طبیعت پیرامون ما رازهای نهانی درون خود دارد که ما هنوز به بسیاری از آن ها پی نبرده ایم. تعداد زیادی از موجودات هنوز کشف نشده اند و ما تنها به بخشی از شگفتی های طبیعی کره زمین پی برده ایم. یکی از عجیب ترین اکو سیستم ها در این زمینه، بدون شک اقیانوس ها و دریاهای عمیق هستند.
در این آب ها موجوداتی زندگی می کنند که دیدنشان ما را به یاد فیلم ها تخیلی و ماورایی می اندازد. علی رغم کاوش های صورت گرفته، هنوز نمی توان ادعا کرد که ما تمامی آبزیان اعماق دریا را شناخته ایم. با این حال ماهی هایی که تا به حال آن ها را کشف کرده ایم، بسیار ترسناک جلوه می کنند و از غیر پیش بینی بودن طبیعت حکایت دارند.
ما در این مقاله قصد داریم 10 آبزی ترسناک و رعب انگیز اعماق دریا را به شما نشان دهیم. تماشای آن ها بدون شک شما را به حیرت وا خواهد داشت. دعوت می کنیم آن ها را ببینید.
1- گرزه ماهی
گرزه ماهی که در عمق 80 تا 1600 متری دریا زندگی می کند، یکی از ترسناک ترین هیولاهای دریایی به شمار می رود. برخی آن ها کاملا سیاه بوده و دارای ارگان هایی نورانی «photophores» در مکان های خاصی از بدنشان هستند. یک باله پشتی بلند که برای فریب طعمه به کار می رود نیز در آن ها دیده می شود. برخی از گرزه ها هیچ گونه رنگی (رنگدانه) نداشته و شفاف هستند.
چشم های بزرگ آن ها نیز هر گونه نور را در شرایط کاملا تاریک و یا کم نور به خود جذب می کند. نورهایی که توسط ارگان های آبزیان اعماق دریا تولید می گردند، توسط فرایندی شیمیایی «زیست تابی» ایجاد می شوند.
2- ماهی نیش دندان
ماهی نیش دندان که با نام «Anoplogaster cornuta» نیز شناخته می شود، موجود وحشتناک دیگری است که در اعماق دریا زندگی می کند. علی رغم داشتن چنین ظاهری، جانور تنها 15 سانتیمتر طول خواهد داشت. بدن کوچک آن با یک سر بزرگ تکمیل می گردد. نام این آبزی از دندان نیش بزرگ و تیزی که در دهان دیده می شود، گرفته شده است.
رنگ ماهی نیش دندان از قهمه ای تیره تا مشکی متغیر است. البته نوع کم سن و سال آن ظاهری کملا متفاوت دارد. آن ها خاکستری تیره هستند و روی سر خود یک برآمدگی طویل دارند. ماهی های نیش دندان در اعماق بسیار زیاد آب (4877 متر) زندگی می کنند. فشار آب در این نقطه بسیار زیاد و دما نیز تقریبا صفر درجه است. غذا نیز به شدت کمیاب است و این نوع ماهی ها هر چه گیر بیارند نوش جان می کنند.
بیشتر خوراک نیش دندان ها از اعماق بالاتر به محل زندگی آن ها فرو می افتد. آن ها در اقیانوس های گرمسیر و معتدل از جمله آب های نزدیک به سواحل استرالیا دیده می شوند.
3- ماهی اژدها
ماهی اژدهای اعماق دریا یا «Grammatostomias flagellibarba» با وجود ظاهر و جثه کوچکش، شبیه به بیگانه ها جلوه می کند. این آبزی از نظر طولی تنها 16 سانتیمتر رشد می کند و دارای سر و دهانی بزرگ است که در آن تعداد زیادی دندان نیش تیز و وحشتناک دیده می شوند. روی چانه این جانور زائده ای بلند دیده می شود که وظیفه تولید نور را بر عهده دارد.
ماهی اژدها از آن همانند طعمه ماهیگیری استفاده می کند و مدام آن را روشن و خاموش کرده و حرکت می دهد. هنگامی که یک آبزی نزدیک شود، آرواره های قدرتمند ماهی اژدها سریعا وارد عمل می گردد. این ماهی همچنین دارای ارگان هایی نورانی در کناره های بدن خود است که برای برقراری ارتباط میان هم نوعان دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها برای جلب نظر طعمه های اعماق پایین تر نیز استفاده می شوند.
ماهی های اژدها در عمق 1500 متری دریا زندگی می کنند و معمولا در نواحی گرمسیری دیده می شوند.
4- قلابچه ماهی
قلابچه ماهی با نام «Melanocetus johnsoni» آبزی عجیب و غریبی است که در اعماق بسیار زیاد اقیانوس زندگی می کند. بدن گرد آن به گونه ایست که ما را به یاد توپ بسکتبال می اندازد و در عین حال نیز به نظر می رسد که می تواند یک نفر را قورت دهد. دهان بزرگ او همانند کوسه هاست و به دندان های نیش تیز و ترسناک مجهر شده. ظاهر آن باعث شده که لقب «شیطان سیاه» نصیبش گردد.
