ماهان شبکه ایرانیان

نمایشنامه‌نویس ورزشکار برنده بوکر درگذشت

دیوید استوری، نویسنده برنده بوکر و خالق رمان پرطرفدار «این زندگی ورزشی» در ۸۳ سالگی درگذشت.

نمایشنامه‌نویس ورزشکار برنده بوکر درگذشت

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، دیوید استوری، نمایشنامه‌نویس و برنده جایزه بوکر که با همان نخستین رمانش با عنوان «این زندگی ورزشی» شناخته شد، درگذشت.

وی که بازیکن حرفه‌ای راگبی بود، این رمان را با استفاده از تجربیات ورزشی خودش خلق کرد. با اقتباس از این رمان در سال 1963 فیلمی تحسین شده با بازی ریچارد هریس و به کارگردانی لیندسی آندرسون ساخته شد.

این رمان از زاویه دید یک بازیکن راگبی روایت شده که در همان صفحه نخست بر اثر کوبیده شدن سرش به سر بازیکنی دیگر دندان جلویش می‌شکند.

این نویسنده که پسر یک معدن‌کار بود 13 جولای 1933 در یورکشایر متولد شد و با تحصیل در مدرسه گرامر خودش را در کنار نویسندگان طبقه کارگر از جمله استن بارستو نویسنده «یک جور دوست داشتن» و جان برنی نویسنده «اتاقی در اوج» قرار داد.

وی سپس در مدرسه هنر لندن تحصیلات عالیه خود را طی کرد و رمان دومش را با عنوان «پرواز به شهر کمدن» ادامه داد که داستان دختر یک معدن‌کار را روایت می‌کند که پس از ازدواج با یک آموزگار به لندن می‌رود. وی با این رمان موفق به کسب جایزه سامرست موام در سال 1963 شد.

هر چند «تغییر اتاق» در سال 1973 نیز درباره بازی راگبی نوشته شد، اما کتاب بعدی  او در سال 1976 که درامی خانوادگی با عنوان «سویل» بود و با الهام از تجربیات زندگی خود او با پس زمینه یورکشایر نوشته شده بود، موفق به کسب جایزه ادبی بوکر شد.

اندرسون نمایشنامه تحسین شد استوری با عنوان «خانه» اثر سال 1970 را در رویال کورت لندن و سپس در برادوی به صحنه برد. به جز این نمایشنامه آثار دیگری از استوری به صحنه رفته است که «گرامیداشت» نوشته سال 1969 از جمله آنهاست. این نمایشنامه که درباره سه پسر است که در چهلمین سال ازدواج پدر و مادرشان دور هم جمع می‌شوند سال 2007 با بازی اورلاندو بلوم به صحنه رفت.

این نویسنده در سال‌های آخر عمرش به نقاشی و طراحی روی آورد و نمایشگاهی شامل 400 اثرش را در سال 2016 در هپوورث برپا کرد.

وی همسرش را سال 2015 از دست داد. در بیانیه‌ای که از سوی چهار فرزند استوری پس از درگذشتش منتشر شد اعلام شد: او الهام بخش عشقی بزرگ بود و به ما جهان را و واقعیت آن را نشان داد.

مرگ این نمایشنامه نویس با ابراز تاثر همکاران دیگرش روبه رو شد و دیوید الدریج از وی به عنوان «غولی در تئاتر پس از جنگ» یاد کرد. جک ترون نیز از وی به عنوان «استاد معماری تئاتر و قصه سرایی واقعا واقعا بزرگ» نام برد.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان