دکتر سید مهدی میرغضنفری در گفت‌وگو با خبرگزاری سلامت، درباره زالو درمانی اظهار کرد: لیچ تراپی یا زالودرمانی یک روش کمک درمانی است که در دنیا مطرح بوده و در چند دهه اخیر رشد زیادی داشته است، انجمن‌های بین‌المللی نیز در این زمینه وجود دارد و مطالعات زیادی هم در نشریات علمی مختلف در این مبحث به چاپ رسیده است.
وی با بیان اینکه همه زالوها خاصیت درمانی ندارند، افزود: زالوهایی که کرک زیادی دارند یا رنگ‌هایی رو به قرمز، قهوه‌ای و صورتی یا خیلی سیاه پیدا می‌کند خاصیت درمانی ندارند، بنابراین مردم باید بدانند که تنها برخی از گونه‌های زالو خاصیت درمانی دارند و نمی‌شود تنها با دیدن زالوهایی که در رودخانه و سایر مکان‌ها وجود دارند به عنوان درمان از آنها استفاده کرد.
این دکتری تخصصی فیزیولوژی عنوان کرد: زالو حتما باید یک بار استفاده و پس از آن معدوم شود چرا که دوبار استفاده از یک زالو غیر بهداشتی است.
میرغضنفری ادامه داد: تجویز اینکه چه کسی نیاز به زالو دارد بنابر تشخیص پزشک متخصص و با تجربه در امر طب سنتی است بنابراین افراد نباید بنابر تشخیص شخصی خود که دارای مشکلاتی همچون جوش صورت یا واریس هستند خودسرانه برای زالو درمانی اقدام کنند.
وی افزود: زالودرمانی به هیچ عنوان قدم اول درمان محسوب نمی‌شود بنابراین قدم اول درمان اصلاح سبک زندگی است و در قدم دوم از داروهای مربوطه جهت درمان استفاده می‌شود و در نهایت می‌توان از زالو درمانی بنابر تشخیص پزشک به عنوان یک روش کمکی استفاده کرد.
این پژوهشگر طب سنتی ایرانی در پاسخ به این سوال که چه افرادی نباید از زالودرمانی استفاده کنند؟ عنوان کرد: افرادی که به نوعی دچار مشکلات انعقادی هستند و خون آنها بند نمی‌آید، کمبود فاکتور هموفیلی دارند یا پلاکت آنها مشکل دارد و به نوعی دچار کم‌خونی، ضعف یا افت فشار می‌شوند نباید زالو درمانی شوند همچنین زنان در دوران بارداری، کودکان، سالمندان و افرادی که بسیار لاغر یا چاق هستند به هیچ عنوان نباید از زالو درمانی استفاده کنند.
میرغضنفری عنوان کرد: زالو درمانی غیر اصولی منجر به عوارضی همچون خون‌ریزی زیاد که به سختی بند می‌آید و فرد را دچار کم‌خونی می‌کند، ایجاد عفونت در محلی که زالو انجام شده و ضعف شدید در فرد می‌شود و حتی فرد ممکن است دچار تورمی در عضو مربوطه که زالو درمانی صورت گرفته شود و تا مدت‌ها این تورم وجود داشته باشد.
وی یادآور شد: خواص زالو درمانی زیاد است و امروز زالو درمانی به عنوان روش کمکی موجب بهبود خون‌رسانی می‌شود و برای افرادی که پیوند پوست انجام می‌دهند در محل‌هایی که زخم ایجاد شده است جهت ترمیم سریع‌تر از زالو استفاده می‌شود. بنابراین زالودرمانی سبب خون‌رسانی بهتر، کاهش التهاب و دردهای ناشی از آرتروز می‌شود اما آن را درمان نمی‌کند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ارتش اضافه کرد: زالو درمانی برای افرادی که به نوعی گرفتگی عروق دارند می‌تواند مفید باشد چراکه در بزاق زالو ماده‌ای وجود دارد که خون را رقیق و رگ‌ها را باز می‌کند همچنین برای افرادی که واریکوسل دارند نیز می‌تواند کمک درمان باشد .