بر خلاف ظاهر رعب انگیز جانور، قلابچه ماهی تنها 13 سانتیمتر رشد می کند. نام آبزی به خاطر وجود ستون فقرات پشتیِ تغییر یافته که به یک اندام ساطع کننده نور مجهز شده، انتخاب گشته است. همانند بسیاری از جانوران اعماق دریا، این ماهی از اندام نوری خود برای جذب طعمه ها استفاده می کند. ماهی اندام را روشن و خاموش کرده و آن را حرکت می دهد تا غذای خود را شکار نماید.
نکته جالب درباره قلابچه ماهی ها این است که نوع نر آن ها کوچکتر بوده و در مقایسه با نوع ماده، ظاهری متقاوت دارد. ماهی های نر به اندازه یک انگشت هستند و توسط دندان کوچک و قلاب شکل، خودشان را به نوع ماده متصل می سازند. پس از آن که اتصال انجام گرفت، ارتباط رگ های خونی برقرار شده و ماهی نر باقی عمرش را به همین شکل سپری کرده و مانند یک انگل از بدن ماده تغذیه می کند.
اگر جنس نر نتواند این کار را انجام دهد، از گرسنگی خواهد مرد. قلابچه ماهی ها معمولا در اعماق بیش از 900 متر زندگی می کنند.
5- مارماهی پلیکانی
مارماهی پلیکانی با نام علمی «Eurypharynx pelecanoides» یکی از عجیب ترین مخلوقاتی است که در اعماق دریا مشاهده می گردد. به عنون یک ویژگی بارز، می توان به دهان بزرگ آن اشاره نمود. دهان این جانور مفصل ضعیفی دارد و همین مسئله سبب می شود که بتواند با باز کردن زیاد آن، طعمه های بزرگتر از خودش را ببلعد. طعمه پس از بلعیده شدن در محظفه ای شبیه به کیسه پلیکان ها قرار می گیرد.
معده جانور نیز می تواند برای بلعیدن و حضم طعمه های بزرگتر کش پیدا کند. دهان عجیب این آبزی باعث شده که به آن لقب مارماهی دهان چتری نیز بدهند. دم جانور نیز بسیار بلند است و همانند شلاق به نظر می رسد. در نمونه های شکار شده توسط تورهای ماهیگیری دیده شده که دم بلند آن ها گره خورده است.
مارماهی های پلیکانی بین 60 سانتیمتر تا 1 متر رشد می کنند و در همه جای دنیا در اعماق 900 تا 1800 متری مشاهده می گردند.
6- مرکب ماهی غول پیکر
مرکب ماهی غول پیکر با نام علمی «Architeuthis dux» یکی از بزرگترین جانوران دنیا به شمار می رود. طول این آبزی گاهی اوقات به 18 متر نیز می رسد و از این لحاظ بزرگترین بی مهره جهان شناخته می شود. مرکب ماهی غول پیکر جانوری نرم تن است و در ردیف «سرپایان» (اختاپوس ها و سایر مرکب ماهی ها) قرار می گیرد.
در رابطه با این آبزی ها اطلاعات بسیار کمی وجود دارد، زیرا هیچ یک از آن ها زنده دیده نشده اند. بیشتر چیزی که ما در حال حاضر می دانیم، با استفاده از مطالعه روی اجساد به دام افتاده در تورهای ماهیگیری و یا نمونه های به گل نشسته به دست آمده است.
ماهی های مرکب غول پیکر گوشت خوار هستند و هر چیزی که بر سر راهشان قرار بگیرد را می بلعند. در طول جنگ جهانی دوم، ماجراهایی درباره نجات یافته های کشتی های شکسته ای که ادعا می کردند همکارانشان در تارکی شب توسط این جانداران بلعیده شده اند، به گوش می رسید. همچنین گزارش هایی مبنی بر بلعیده شدن سکنه قایق های کوچک توسط مرکب ماهی ها شنیده می شد.
این داستان ها هیچگاه به طور رسمی مورد تایید قرار نگرفتند، اما نقاشی هایی از این جانداران وحشتناک وجود دارد. هشت بازوی بلند آن ها دارای مکنده هایی هستند که طعمه توسط آن ها نگه داشته می شود. دهان قدرتمند آن ها نیز با کارایی حیرت آور کار طعمه را تمام می کند.
این جانداران طعمه خوبی برای نهنگ های عنبر به شمار می رفتند. تعداد زیادی از آن ها در شکم این ماهی های بزرگ یافت شده است؛ البته همراه با زخم هایی روی دیواره معده که ناشی از مکش مکنده های مرکب ماهی ها بوده اند.
