سرویس فرهنگی فردا: پیمان معادی، بازیگر معروف سینمای کشورمان تجربه همکاری با دختر هشت سالهاش را بسیار خوب را ارزیابی میکند و توضیح میدهد: « باران در فیلم «برف روی کاجها» و حتی فیلم کوتاهی که قبلا ساختهام، حضور کوتاهی داشت. احساس خوبی دارم که در تئاتر همبازی من است اما اصلا اصرار ندارم بازیگر شود. کاملا به خودش بستگی دارد. اصلا این طور نیست که من یا مادرش او را به سمت پروژههای هنری هل بدهیم، کما اینکه تا به امروز از حضورش در پروژههایی که چیزی برایش به همراه ندارد، پرهیز کردهایم.»
او ادامه میدهد:« اما به هر حال باران روحیه هنری دارد، نقاشی و طراحی میکند، شعر و کتاب میخواند. در او یک قوه تمیز دیدن میبینم که فردا خودش بتواند انتخاب کند. بدم نمیآمد به تئاتر هم سری بزند و خودش ببیند میتواند بازی کند یا نه. با این حال، این گزیده کاری را که بر او تحمیل شده، دوست دارم و فکر میکنم برای خودش خوب است.»
پیمان معادی هم مانند هر پدر دیگری اضطرابهای زیادی برای دخترش دارد و شبهایی که با «باران» همبازی است، بیش از شبهای دیگر دچار استرس میشود و خود درباره این استرسها میگوید:«شبهایی که باران روی صحنه است، هم بیشتر اضطراب دارم و هم لذت بیشتری میبرم چون به غیر از خودم باید به کس دیگری هم فکر کنم ولی به محض اینکه وارد صحنه میشود و شروع به اجرا میکند،استرسم از بین میرود چون حس میکنم خیلی خوب اجرا میکند و همین، استرس مرا کم میکند.»
ظاهرا شباهت باران به پدرش فقط در ظاهر او نیست چراکه
پیمان معادی میگوید: «روحیه باران شبیه روحیه من است. معمولا اصراری به انجام هیچ کاری ندارد مگر اینکه حس کند در آن کار، خوب است. همانطور که من خود همیشه معتقدم برای انجام هر کاری باید بهترینش را انجام بدهی چون برای تمرین و تحقیق وقت زیاد است. خود من هم دیر شروع کردم ولی حس میکنم اگر در پروژهای هستم، باید آن را دوست داشته باشم و چیزی به آن اضافه کنم. دلم میخواهد باران هم این گونه باشد.»