هَرزَویل، یکی از روستاهای استثنایی استان گیلان است . برای رفتن به این روستا، باید 65 کیلومتر از مرکز استان، فاصله بگیریم و به رودبار برویم. نخستین ویژگی روستای هَرزَویل قدمتِ آن است که طبق مَدارک معتبر از 1000 سال هم بیشترمی باشد . ناصر خسرو- شاعر و نویسنده ی نامدار قرن پنجم ه.ق- تو سفرنامه ی مشهورش، نام این روستا را آورده. بین تمام روستاهای ایران، فقط چند روستاست که پژوهشگرا و گردشگرا به آنها توجه ی زیادی کرده اند ، یکی از این روستاها همین هَرزَویل است . در منابعِ مختلف نام این روستا با تلفظ ها و املاهای گوناگونی اومده و ذکر نام و شرح موقعیت و ویژگی های این روستا تو سفرنامه ها و آثار نویسنده های خارجی و ایرانی، این روستارا از هزاران روستا و آبادی کشور ممتاز کرده است . از ویژگی های جالب توجه ی این روستا، وجود درخت سَروی است که بیش از هزار سال قدمت دارد. وجود این سرو کهنسال موجب شده، گردشگرای زیادی از این روستا دیدن کنند. خیلی از مردم برای دیدن درختی که بیش از ده قرن شادابی و سرسبزیِ خودشُ حفظ کرده به هَرزَویل سفر می کنند. خیلی از ساکنانِ روستای هرزویل و روستاهای اطراف معتقدند، این درخت، از 3000 سال قبل تا کنون، سرپاست. با این که آب و هوای مرطوب، سراسرِ منطقه ی گیلانُ سرسبز و شاداب کرده و به روستاها طراوت و زیبایی بخشیده اما روستای هَرزَویل، امتیاز ویژه ای نسبت به سایرِ آبادی ها دارد، چون در دامنه ی دره ای قرار گرفته که زمینه ای سبز دارد و خانه های کوچیک، با رنگ ها و شکل های گوناگون، روی دره ی سبز، این آبادی رو مثل تابلوی زیبای نقاشی نشان می دهد، بخصوص اَنبوه درختان زیتون و درختان دیگر، با رنگهای مختلف و زنده در دو طرف جاده ای که مسافرها و تازه واردها را به هَرزَویل هدایت می کند، زیباییِ این منطقه رو دو چندان کرده است .
