سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. شنبه تا چهارشنبه ساعت 7:30 با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
توهین رقاصه‌های مصی علینژاد به ساحت رئیس مذهب
معصومه علینژاد، ضد انقلاب فراری به تازگی کلیپی را منتشر کرده است که در آن خانمی در شب عزای امام صادق(ع) در مقابل ورودی یک مسجد می‌رقصد.
رقص این زن همچنین در حالیستکه بیرق عزای امام صادق(ع) بر در و دیوار این مسجد دیده می‌شود.
شخص حاضر در این فیلم، برای مدتی در زیر بیرق عزا و نام امام(ع) نیز می‌رقصد.
تصاویر این کلیپ که تعدادی از آنها را در ادامه می‌بینید، گویای این است که این کار طی چند شب در مقابل مسجد مذکور انجام شده است.
*علینژاد همچنین به تازگی کلیپ‌هایی را در تمسخر نماز جماعت در معابر عمومی نیز منتشر کرده است.
به نظر می‌رسد قاعده دشمنی هم حتی توسط این زن زیر پا گذاشته شده و باید برای هتاکی‌های او که صراحتا با پشتیبانی و دلارهای محافل نظام سلطه صورت می‌گیرد فکری کرد.
فی‌الواقع اگرچه بحث این روزها بر سر تجاهر به فسق و اقتراح پیرامون برخورد با علنی بودن افعال حرامی مثل کشف حجاب یا رقص است اما مشخص نیست چند نفر از همین افراد دستگیر شده نیز اهل چنین پرده‌دری‌ها و هتاکی‌هایی هستند!؟
نیک می‌دانیم که در جامعه ایرانی هم کسانی هستند که در چارچوب خانه و منزل خود، افعالی را مرتکب می‌شوند و کسی مزاحم آنها نیست اما باز هم همه می‌دانیم که حتی همین افراد نیز راضی به توهین به مقدسات نیستند و برای لحظه‌ای آنرا برنمی‌تابند.
در اینجا البته لازم به توضیح است که به مصداق آن مصرع پر محتوا: کِی شود دریا به پوز سگ نجس! اما...
اما توهین به ساحت مقدسات نیز ذنب لایغفری است که نمی‌توان و نباید از آن گذشت.
***
«تَکرار می‌کنم» و «فدائیان روحانی» هستیم فقط برای 20 درصد اختیار اجرایی!؟
«محسن صفایی‌فراهانی»، فعال اصلاح‌طلب و از دستگیرشدگان فتنه سال 88 در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفته است:
من اوایل دولت آقای روحانی هم گفتم که قوه مجریه در ایران طبق قانون اساسی حداکثر 20 تا 25 درصد اختیار دارد و مابقی در اختیار آنها نیست.
وی می‌افزاید:
هرچند که تفکیک قوا در همه دنیا وجود دارد، اما نوع قانون اساسی ایران به گونه‌ای است که بخشی از آن مغفول مانده است. به همین دلیل هم نمی‌توان هیچ گونه استراتژی را تبیین کرد که همه ارکان نظام با هم هماهنگ و همدل آن را پیش ببرند، این ارکان برای خود یک ساز می‌زنند و این‌ها ناشی از همان نگاه اشتباهی است که به تفکیک قوا دارند. این ناهماهنگی قوا را در هیچ کشور توسعه یافته و یا در حال توسعه نمی‌بینید، ممکن است در روش با هم اختلاف نظر داشته باشند، ولی اصول و هدف و استراتژی کاملاً رعایت می‌شود.[1]
*باید از آقای صفایی‌فراهانی پرسید اگر چنین حرفی را زده‌اید پس چرا دوستان شما در ستاد اصلاحات، همان روزها از این گفتند که ما «فدائیان روحانی» هستیم، «تضمین روحانی هستیم»، «تمام کارهای رئیس‌جمهور قانونیست» و اساساً چرا برای این 20 درصد اختیار از کنج انزوا فریاد «تَکرار می‌کنم» برآوردند!؟
اظهارات صفایی‌فراهانی درست نیست و رئیس‌جمهور در ایران نه تنها اختیارات وسیعی دارد بلکه طبق قانون، دومین شخص نظام و مجری قانون اساسی هم هست و لذا طبیعتا نمی‌توان مدعی شد که اختیارات اجرا کننده تامّ و تمام قانون اساسی و دومین فرد کشور کم است. [2]
از طرفی بر اساس عقل و به شهادت فرایندهای نقش شده از لسان بزرگان کشور، رئیس‌جمهور حتی در مواقعی می‌تواند از دستور مطلق ولی فقیه نیز برای پیشبرد خواسته‌های خود استفاده کند.
