به گزارش ایسنا و به نقل از وییرد، تجزیه یک کیسه پلاستیکی، حداقل 450 سال زمان می‌برد اما با استفاده از یک روش جدید، این فرآیند در سه ساعت صورت می‌گیرد و دهها کیسه پلاستیکی به مایع تبدیل می‌شوند.
"میراندا وانگ"(Miranda Wang)، دانشمند حوزه زیست‌فناوری و دانشجوی دانشگاه پنسیلوانیا موفق شده است یک فرآیند شیمیایی را برای تجزیه سریع پلاستیک ابداع کند. وانگ و دوستش "جینی یاو" (Jeanny Yao)، نخستین بار، مشکل تجزیه زباله‌های پلاستیکی را در یک کارخانه بازیافت واقع در ونکوور کانادا مشاهده کردند. آنها دریافتند ضایعات پلاستیکی در یک محفظه بازیافت قرار می‌گیرند و از راه دریا به کشورهای در حال توسعه منتقل می‌شوند و در نتیجه، اقیانوس را آلوده می‌کنند. وانگ گفت: اگر نتوانیم فورا نسبت به تجزیه زباله‌های پلاستیکی اقدام کنیم، این موضوع به مشکلی همیشگی تبدیل خواهد شد.
وانگ افزود: فناوری ما می‌تواند این ضایعات که حامل هر نوع میکروب یا آلودگی هستند، به ترکیبی از مواد شیمیایی گوناگون موسوم به "اسیدهای آلی" تبدیل کند. این فناوری جدید می‌تواند آلودگی پلاستیکی را در سرتاسر جهان از بین ببرد و به حل این بحران جهانی کمک کند.
در سال 2015، وانگ و یاو، استارتاپ "بیوکالکشن"(BioCellection) را پایه‌گذاری کردند. این استارتاپ، بر مبنای کشف یک باکتری که قادر به خوردن پلاستیک است، تاسیس شد اما طولی نکشید که مشخص شد این باکتری، خوردن ترکیبات غذایی روی سطح پلاستیکی را ترجیح می‌دهد و در صورت خوردن پلاستیک، سرعت هضم بسیار کند می‌شود. از این رو، وانگ و یاو تصمیم گرفتند با استفاده از مواد شیمیایی خاصی، فکر خود را عملی کنند.
اکنون، استارتاپ بیوکالکشن، با همراه کردن شیمی و زیست‌شناسی مصنوعی، فرآیند جدیدی ابداع کرده است که پلاستیک را به مواد باارزش و قابل استفاده تبدیل می‌کند. این فرآیند، با استفاده از تجزیه شیمیایی پلیمرهای پلاستیکی مانند پلی‌استایرن و پلی‌اتیلن به ترکیبات آلی و تبدیل بیولوژیکی آنها به محصولات ارزشمند انجام می‌شود.
در ماه اکتبر، یک طرح آزمایشی در کارخانه ای واقع در کالیفرنیا صورت گرفت که بیش از سه ماه به طول انجامید و طی آن، 17 تن ضایعات پلاستیکی به شش تن مواد شیمیایی آلی تبدیل شد. در حال حاضر، این استارتاپ آماده اجرای این طرح در مقیاس بزرگ است اما برای این کار، به داده هایی در مورد چگونگی عملکرد سیستم مورد نظر نیاز دارد. یانگ متذکر شد: ما در حال حاضر نمی‌توانیم چگونگی عملکرد این فناوری را در مقیاس صنعتی و تجاری به طور دقیق مشخص کنیم.
ایده بعدی مخترعان این طرح، ابداع ماشینی برای پوشش دادن این فرآیند است. وانگ و یاو امیدوارند در سال 2019، دستگاه بزرگتری ابداع کنند که در یک روز از عهده تجزیه پنج تن پلاستیک برآید.
یانگ ادامه داد: این فناوری، به قدر کافی برای رفع مشکل ضایعات پلاستیکی کافی نیست. ما به فناوری‌هایی نیاز داریم که توانایی کافی برای مدیریت این ضایعات داشته باشند.