7- ایزوپود بزرگ
ایزوپود بزرگ با نام علمی «Bathynomus giganteus» بزرگترین گونه شناخته شده در خانواده ایزوپود هاست. این آبزی از نظر ظاهر و نسبت، بسیار نزدیک به خرخاکی های گلوله ای است که در بیشتر باغچه ها دیده می شوند. سخت پوست گوشتخوار یاد شده، وقت خود را صرف کاوش در کف (بستر) دریا می کند. به علت کمبود غذا در عمق زیاد، ایزوپود هر چیزی که از بالا به اعماق پایین سرازیر شود را می بلعد.
جانور از برخی بی مهره هایی که در عمق زندگی می کنند نیز تغذیه می نماید. اندازه ایزوپودهای بزرگ می تواند به 40 سانتیمتر نیز برسد. ظاهر آبزیان یاد شده بسیار شبیه به موجودات ماقبل تاریخ جلوه می کند. آن ها می توانند در مواقع خطر خودشان را به شکل یک گلوله درآورند و توسط پوسته ضخیم و مقاوم، از خطرات احتمالی دور بمانند.
دهان عجیب و غریب آن ها اجزای بسیار زیادی دارد که برای تکه تکه کردن طعمه با یکدیگر کار می کنند. آن ها در همه جای دنیا دیده می شوند و در اعماق بیشتر از 600 متر زندگی می کنند.
4- تابوت ماهی
تابوت ماهی (B.melanostomus) با بدن نرم و دم بلند خود که هردویشان دارای برآمدگی های کوچک هستند، ظاهر ترسناکی را به هم زده است. پوشش سیاه و سفید در دهان و یک برآمدگی در پوزه که به یک گودی ختم می گردد، ظاهر این جانور را تشکیل می دهد. تابوت ماهی حداقل 10 سانتیمتر رشد می کند و در نواحی مرکزی تا شرقی اقیانوس هند در اعماق 1320 تا 1760 متری دیده می شود.
نام علمی آبزی که در بالا به آن اشاره شد، در زبان یونانی معنای «دهان سیاه» را می رساند. دو نوع مختلف از تابوت ماهی به نام های «Bathychaunax» و «Chaunax» وجود دارد. مورد اول در مقایسه با دومی، دارای خطوط جانبی کمتر، زائده ای بلندتر، سری پهن تر، فاصله زیاد میان برآمدگی ها و ویژگی های استخوان بندی مختلف است.
9- مرکب ماهی خون آشام (جهنمی)
مرکب ماهی خون آشام «Vampyroteuthis infernalis» دقیقا مانند جانورانی است که در فیلم های علمی تخیلی دیده ایم. این آبزی باله هایی در بدن خود دارد که شبیه به گوش های بزرگ جلوه می کنند. فرم ژلاتینی آن نیز باعث می شود که ما به جای مرکب ماهی ها، آن را در خانواده عروس های دریایی ببینیم. مرکب ماهی جهنمی در میان تمامی جانداران بزرگترین چشم را دارد.
طول جاندار یاد شده نهایاتا به 15 سانتیمتر می رسد، با این حال چشم های آن تقریبا به اندازه چشم های یک سگ هستند. تمامی بدن جانور با اندام های تولید کننده نور پوشیده شده است. موضوع یاد شده این قابلیت را به مرکب ماهی می دهد که در هر زمانی خودش را خاموش و روشن کند. در صورت عدم استفاده از ارگان های نوری، آبزی کاملا در اعماق دریا محو شده و دیگر نمی توان آن را دید.
مرکب ماهی های خون آشام در عمق 920 متری آب زندگی می کنند و بر خلاف اختاپوس ها و دیگر هم نوعان خود، فاقد محفظه جوهر هستند. بازوهای این جانور با لبه های دندان مانند پوشیده شده اند. به همین دلیل برای آن چنین اسمی در نظر گرفته شده است. یک جفت از بازوها می تواند به رشته ای انقباضی تبدیل گردد و تا دو برابر طول جاندار بزرگ شود.
مرکب ماهی از این بازو ها برای گرفتن طعمه خود استفاده می کند. جانور هنگام مواجهه با خطر این بازوها را جمع کرده و با ایجاد یک پوشش از بدن خود محافظت می کند. آن ها می توانند با سرعت بسیار زیاد (30 سانتیمتر در ثانیه) حرکت خود را آغاز نموده و تنها در 5 ثانیه آن را افزایش دهند. مرکب ماهی هنگام مواجهه با خطر قادر است چرخش های سریعی انجام دهد و خودش را از مهلکه رها سازد. آن ها در مناطق گرمسیری و معتدل یافت می شوند.
10- موش ماهی بینی دراز
این ماهی (Harriotta raleighana) در آب های بسیار عمیق زندگی می کند و طول آن به 1٫5 متر نیز می رسد. بینی دشنه مانند جانور همه را به یاد دماغه یک جنگنده مافوق صوت می اندازد. موش ماهی بینی دراز در آفریقای جنوبی به «کوسه شبح» شهرت دارد. تنها لمس ستون فقرات سمی در اولین باله پشتی، می تواند فرد را به کام مرگ بفرستد؛ هرچند که چنین اتفاقی در محل زندگی آبزی (2500 متر در عمق دریا) هیچگاه رخ نخواهد داد.