آرش نورآقایی درباره تغییر روند فعالیت خانههای بومگردی به اقامتگاه به خبرنگار مهر گفت: به خاطر میآورم که وقتی افراد در روستاهای گرمه و یا کاشان ایده اولیه این خانههای بوم گردی را اجرا کردند این اقامتگاهها نام خانه را به همراه داشت ولی اکنون همه به آن اقامتگاه میگویند؛ طرح اولیه این بود که وقتی اینها خانه بودند یعنی مهمانی که به خانه میآید شما برایش یک مدل غذا درست میکنید و یا از غذایی به او میدهید که خودتان دارید اما وقتی این خانه به اقامتگاه تبدیل میشود یعنی باید طبق سلیقه مسافر تنوع غذایی را بالا ببرید اینجا یک تغییر به وجود آمده است، ما از یک جایی به بعد دیگر خانه بومگردی نداشتیم، بلکه اقامتگاه بومی داشتیم.
وی گفت:شاید این تغییرات به دلیل ماهیت کار بود؛ یا شاید چون اساسنامه نداشت و پروتکلی برای آن نوشته نشده بود این تغییرات تا جایی پیش رفت که حالا میگویند این خانهها از اصل خود دور افتادهاند، ما تازه الان میبینیم که برای این خانهها پروتکل یا دستورالعمل نوشته میشود.
این پژوهشگر گردشگری بیان کرد: این خانهها را بخش خصوصی راهاندازی کرد، اما وقتی به جایی رسید که مردم آن را پسندیدند دولت وسط آمد! من چندین خانه را دیدهام که توسط بنیاد مسکن و یا سازمانهای دیگر در آن دخالت داشتهاند سوالم این است که چرا دولت وارد ایجاد این خانهها می شود؟ اگر قرار است که این خانهها به عنوان واحد کاری فعالیت انجام دهند باید دولت معیارهایی را برای مطابقت فعالیت آنها با قوانین جمهوری اسلامی مشخص کند. اما حتی الان این اقدام هم انجام نمیشود و ما میبینیم که سازمان مسکن، سازمان میراثفرهنگی و یا حتی کارشناسان سازمان هر کدام معیارهای خودشان را دارند. من مخالف ورود دولت به تعیین معیارها و یا استانداردها نیستم، بلکه به نظرم حتی باید سازمان استاندارد نیز به این قضیه ورود کنند، اما چرا همه آنها یک دستورالعمل مشترک ندارند؟
این فعال در حوزه اقامتگاههای بومگردی تصریح کرد: ما هنوز نمیدانیم که فرق هتل سنتی با خانه بومی در چیست، یا اینکه در اقامتگاه بومی باید داخل اتاق سرویس وجود داشته باشد یا نه! اینها بخش سخت افزاری، ولی در بخش نرم افزاری نیز باید گفت که چرا دورههای آموزشی برای دارندگان اقامتگاه بومی نمیگذارند؟ چرا کاری برای این خلافها انجام نمیشود تا بدانیم قانون در خصوص اتفاقاتی که ممکن است در این خانهها برای گردشگران بیفتد چه برخوردی خواهد کرد!؟
این کارشناس گردشگری افزود: اکنون دولتمردان برای اینکه آمار اشتغال خود را بالا ببرند شروع کردهاند به دادن وام برای ایجاد این خانهها، درحالی که هیچ ضوابطی برای آن مشخص نکردهاند. به یک باره آمار اقامتگاهی بومی زیاد شد و این بهترین راه بود تا دولت آمار خود در زمینه اشتغال را بالا ببرید، چون احتیاج نداشت کاری انجام دهد، همه چیز آماده بود و بخش خصوصی سرمایهگذاری کرده بود. نمیگویم که نباید وام به خانهها داده میشد، حرفم این است که با روشی اکنون در پیش گرفته شده، شاهد رشد بیرویه ای خواهیم بود که مطمئن هستم فردا مشکلات بیشتری پیش میآورد.