محمدحسین بازگیر مدیر کل حفاظت محیط زیست تهران در گفتگو با خبرنگار
حوزه محیط زیست گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار داشت: ما برای بررسی مسایل مربوط به آلایندههای رودخانه کن مسیری 8 ساعته را طی کردیم و یک منبع آلودگی را در آن جا که به داخل رودخانه وارد میشد را پیدا کردیم و به رصد محیط اطراف رودخانه پرداختیم و برای بررسی این موضوع اقداماتی انجام شد.
بازگیر در ادامه گفت: ما در شهر تهران رودخانههای مهمی از جمله رودخانه دارآباد، دربند، فرحزاد، مسیل جاجرود و مهمترین آنها رودخانه کن را داریم که بحث جلوگیری از ورود آلایندهها و رفع مشکلات ساختاری و تصرفات اطراف آنها حائز اهمیت است، چراکه این رودخانهها علاوه بر نقش خود در تأمین آب و بهبود کیفیت محیط زیست ذر تأمین آبهای زیرزمینی و تعدیل هوا نیز موثر هستند.
میر کل محیط زیست شهر تهران تصریح کرد: بحث جلوگیری از ورود آلایندهها به رودخانهها از جمله اولویتهای اساسی ما به شمار میآید که در این راستا شناسایی منابع آلاینده محیط زیستی از جمله آلاینده آبها و جلوگیری از ورود آنها در دستور کار ما قرار گرفته است.
بازگیر در ادامه گفت: در حوزه رودخانه کن بیش از 30 واحد خدماتی که مشکل فاضلاب داشتند و موجب آلوده شدن آب رودخانه میشدند، شناسایی شدند و به آنها اخطار دادیم و حتما به صورت جدی وضعیت آنها را بررسی میکنیم.
بازگیر درباره رودخانه دربند گفت: حدود 80 واحد در حاشیه رودخانه دربند وجود دارند که شناسایی و وضعیت آلایندگی آنها بررسی شده است. همچنین طرحی برای جمعآوری فاضلاب توسط شرکت فاضلاب ارایه شده است که در حال پیگیری آن هستیم.
مدیر کل محیط زیست در رابطه با تهدیدات رودخانه ها ادامه داد: یکی از تهدیدات هر رودخانه و یا هر منبع آبی در کنار ورود آلودگی ها، بحث کمیت آب است. کمیت آب رودخانه یا رود حتما باید مدیریت شود، یعنی برداشتها از رودخانهها باید یک تناسب و تعادلی با تغذیه داشته باشد تا رودخانه بتواند جریان خود را ادامه دهد. لذا مدیریت این موضوع بر عهده وزارت نیرو است و مقابله با برداشتهای بیرویه در دستور کار آب منطقهای تهران است.
بازگیر در ادامه تصریح کرد: هرکجا رود یا رودخانهای وجود دارد باید حقآبه محیط زیست رعایت شود. حقآبه محیط زیست یعنی حداقل آبی که در بستر رودخانه جریان پیدا کند تا بتواند اکوسیستم رود پایین دست را زنده نگه دارد.
مدیر کل حفاظت از محیط زیست شهر تهران در ادامه گفت: رودخانه یک اکوسیستم زنده است. همه عوامل زنده و غیرزنده مانند ماهیان و آبزیان، گیاهان و تنوع درختی اطراف رودخانهها و آبها، بستر آنها مثل سنگ و شن و سواحل و مواد داخل آبها همه در تعامل با یکدیگر هستند. اگر به هرکدام از این عوامل دست بزنیم موجب آسیب رساندن به رودخانه و اکوسیستم آن میشویم. باید در برخورد و رفتار با طبیعت و محیط زیست یک تعادل و تناسبی را ایجاد کنیم و باید بدانیم که رودخانه ها به عنوان یک منبع زیستی چقدر در زندگی ما تأثیرگذار هستند.