به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان، سایت برنامه توسعه سازمان ملل در گزارشی نوشت: برای نبیلا 24 ساله، پلیس شدن نه تنها یک رویای کودکانه بلکه شغل مقدسی است. این کاری است که وی بعد از دیدن رنج‌های زنان در کشورش آن را انتخاب کرده است.
در ادامه این گزارش آمده است: اما این موضوع یک تصمیم ساده برای مادر یک بچه 6 ساله آنهم در شهری که تنها دو زن شجاعت کافی برای پیوستن به نیروی پلیس داشتند، نبوده است. نبیلا باید در برابر همسایگانی که اعتقاد دارند پلیس زن بودن مذموم بوده و ذهن دخترای جوان را منحرف می‌کند، مقاومت می‌کرد.
وی با بیان اینکه تنها زنان در افغانستان، مشکلات زن بودن را درک می‌کنند، می‌گوید: دلیل اصلی که من این شغل را انتخاب کردم این است که زنان در افغانستان از مشکلات بسیاری رنج می‌برند و قادر نیستند از خود دفاع کنند.
خوشبختانه خانواده برای پیوستن به نیروی پلیسی که تنها 2 درصد یعنی در حدود 3000 نفر از آن را زنان تشکیل می‌دهند، از وی حمایت کردند.
در ادامه این گزارش آمده است: همچنین او از حمایت دولت افغانستان وجامعه جهانی برخوردار است. از سال 2013، سازمان ملل و وزارت کشور افغانستان با کمک مالی ژاپن در حدود هزار نفر از این زنان را در ترکیه و با مدرنترین تجهیزات آموزش داده است.
نبیلا از آخرین فارغ التحصیلان این مرکز آموزشی بوده که در اواسط ژانویه با به اتمام رسیدن دوره‌اش روانه کابل شده است.
این آموزشها شامل دوره‌های اجرای قانون، کامپیوتر، آمادگی جسمانی، کمکهای اولیه، حل منازعات، تحقیقات صحنه جرم و همچنین تیراندازی بوده است.
برای نبیلا و همکلاسی‌هاش روز از ساعت 6 صبح شروع و تا 8 شب ادامه دارد. او با افتخار هر روز صبح لباسهایش را اتو می‌کند و معمولا از اولین کسانی است که سر کلاس درس حاضر می‌شود.
وی می‌گوید: زمانی که لباس یونیفرم را می‌پوشم احساس قدرت می‌کنم.
وب سایت برنامه توسعه سازمان ملل می‌نویسد: علاوه بر اینکه این زنان آموزش مدرن پلیسی و دفاع شخصی را می‌بینند،برای آنها کلاس‌های افزایش اعتماد به نفس آنهاگذاشته می‌شود.
نبیلا در ادامه می‌گوید: اکنون من قادر هستم در زمانی که به مشکلی برخورد کردم از خود دفاع کنم.
از سال 2002 و همزمان با بازسازی پلیس افغانستان، تعداد این نیروها به 157 هزار نفر رسیده است. اما یافتن و آموزش زنان پلیس کار بسیاری دشواری است.
دولت برنامه‌ریزی کرده تا تعداد زنان پلیس را در سال 2020 به 5000 هزار نفر برساند. اما برای رسیدن به این هدف به زنان شجاعی مثل نبیلا احتیاج است که قدم جلو بگذارند.
همچنین نیاز است تا محیط کار برای زنان پلیس و نحوه برخورد با آنها در این محیطها بهبود یابد. اکثر ایستگاه‌های پلیس فاقد امکانات لازم، حتی سرویس بهداشتی، برای زنان است و هنوز زنان در این محیط هدف تجاوز و احترام لازم هستند.
رئیس بخش حقوقی برنامه توسعه سازمان ملل، دان دل ریو در این رابطه می‌گوید: تغییر فرهنگ محیط کار یک فرآیند زمان بر است، اما در سال جاری ما انتظار داریم امنیت و برخورد با زنان پلیس بهبود یابد.
ریو افزود: سازمان ملل با وزارت کشور افغانستان برای تدوین یک برنامه راهبرد حمایتی از این زنان و اعزام این افسران همکاری داشته است.
این راهبرد حمایتی شامل حضور حداقل 3 نفر از این زنان در یک بخش سازمان، ایجاد یک خط تلفن اضطراری برای زنانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند و همچنین ایجاد کمیته زنان پلیس است.
همچنین سازمان ملل در 60 ساختمان پلیس، رختکن مخصوص زنان ایجاد کرده است.
/
