تالاب ناور

تـالاب ناور در موقعیت جغرافیایی N 39 02 E 44 12 در غرب شهرستان چالدران و در نقطه صفر مرزی ایران و ترکیه قرار دارد.

شهرستان چالدران در شمال غربی استان آذربایجان غربی قرار گرفته است. این منطقه به دلیل داشتن هوای بسیار سرد در زمستان و هوای خنک در تابستان یکی از مناطق گردشگری استان به حساب می آید، زیستگاهای آبی شهرستان چالدران سالانه پذیرای بیش از 10 هزار پرنده مهاجر است. شهرستان چالدران داری 6 تالاب است که چهار تالاب آن دائمی و دو تالاب آن فصلی هستند. این تالاب ها شامل، تالاب ناور، تالاب پیراحمد کندی، تالاب خانگ، تالاب گرروگل (قروگل)، تالاب زاویه سفلی و تالاب سد بارون است. تالاب ناور در مرزی‌ترین منطقه قرار گرفته‌است و از جمله وسیع ترین تالاب این شهرستان است تالاب ناور 280 هکتار وسعت دارد.

هر ساله در اوائل فصل بهار پرندگان مهاجر زیادی به ویژه گونه نادر، درنای خاکستری به این تالاب ها مهاجرت می کنند، اما تعداد پرندگان مهاجر در تالاب ناور و پیراحمد کندی بیشتر از سایر تالاب های منطقه می باشد، زیرا تالاب ناور و پیراحمد کندی در منطقه مرزی و شکار ممنوع قرار گرفتند و پرندگان می توانند مدت زمان بیشتری را برای استراحت و بازیابی توان و انرژی در این تالاب بگذرانند.

تالاب ناور چالدران جزو 30 تالاب ثبت شده آذربایجان غربی در فهرست تالاب های کشور است که مقدمات ثبت آن در فهرست تالابهای بین المللی هم در حال فراهم شدن است. وسعت تالابهای شهرستان چالدران یک هزار هکتار بوده که با پر آب شدن آنها به طبیعت شهر چالدران زیبایی خاص و چشمگیری بخشیده است.

تالاب ناور بدلیل جاذبه های طبیعی اطراف آن، مسیر کوهستانی، امنیت (بخاطر قرار داشتن در نقطه صفر مرزی) و همچنین دارا بودن پتانسیل مطالعاتی و تحقیقاتی می تواند مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

حیات وحش

تالاب ناور زیستگاه بیش از 60 جفت درنا است. سالانه 10تا 15 جفت درنای آسیای صغیر و در حدود 60 جفت درنای معمولی در تالاب ناور زیست می کنند.

علت اهمیت تالاب ناور و معروفیت آن را وجود پرندگانی چون درنای آسیای صغیر در این تالاب است. این تالاب با 180 هکتار مساحت جز معدود تالابهایی است که این پرنده در آن جوجه آوری می کند. فعالیت های انسانی عامل مهمی در پراکنش گونه های جانوری و پرندگان می شود که شاید یکی از دلایل وجود درنای آسیای صغیر در تالاب ناور محدود بودن تردد انسان و وجود ارامش در این مکان بوده است.

این تالاب نمونه بارزی از تیپ تالاب های قفقازی می باشد و از حیث مشاهده سنقرها خصوصا گونه های سنقر گندمزار و سنقر تالابی مکان بسیار مناسبی می باشد. پس از بررسی بعمل آمده یک جفت درنای معمولی بهمراه یک قطعه جوجه در این تالاب مشاهده گردید. با توجه به مرزی بودن این تالاب، بررسی بسیار دقیق این پرنده امکان پذیر نبود ولی به احتمال قریب به یقین درنای مذکور از زیر گونه آرچیبالدی Grus grus archibaldi (زیر گونه ای که بجای پرهای تاجی قرمز رنگ دارای پرهای تاجی سیاه رنگ است) می باشد. این خانواده کوچک جزو آخرین امتداد جمعیت آناتولی است که دارای جمعیتی مناسبی (حدود 100 جفت) در کشور ترکیه (در نزدیکی مرزهای ایران و ارمنستان) می باشد.

80 تا 85 گونه پرنده در تالاب علاوه بر درنای معمولی و اسیای صغیر، انواع کاکائی ها، حواصیل، انواع اردک ها، غاز خاکستری و پرنده آنگوت در این تالاب زیست می کنند.

پوشش گیاهی

عمده پوشش گیاهی تالاب ناور نیزار و لویی است.

منبع : کویرها و بیابانهای ایران