کارگردان فیلم سینمایی «توفان شن» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده و آقای سلحشور از نظر اعتقادی کاملاً شبیه به یکدیگر بودیم البته گاهی اوقات با هم تفاوت نگرشی داشتیم اما این مسأله هیچ گاه باعث نشد تا رفاقت و دوستی دیرینه ما خدشه دار شود.
وی یادآور شد: ما سال ها قبل با هم هیأت اسلامی هنرمندان را تشکیل دادیم و ایشان را به عنوان مسئول اول هیأت پذیرفته بودیم.
شمقدری سپس با بیان اینکه آشنایی من با آقای سلحشور به تئاتر «حصار در حصار» محصول حوزه هنری در سال 58 باز می گردد اظهار داشت: من متن این نمایش را قبلاً خوانده بودم و دوست داشتم تئاتر آن را هم ببینم؛ آن زمان وارد سینما نشده بودم و در دانشگاه مهندسی را دنبال می کردم. نمایشنامه «حصار در حصار» را مخملباف نوشته بود و بازی ها هم با آقای محمد کاسبی و آقای سلحشور بود. آقای سلحشور در آن نمایش نقش منفی یک مارکسیست را بازی می کرد. این تئاتر بسیار تأثیرگذار بود و حس و حال زندان ساواک و حصاری که جریان مارکسیست ها دور خودشان بسته بودند را به مخاطب القاء می کرد.
وی افزود: من در آن نمایش با آقای سلحشور آشنا شدم و بعد از اجرا هم گپ و گفتی داشتیم و این ماند تا زمانی که به حوزه سینما آمده بودم و در حوزه اندیشه و هنر که ذیل سازمان تبلیغات اسلامی بود به طور طبیعی ارتباطات و گپ و گفت زیاد داشتیم. در آن زمان آقای سلحشور در «توبه نصوح» بازی کرد که البته من نقدهایی به این فیلم داشتم و معتقد بودم که ضعف های فیلم به دلیل کارگردانش است. در آن فیلم یک نوع سادیسم دیده می شد و هیچ ارتباطی با اسلام نداشت. جایی که ما پیوند دقیق تری خوردیم جایی بود که من می خواستم یک فیلم کوتاه بسازم اما مدیریت حوزه به ما راه نمی داد که بعدها متوجه شدیم تحت تأثیر القائات شخص مخملباف بودند و آقای زم مدیریت ظاهری بود و مدیریت پنهان با مخملباف بود.
کارگردان فیلم سینمایی «اخرین تکسوار» خاطرنشان کرد: آقای سلحشور روزی در حوزه هنری به من گفت پیش از این آهنگر بوده ام و اگر شده 6 ماه آهنگری می کنم تا بتوانم تئاتر «حر» یا «ایوب» را روی صحنه ببرم. چون مخملباف در آن دوران دیکتاتوری عجیبی ایجاد کرده بود و به امثال بنده و آقای سلحشور اجازه نمی داد تا هیچ کاری را با حمایت حوزه هنری انجام دهیم. این اتفاق گذشت تا چند وقت بعد بروشوری دیدم که آقای سلحشور تئاترش را با حمایت جهاد دانشگاهی در تالار مولوی روی صحنه برده است و من هم بلافاصله برای تماشای آن نمایش رفتم.
شمقدری ادامه داد: تئاتر «ایوب» برای همه جالب بود چرا که اولین بار بود یک داستان قرآنی به صورت نمایش درآمده و روی صحنه رفته بود. این اتفاق جدیدی بود که با استقبال بسیار خوبی مواجه شده بود. بعدها آقای سلحشور این نمایش را تبدیل به یک سریال تلویزیونی کرد اما «ایوب» در قالب سریال کار موفقی نشد. اتفاق مبارک موقعی بود که ایشان تئاتر را در حسینه امام خمینی (ره) برای حضرت آقا روی صحنه برد. این درست در زمان اوایل رهبری حضرت آقا است. این تئاتر بسیار مورد اقبال رهبری قرار گرفت و این اجرا نقطه آغاز یک اتفاق جدید در حوزه سینما و سریال ایران است و سریال و سینمای قرآنی بعد از این شکل گرفت.
وی افزود: در این دیدار بحث ساخت سریال «مردان آنجلس» می شود و ایشان به رهبری می گویند که ما انگیزه ساخت این سریال را داریم. در آن زمان بسیاری بر این باور بودند که نمی توان آثار سخت این چنینی را در سینما و تلویزیون ساخت و فکر می کردیم تنها هالیوود می تواند فیلم های بیگ پروداکشن و عظیمی مثل «بن هو» و «ده فرمان» و... را بسازد. اما با همت شخص آقای سلحشور و باور ایشان باعث شد تا همه به این یقین برسند که ما می توانیم در جمهوری اسلامی ایران این کار را انجام دهیم. وقتی این سریال آغاز می شود دیگر کم کم این باور در همه شکل گرفت که می شود در این زمینه ها کار کرد. ساخت این سریال که خیلی هم زود به نتیجه رسید و پخش شد تأییدی بود بر اینکه سینمای قرآنی جا دارد و باید ادامه پیدا کند و این نهضت به همت شخص آقای سلحشور جلو رفت.
شمقدری یادآور شد: نکته جالبی که در رابطه با این سریال وجود داشت این بود که بسیاری افراد به عنوان عوامل اصلی در آن کار می کردند که با عقیده های آقای سلحشور سنخیت نداشتند و این باعث اختلافاتی در پشت صحنه می شد. این اتفاق باعث شد تا آقای سلحشور در کارهای بعدی اش به سراغ افرادی برود که با عقاید او همخوانی و سنخیت داشته باشند. به عنوان مثال در سریال «حضرت یوسف (ع)» اکثر بچه ها در نماز جماعت شرکت می کردند و این اتفاقات بسیار در سینما و تلویزیون کشور نادر است. این جمع همگون و معتقد شکل گرفته بود و یادم می آید زمانی که من برای بازدید به پشت صحنه سریال رفته بودم آقای سلحشور به استقبال من آمد و گفت: «آقا جواد نمی دانی که من چقدر در این سریال راحت هستم»؛ آقای سلحشور یک افسوس بزرگ داشت و آن عدم ساخت سریال «حضرت موسی (ع)» بود. او خیلی دوست داشت زودتر این سریال به نتیجه برسد اما مجموعه ای از عوامل باعث می شد تا این کار نتواند به سرانجام برسد و ایشان به بیماری دچار شد و بعد از آن دعوت حق را لبیک گفت و به دیدار معبودش شتافت.
کارگردان فیلم سینمایی «بر بال فرشتگان» در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: حضور گسترده مردم در تشییع جنازه ایشان و پیام تسلیت حضرت آقا نشان داد که آقای سلحشور در مسیر حرفه ای و تخصصی اش موفق بوده است. آقای سلحشور به شدت دنبال آن بود که قصه و روایتی که می کند برگرفته از آنچه باشد که با اراده الهی شکل گرفته و حتماً باید قصه گویی از قرآن و احادیث ائمه معصومین (ع) باشد. او باور داشت که قصه گویی شخصی می تواند باعث کفرگویی باشد. این تز بسیار زیبایی است و بنده هم معتقدم اگر این اتفاق بیفتد ما در مسیر درستی پیش خواهیم رفت.
