ماهان شبکه ایرانیان

بدترین برندگان بهترین فیلم در تاریخچه اسکار

در این مطلب بدترین فیلم‌هایی که برنده‌ی اسکار Oscar بهترین فیلم best picture شده‌اند، برایتان فهرست کرده‌ایم.

در این مطلب بدترین فیلم‌هایی که برنده‌ی اسکار Oscar بهترین فیلم best picture شده‌اند، برایتان فهرست کرده‌ایم.

10- (The Artist(2011
از برادران وارنر WARNER BROSاین فیلم کاملاً هوشمندانه و جذاب است. به نظر می‌رسد ایده‌ی یک فیلم سیاه‌وسفید صامت در قرن بیست و یکم موفق شده است نظر رأی‌دهندگان اسکار را جلب کند. باوجوداینکه این فیلم هیچ مشکلی ندارد اما اسکار بهترین فیلم باعث می‌شود فکر کنیم با یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما مواجه است؛ اما این فیلم در مقایسه با خیلی دیگر از برنده‌های این جایزه در حقیقت حرفی برای گفتن ندارد.

9- (American Beauty (1999
دریم‌ورکس DREAMWORKSThe main virtue of this film is that it introduced audiences to writer Alan Ball and director Sam Mendes. Both won Oscars but actually went on to much better things (“Six Feet Under” for Ball, “Skyfall” for Mendes). This 1999 dark satire of suburbia is OK, but lacks the edginess of films that cover similar ground by David Lynch and Todd Solondz.
بهترین نکته‌ی این فیلم این بود که بینندگان را با فیلم‌نامه‌نویس آلن بال Alan Ball و کارگردان سم مندس Sam Mendes آشنا کرد. هردو برای این فیلم برنده‌ی اسکار شدند اما درنهایت با فیلم‌هایی خیلی بهتر از این فیلم هم برنده‌ی اسکار شدند («شش فوت زیرزمین» Six Feet Under برای بال و «اسکای فال» Skyfall برای مندس). این فیلم که روایتی تاریک از زندگی حومه‌ی شهری در سال 1999 است آن‌قدرها هم بد نیست اما وقتی با کارهای مشابه از تاد سولندز Todd Solondz و دیوید لینچ David Lynch مقایسه می‌کنیم ضعف‌هایش را به‌خوبی می‌بینیم.

8- (The Great Ziegfeld (1936
مترو گلدوین مایر MGMدر این فیلم یک صحنه‌ با بازی فوق‌العاده (لوئیز رینر Luise Rainer پای تلفن خبر بدی را می‌شود)، هشت دقیقه‌ی تعجب‌آور و عجیب که در آن آهنگ A Pretty Girl is Like a Melody نواخته می‌شود وجود دارد. جالب است بدانید این صحنه در دو برداشت بلند فیلم‌برداری شده است؛ اما فیلم زیادی طولانی است (تقریباً سه ساعت) و فیلم‌نامه‌ی آن حوصله سر بر است. رینر برای این فیلم اسکار بود و درست سال بعدازآن هم یک اسکار دیگر به خانه برد.

7- (Cavalcade(1993
فاکس قرن بیستم 20TH CENTURY FOXتابه‌حال اسم این فیلم را شنیده‌اید؟ نه؟ خب حتماً دلیلی پشت این موضوع است. این فیلم ایراد خاصی ندارد اما خیلی زود از یاد می‌رود. فیلم داستان یک خاندان بریتانیایی را از سال‌های 1899 تا 1933 روایت می‌کند. داستان فیلم در مقایسه‌ با نسخه‌های امروزی‌اش مثل دانتون ابی Downton Abbey و Upstairs, Downstairs واقعاً کم می‌آورد.

6- (Cimarron (1931
مترو گلدوین مایر MGMThe movie, based on Edna Ferber’s novel about the taming of the West, featured an epic land rush sequence. In Oscar’s early days, that was enough to impress voters. But the storytelling is bumpy and star Richard Dix is a prime example of stage actors who hadn’t learned how to adjust to the more intimate medium of film.
این فیلم بر اساس رمانی از ادتا فربر Edna Ferber درباره‌ی مهاجرت به غرب ساخته شده است. فیلم صحنه‌ی حماسی زیبایی دارد که در آن روزهای اول اسکار همین صحنه برای جلب نظر داوران کافی بود. روایت گویی فیلم روان نیست و ریچارد دیکس Richard Dix ستاره‌ی آن مثال خوبی از بازیگران تئاتری است که یاد نگرفته‌اند با فضای شخصی‌تر و کوچک‌تر فیلم خود را تطبیق دهند.