شاهد مثال دیگری که می‌توان بر غلط بودن ادعای صفایی‌فراهانی اقامه کرد این است که رؤسای دولت‌های اصلاحات و اعتدال، چه‌کاری می‌خواستند و نکردند که آقای صفایی‌فراهانی هم معتقد به اختیارات 20 درصدی آنهاست!؟
پیشبرد کشور به سمت مقولاتی سیاسی و اصلاحات و جامعه مدنی، پی‌گرفتن چیزی به نام دموکراسی به هر قیمتی و روی کار آوردن چپ‌های تندرو در مدیریت‌های مختلف کشور مگر تمام خواست رئیس دولت اصلاحات نبود و مگر بالتمامه توسط آقایان اجرا نشد!؟
از طرف دیگر مگر آقای روحانی بر خلاف بدبینی‌ها و هشدارها و حتی فرامین رهبر انقلاب، برجام خود را در فضای خوشبینی به غرب پیش نبرد!؟
آیا آقای صفایی فراهانی منکر این است که دولت حسن روحانی بخاطر برجام از برخی خطوط قرمز نظام هم عبور کرد و برخی دستورات رهبری را نیز اجرا نکرد اما با هیچ فرمان ایستی هم از جانب سایر نهادهای کشور مواجه نشد...
آیا این مسائل جز اینست که رئیس‌جمهور در ایران اختیاراتی تا آن حد وسیع دارد که حتی گاهی منجر به بروز تمایلات غلط هم می‌شوند!؟
بله! رئیس‌جمهور در ایران، این اختیار را ندارد که علیه ولایت فقیه، اسلام و انقلاب کاری بکند یا حرفی بزند و یا مثلا با اغتشاشگران کف خیابان همراهی علنی داشته باشد.
البته باشد که این مسئله مورد اشاره صفایی‌فراهانی مبنی بر بی‌اختیاری رئیس‌جمهور نباشد!
گفتنیست، اصلاح‌طلبان بعنوان حامیان ستادی رئیس‌جمهور روحانی پس از مشاهده ناکامی‌های اخیر دولت و مشکلاتی که مردم، اصلاح‌طلبان را عامل آنها می‌دانند؛ مشغول القای این مسئله هستند که روحانی اختیاری در اجرای کشور ندارد و امور، جملگی توسط چیزی به نام «دولت پنهان» یا دولت موازی اداره می‌شود! [3]
سخنی که همانطور که توضیح داده شد؛ به گواه عقل، پذیرفتنی نیست و به سادگی می‌توان فهمید که اگر صحیح بود؛ اصلاح‌طلبان در سال 88 برای تصاحب جایگاه ریاست جمهوری خود را تا مرز اعدام و حبس‌های طویل‌المدت به پیش نمی‌بردند!
*عکس از ایلنا
***
روحانی پس از ناامیدی از اصلاح‌طلبان چه گفته بود!؟
«حجت‌الاسلام قدرت‌ا... علیخانی»، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی به تازگی در اظهاراتی که روزنامه آرمان امروز آنها را منتشر کرد، گفته است:
«شنیده‌ام -آقای روحانی- قبلا از اصلاح‌طلبان هم گله‌مند بودند که از من حمایت نمی‌کنند. این در حالی است که اصلاح‌طلبان مثل گذشته حامی رئیس‌جمهور هستند.»[4]
*با رصد ما این خبر تاکنون در فضای رسانه‌ای کشور منتشر نشده بود.
خبری که البته بایستی منتظر اقتراح بیشتر اصلاح‌طلبان و مقامات دولتی در قبال آن بود.
با این وجود اما می‌توان اشاره کرد که رئیس‌جمهور روحانی برای این انگاره حق داشته و همچون بسیاری از تحلیلگران و چهره‌های سیاسی، بوی «عبور از روحانی» را استشمام کرده است.
چه اینکه رسانه‌ها و گفته‌های اصلاح‌طلبان این روزها مشحون است از طرح مسئله استعفای روحانی، لزوم برکناری برخی وزرای او، تأکید بر اینکه برخی نزدیکان روحانی اساسا اصولگرا بوده‌اند نه اصلاح‌طلب! تأکید بر اینکه بین ما و روحانی نسبت خویشی چندانی نیست و اشاره به اینکه با ادامه این روند یا آن روند، مجبوریم از روحانی جدا شویم.
ما می‌دانیم که تصمیم چپ‌ها برای عبور از روحانی قطعیست و آنها به هیچ وجه من الوجوه حاضر به قدم گذاشتن در دو انتخابات 98 و 1400 در کنار کارنامه اجرایی آقای روحانی نیستند.
اما اینکه فرجام این ماجرا به چه شکلی رقم بخورد و اصلاح‌طلبان چگونه رشته‌های ناگسستنی خود و روحانی را قطع می‌کنند و اساساً قادر به این کار خواهند بود یا خیر!؟ سؤالیست که برای پاسخ آن بایستی منتظر ماند.
برخی معتقدند چنین امری محال است و اصلاح‌طلبان و جریان دولت به مثابه لاله و لادن هستند که جدایی آنها موجب اضمحلال هر دو خواهد شد.
***
1_ http://www.rouydad24.ir/fa/news/135516
2_ http://rc.majlis.ir/fa/law/show/133633
3_ mshrgh.ir/857580
4_ http://www.armandaily.ir/fa/print/main/226279
