیل به آنچه اکنون هستیم کرده‌اند.
6 ـ واجب Wajib
کارگردان: آن ماری جاسر Annemarie Jacir
کشور: فلسطین
مدت‌زمان فیلم: 1 ساعت و 36 دقیقه«واجب» یک فیلم جاده‌ای است که بر روی سهل‌انگاری و بی‌تفاوتی خانوادگی با تمرکز بر یک دوئت جذاب پدر ـ پسری متمرکز است. یک پدر و پسر بیگانه‌اش باید باهم همراه شوند تا کارت‌های دعوت عروسی دختر/ خواهر را به دست مهمان‌ها برسانند. فیلم آن ماری جاسر با دیالوگ‌های خودمانی‌اش و تنش عاطفی قابل درک و آشنا و موقعیتی واقعاً زیبا برای همراه شدن با آن، هرگز تردیدی برای درک مخاطبین ایجاد نمی‌کند که چرا این دو نفر از یک خانواده، دیدگاهی متفاوت از دنیایی که در آن زندگی می‌کنند دارند.
5 ـ یک رؤیای خاموش A Quiet Dream
کارگردان: لو ژنگ Zhang Lu
کشور: کره‌ی جنوبی
مدت‌زمان فیلم: 1 ساعت و 41 دقیقه«یک رؤیای خاموش» با تمرکز بر روایتی کمدی رمانتیکی غریب و پر اوهام، به بررسی زندگی روزمره‌ی گروهی از مردم می‌پردازد که در حومه‌ی فقیرنشین سئول زندگی می‌کنند. این فیلم که به صورت سیاه و سفید فیلم‌برداری شده و گاهی اوقات ته رنگی مالیخولیایی به خود می‌گیرد، داستان افرادی را دنبال می‌کند که مجبورند با جایگاه اجتماعی و جغرافیایی خود کنار بیایند و زندگی‌ای را پیش ببرند که با رؤیاهایشان هم طنین نیست. این فیلم با موتیف‌های بصری مینیمالیستی، طنز واقع‌گرایانه و تفسیر ایدئال اجتماعی که کاراکترها را در احساس ترحم اغراق‌آمیز برای خود غرق نمی‌کند، تبدیل به قصیده‌ای تغزلی برای مردم عادی شده است. هنگامی که می‌خواهید رؤیاها را بخشی از واقعیت در نظر بگیرد و واقعیت را بخش از رؤیا، این کمدی سنگین درباره‌ی نامتجانس بودن، عمیقاً طنین‌انداز خواهد بود.
4 ـ By The Time It Gets Dark
کارگردان: Anocha Suwichakornpong
کشور: تایلند
مدت‌زمان فیلم: 1 ساعت و 45 دقیقهما بارها شاهد بوده‌ایم که فیلم‌ها ماهیت واقعیت را کاملاً وارونه کرده، تغییر می‌دهند. « By The Time It Gets Dark» اما واقعیت درون فیلم را به یک تفکر رمزآمیز، عرفانی، جادویی و خیالی از خود فیلم‌سازی تبدیل می‌کند. با اشارات و تلویحات بصری به فیلم‌سازان شناخته شده‌ی معاصر آسیایی مانند وونگ کاروای Wong Kar-wai و مهم‌تر از همه استاد فیلم‌سازی تایلندی Apichatpong Weerasethakul، فیلم « By The Time It Gets Dark» این سؤال را مطرح می‌کند که آیا امکان‌پذیر است که فیلمی تاریخی درباره‌ی مکانی که هیچ تاریخی ندارد ساخت و در عین حال پاسخی سردرگم کننده و توهم‌زا به این پرسش ارائه می‌کند. « By The Time It Gets Dark» پروژه‌ای تحقیقاتی کارگردان درباره قتل‌عام دانشجویان تایلندی در دانشگاه Thammasat بانکوک در سال 1976 است.
3 ـ هتل رستگاری Hotel Salvation
کارگردان: شوبهاشیش بوتیانی Shubhashish Bhutiani
کشور: هند
مدت‌زمان فیلم: 1 ساعت و 42 دقیقهاین فیلم بر مسیر به ظاهر تاریک نسیان اجتناب ناپذیر نوری معنوی می‌تاباند. «هتل رستگاری» بی‌هیچ سختی‌ای چنان احساس زنده‌ای از عشق، تأسف، ادراک و ترک کردن و پشت سر گذاشتن ارائه می‌دهد که مخاطب وجود بی‌روح خود را دور می‌ریزد و سبک‌بار می‌شود. این فیلم فقط رستگاری را برای شما به ارمغان نمی‌آورد بلکه به زندگی و مرگ معنایی جدید می‌بخشد. معنایی که به درک باطن و ضمیر می‌پردازد و نه چیزی بیش از آن.
2 ـ خورشید سفید White Sun
کارگردان: دیپاک رانیار Deepak Rauniyar
کشور: نپال
مدت‌زمان فیلم: 1 ساعت 29 دقیقه«خورشید سفید» سنت‌ها و اعتقادات قدیمی که علیه تجدد قرار می‌گیرد را به سخره می‌گیرد. این فیلم به مشاهده‌ی مشکلات کاراکترها و گذاشته‌ای که با یکدیگر داشته‌اند، از طریق مرگ و تغییر می‌پردازد. به همچنین به تماشای گناه، تحول و آزادی می‌نشیند که چیزی به خشونت و قدرت جنگ می‌تواند به زندگی برخی از مردم بیاورد. «خورشید سفید» با یک موقعیت کمیک اَبزورد، به آرامی و با اطمینان به یک قطعه مهم از سینما تبدیل می‌شود که به ما این فرصت را می‌دهد تا به دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم یا باید بدانیم نگاه بکنیم.
1 ـ شب تنها کنار ساحل On the Beach at Night Alone
کارگردان: هونگ سنگ سو Hong Sang-soo
کشور: کره‌ی جنوبی
مدت‌زمان فیلم: 1 ساعت و 41 دقیقهآنچه درباره‌ی فیلم‌های سنگ سو بسیار جالب است این است که این فیلم‌ها فرا ماهیتی از جمع‌آوری، به تصویر کشیدن و اصلاح چیزهای است که احتمالاً نمی‌تواند در زندگی خود اصلاح کند؛ که نه تنها باعث افزایش نگاه شخصی در روایت فیلم می‌شود بلکه همچنین آن را تبدیل به نسجی مرتبط کننده و جهانی برای هرکسی می‌کند که بالا و پایین‌ها و آغاز و پایان‌های یک رابطه را تجربه کردند. با فیلم «شب تنها کنار ساحل»، سانگ سو ما را مجبور می‌کند یک شکست عشقی وحشتناک را تجربه کنیم و به ما احساس گمشدگی و هم‌زمان با آن درک و آگاهی را القا می‌کند.
بهترین فیلم‌های آسیایی 2017 ـ قسمت اول

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.