5- (Around the World in 80 Days (1956
یونایتد آرتیست UNITED ARTISTهرچه کیفیت فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی بیشتر می‌شد، فیلم‌سازان سعی می‌کردند چیزی برای ارائه در ابعادی بزرگ‌تر داشته باشند. این فیلم در 13 کشور مختلف فیلم‌برداری شده است. تهیه‌کننده‌ی آن مایک تاد Mike Todd از 40 ستاره‌ی سرشناس برای ایفای نقش‌هایی کوتاه درخواست کرده بود. او حتی به خلق کلمه‌‌ای به نام cameo معروف شده است که به معنای ایفای نقش‌های کوتاه است؛ اما در چشم مخاطب امروزی فیلم هیچ هیجان و زیبایی ندارد.

4- (Ben-Hur (1959
مترو گلدوین مایر MGMYes, it’s regarded as one of the greats, but usually by people who haven’t seen it since they were nine years old. There is one spectacular sequence: the chariot race, and it’s amazing. But the rest of the 212-minute movie is slow-moving and overly earnest.
بله درست است که از این فیلم به‌عنوان یکی از بهترین‌ها یاد می‌شود اما کسانی این جمله را می‌گویند که از وقتی نه سالشان بوده است دیگر این فیلم را ندیده‌اند. یک صحنه‌ی زیبا به‌طور مشخص در فیلم وجود دارد اما بقیه‌ی این فیلم 212 دقیقه‌ای آرام و زیادی جدی است.

3- (Gigi(1958
مترو گلدوین مایر MGMA lot of people don’t like musicals. But even fans of the genre might find this a bit too ooh-la-la. The film pushes hard on the 1950s-Hollywood concept of Gallic charm, and most of the performers overact, with the exception of the lovely Leslie Caron in the title role.
خیلی از افراد علاقه‌ای به فیلم‌های موزیکال ندارند؛ اما حتی برای طرفداران این ژانر هم ممکن است این فیلم به نظرشان زیادی برسد. فیلم بر روی ایده‌ی دهه‌ی 50 میلادی از جذابیت فرانسوی Gallic زیادی مانور داده است. بسیاری از بازیگرانش زیادی نمایشی بازی می‌کنند، البته به‌استثنای لزلی کارون Leslie Caron دوست‌داشتنی در نقش اول.

2- (The Broadway Melody (1929
مترو گلدوین مایر MGMاین فیلم دومین جایزه‌ی بهترین فیلم و اولین جایزه‌ی بهترین صداگذاری برای کمپانی مترو گلدوین مایر بود این درام پر از رقص و آواز است. ازنظر قطعه‌ی سینمایی اما هیچ ارزشی ندارد. داستان فیلم و قطعه‌های موسیقی‌اش می‌توان گفت بسیار عجیب‌اند. در حقیقت جوری عجیب‌اند که حتی نمی‌شود تماشایشان کرد.

1- (The Greatest Show on Earth(1952
پارامونت پیکچرز PARAMOUNT PICTURESآکادمی داوران اسکار در ابتدا تصمیم داشتند برای 40 سال فعالیت هنری از سیسیل بی. دمیل Cecil B. DeMille تقدیر کند. البته بهتر بود برای این کار تا سال 1956 و فیلم «10 فرمان» The Ten Commandments صبر می‌کردند. این فیلم روشن و پرانرژی است اما کاملاً قدیمی به نظر می‌رسد. به نظر می‌رسد سازندگان این فیلم آن‌قدر جذب این سیرک شده‌اند که سرعت فیلم را کم کردند تا بتوانند همه‌چیز را به‌طور کامل نشان دهند.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ای از تیم گری Tim Gray در سایت ورایتی Variety است.
همچنین بخوانید:
17 فیلمی که در اسکار 2018 نادیده گرفته شدند

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان