برترین ها: پیشرفت تاریخی تمدن را نمی توان بدون شناخت تاریخچه جنگ و خونریزی درک کرد. در واقع تغییر در الگوها و ساختارهای تاریخی تنها با استفاده از سلاح در جنگ ها برای گردن زدن شاهان و کنار زدن امپراطورها شکل گرفته است. توسعه سلاح ها برای پیشرفت جوامع و تعیین سرنوشت افراد و دولت ها بسیار تعیین کننده بوده است.
درحالی که وسایلی مانند گیوتین ارزش سمبولیک بسیار بالایی از لحاظ نقشش در انقلاب فرانسه دارند در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با سلاح هایی که در طول تاریخ بشریت مورد استفاده قرار داده و نقش تعیین کننده ای در توسعه جوامع بشری داشته اند آشنا کنیم.
10- اولین سلاح بشر: یک تکه استخوان
چه کسی می تواند آن صحنه به یاد ماندنی در فیلم «2001: یک اودیسه فضایی» ساخته استنلی کوبریک را فراموش کند که در آن اولین نیاکان انسان یک تکه استخوان را به سمت آسمان پرتاب می کنند؟ این استخوان رفته رفته بعد از هزاران سال به یک سفینه فضایی تبدیل شد. استفاده از ابزارهای موجود در طبیعت نقش مهمی در توانمندسازی انسان های اولیه برای خارج شدن از آفریقا و مبارزه با رقبای خود مانند نئاندرتال ها داشت.
یکی از بزرگ ترین برتری های انسان های اولیه توانایی آن ها در ساخت تیرهای با نوک سنگی بود. این پیشرفت های تکنولوژیکی اولیه باعث شد که انسان ها بتوانند به شکار حیوانات و مبارزه با دشمنان انسانی خود از مسافت های دور بپردازند و با دقت و درصد موفقیت بیشتری این کار را انجام دهند. انسان ها ابتدا چاقوهایی از جنس سنگ ساختند و با قرار دادن این وسایل سنگی در درون آتش به تیز کردن لبه های آنان پرداختند. سپس تکه های نازک و تیز سنگ ها با مهارت در نوک تکه های استخوان قرار گرفته و به ساخت نیزه و دارت منجر شد. در واقع انسان ها دریافتند که استخوان و دیگر اشیاء نوک تیز می توانند در نبرد برای بقا بسیار کارآمد و تعیین کننده باشند.
9- شمشیر بزرگترین امپراطوری باستان: گلادیوس
وقتی افراد به امپراطوری های بزرگ فکر می کنند، اولین اسمی که به ذهن خطور میکند روم باستان خواهد بود. این امپراطوری سه قاره و 5 میلیون کیلومتر مربع را در برمی گرفت. امپراطوری روم باستان در زمان خود بر بیش از 70 میلیون نفر حکمرانی می کرد که 21 درصد از جمعیت آن زمان را تشکیل می دادند. فتح چنین سرزمین های وسیعی با وجود چنین جمعیتی بصورت تصادفی نبوده است. این پیروزی ها به کمک شمشیر و به خصوص شمشیر موسوم به «گلادیوس» شکل گرفت. طراحی شمشیر گلادیوس نتیجه سال های تکامل و تجربه نظامی بود. در مورد منشأ شمشیر اختلافاتی وجود دارد اما بسیاری بر این باورند که ساخت شمشیر در روم باستان پس از حمله رومی ها به شبه جزیره ایبریان در طور نبردهای پیونیک شکل گرفت.
برای سال های متوالی سربازان رومی شمشیرهای مشابهی داشتند اما برتری های شمشیر گلادیوس بسیار تعیین کننده بود که مهم تر از همه کاربردی بودن آن بود. در مقایسه با سلاح های قدرتمند اولیه که ساخت آن ها بسیار مشکل بود، شمشیر گلادیوس براحتی توسط مواد طبیعی ساخته شده و فرآیند ساخت آن نیز بسیار ساده بود. شمشیر گلادیوس با ساختار مستقیم و دو لبه خود بسیار ساده ساخته شده و در نبردهای تن به تن و مستقیم بسیار موثر بود و سربازان براحتی می توانستند قسمت شکم مهاجمان را با این شمشیر مورد هدف قرار داده و آن ها را از پای درآورند.
8- کمان بزرگ انگلیسی
مانند رومی ها، مردم انگلیس نیز به یک امپراطوری بزرگ دست یافتند و این عبارت مشهور انگلیسی که «خورشید هیچگاه در امپراطوری انگلستان غروب نمی کند» نشان از قدرت و وسعت انگلیسی ها در قرن نوزدهم دارد. در اوایل قرن دوازدهم میلادی، در طی یک زد و خورد کوچک میان ولزی ها و انگلیسی ها، کمان علیه سربازان انگلیسی به کار گرفته شد. بعد از این که اخبار این حادثه به مقامات ارشد انگلیس رسید، ادوارد اول از این سلاح برای ادامه مبارزات خود در ولز استفاده کرد.
درکمال ناباوری سلاحی که برای مقابله با انگلیسی ها به کار گرفته شده بود به موثرترین سلاح آن ها برای دیکته کردن قدرت نظامی و فتح ولز تبدیل شد. کمان انگلیسی باعث تغییرات زیادی در مسیر جنگ های دوران قرون وسطی شد و به کمک آن، انگلیسی ها ارتش خود را بازسازی کرده و با استفاده از کمانداران در تعداد فراوان در طول نبردهای یکصد ساله با فرانسه توانستند ضربات سختی به فرانسویان وارد کنند. آن ها در واقع مهم ترین بخش از ارتش انگلیس بودند و تعداد آن ها نسبت به دیگر سربازان ده به یک بود.در آن دوران شوالیه های دارای زره موثرترین نیروها در میدان نبرد بودند اما ورود کمان و کماندار این قاعده را به طور کلی تغییر داد. این کمان ها از فاصله های طولانی پرتاب می شده و می توانستند در سخت ترین اهداف نیز نفوذ کنند.
7- اختراع تاریخساز شرقی: باروت
بعد از این که به عنوان یک سلاح روانشناسانه در نبرد چینی ها با مغول ها به کار گرفته شد، باروت و اختراع آن در نهایت به انقلاب در تکنولوژی نظامی در سراسر جهان منجر شد. در قرن نهم میلادی، شیمیدانان چینی با ترکیب سولفور، زغال و شوره (نیترات پتاسیم) باروت تولید کردند. نتیجه نهایی پودری بود که به آن «serpentine» گفته می شد. این ماده چنان خطرناک بود که برای کاهش احتمال انفجار ناخواسته و آتش سوزی در طول فرآیند تولید حبه آن آب، شراب یا دیگر مایعات افزوده می شد. در نهایت با انتقال آن از یک صفحه شبکه ای دانه های ریز باروت تولید می شد.
شیمیدان های امپراطوری تائو که اولین بار فرمول ساخت باروت را کشف کردند بالاخره توانستند به فناناپذیری که حاکمان آن ها سال های زیادی در جستجوی آن بودند دست یابند و قدرت خود را به رخ مردمشان بکشند. ابتدا از باروت برای کشتن حشرات و درمان بیماری های پوستی استفاده شد اما خیلی زود مسیر استفاده از آن به سمت تسلیحات نظامی تغییر کرد. پیکان های باروتی اولین مورد استفاده از باروت در سطح نظامی بود که خیلی زود به سمت استفاده در سلاح های راکتی و پرتابی تغییر یافت.
6- سلاح غرب وحشی: کلت روولور
طلایه دار شدن آمریکایی ها در ساخت سلاح خیلی طول نکشید و با ساخت کلت روولور که نماد غرب وحشی در آمریکا بود این مهم به حقیقت پیوست. زمانی که آمریکایی ها به سمت غرب متمایل شدند برای سکونت در این منطقه با مشکلات و موانع متعددی مواجه شدند و سادگی و قدرت تیراندازی آن، کلت روولور را به سلاح باارزش سربازان و افراد غیرنظامی تبدیل کرد. طپانچه کلت در سال 1836 توسط ساموئل کلت اختراع شد که یک کمپانی را برای ستخت طپانچه های دارای سیلندر چرخشی بنیان نهاد. این صنعت چندان با رونق مواجه نشد تا این که جنگ آمریکا و مکزیک به سفارش 1.000 قبضه از این تپانچه ها توسط ارتش ایالات متحده منجر شد.
این قرارداد با کلت این امکان را داد که کمپانی خود را توسعه داده و بدین ترتیب وی بزرگ ترین کارخانه تولید سلاح خصوصی جهان را ساخت. همچنین این سلاح نقش تعیین کننده ای در جنگ های داخلی ایالات متحده داشت زیرا ساموئل کولت، روولورهای خود را تنها به شمالی ها می فروخت.
5- سلاحی که میدان نبرد را درنوردید: آ کا- 47
چه کسی فکر می کرد سلاحی که توسط افسران اطلاعاتی ایالات متحده به سخره گرفته شد باعث شد که قاعده نبرد به طور کلی تغییر کرده و حتی ضعیف ترین افراد نیز در برابر قدرت های جهانی قد علم کنند؟ ایده ساخت این سلاح در دهه 1950 شکل گرفت، زمانی که میخاییل کالاشنیکوف که یک طراح اصلی اهل شوروی سابق بود تصمیم گرفت ویژگی های برتر اسلحه ام 1 آمریکایی را با مسلسل اس تی 44 آلمانی ترکیب کند. اگر چه در ساخت این سلاح موانع بسیاری وجود داشت اما در سال 1949 اسلحه مذکور با نام «Avtomat Kalashnikova» به طور رسمی توسط نیروهای نظامی شوروی مورد استفاده قرار گرفته و پس از پیمان ورشو، بسیاری از کشورهای حاضر در این اتحاد آن را به عنوان سلاح رسمی ارتش های خود انتخاب کردند.
با وقوع جنگ سرد، کرملین از تمامی کشورهای بلوک شرق خواست که این سلاح را در مقیاس گسترده تولید کنند و بدین ترتیب سلاح کالاشنیکوف بدست جنبش های انقلابی در سراسر جهان راه یافت. کاربردی بودن آ کا 47 و همچنین سبکی و هزینه ساخت ناچیز آن باعث شده حتی امروزه نیز این سلاح خودکار مشهورترین سلاح انفرادی باشد که توسط سربازان پیاده، نیروهای شبه نظامی و گروه های تروریستی مورد استفاده قرار می گیرد.
4- سلاح غیرانسانی: کاز کلرین
یکی از شوکه کننده ترین لحظات در تاریخ بحران های بشری استفاده از سلاح های شیمیایی بود. در این موارد جنازه زنان و کودکان بی دفاع در خانه هایشان افتاده بود. استفاده از سلاح های شیمایی را همه یک جنایت جنگی تلقی می کند اما این موضوع مانع از بکارگیری این سلاح مخرب نشده است. در طول جنگ جهانی اول، فریتز هابر که برنده جایزه نوبل نیز شده بود به ساخت اولین سلاح شیمایی یعنی گاز کلرین کمک کرد. وی ابتدا فرآیند هابر-بوش را کشف کرد که ساخت اولین کودهای شیمایی را ممکن می ساخت، اختراعی که زندگی بسیاری از کشاورزان و روستاییان را از مرگ در اثر گرسنگی و قحطی نجات داد. اما هابر که یک آلمانی میهن پرست بود از اختراع خود در زمینه ساخت سلاح های شیمیایی در طول جنگ جهانی اول استفاده کرد. او شخصاً استقرار اولین خمپاره های پرتاب کننده گلوله های حاوی گاز کلرین را در جبهه های غربی سرپرستی نمود.
بدستور او تعدادی از نیروهای ویژه شیمیایی منتظر ماندند تا باد از سمت شرق به سمت سنگرهای متفقین وزیده و سپس اولین حمله شیمیایی در آوریل سال 1915 شکل گرفت که بیش از 5.00 سرباز را به کام مرگ فرستاد. این کشتار بیرحمانه باعث شد که همسر هابر بعد از درگیری و مشاجره بر سر فعالیت های غیرانسانی اش دست به خودکشی بزند و در نهایت هابر خود شاهد شکل گیری حکومت نازی ها و مرگ هم کیشان یهودی خود با استفاده از گازهای شیمیایی ساخته شده بدست خودش بود.
3- نبرد در آسمان ها: فوکر تریپلین
در حالی که تاکنون بر روی نبرد در روی زمین متمرکز بوده ایم، هواپیمای فوکر تریپلین نبرد در آسمان ها را موجب شد. علیرغم شکست در جنگ جهانی اول، آلمان ها یکی از بزرگ ترین اختراعات نظامی تاریخ بشر را به نام خود ثبت کردند: هواپیمای فوکر. فوکر تریپلین در واقع نسخه ای شبیه سازی شده از یک جنگنده بریتانیایی بود. بعد از این که خلبان یکی از این هواپیماها در پشت خطوط آلمان ها سقوط کرد، دانشمندان نظامی آلمانی به بررسی بقایای جنگنده مذکور پرداخته و توانستند یک نسخه بهتر و کارآمدتر از روی آن بسازند.
این هواپیمای سه باله اگر چه نسبت به هواپیماهای دوباله در نبرد سطحی و یا شیرجه زدن از سرعت کمتری برخوردار بود اما قدرت مانور بسیار بیشتری داشته و می توانست به ارتفاع بالاتری پرواز نماید. یکی از دلایل مشهور شدن این جنگنده خلبان آلمانی و افسانه ای آن به نام مانفرد وون ریشتهوفن بود که بیشتر با نام «بارون سرخ» شناخته می شود. او 19 مورد از 21 شکار نهایی خود را با فوکر کسب کرد تا این که در آوریل 1918 هواپیمای او مورد هدف قرار گرفت و کشته شد.
2- سلاحی که جنگ را برای همیشه تغییر داد: هواپیمای بدون سرنشین
یکی از معدود فواید جنگ ها این بود که انسان به ارزش واقعی زندگی پی برده است و بدین ترتیب سعی شده که برای زنده ماندن تلاش بیشتری صورت گیرد. نبرد با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین یا پهپادها باعث شده که ساختار جنگ ها تغییر عمده ای داشته باشند. سربازان هزاران کیلومتر دورتر پشت کامپیوترها نشسته و از این فاصله دور می توانند بدون این که در معرض خطر باشند وظایف خود را با دقت و کارآیی بالایی به انجام برسانند. اولین هواپیمای بدون سرنشین به نام «پردیتور» توسط یک مهندس هوافضا به نام آبراهام کارم که در اسراییل بزرگ شده بود ساخته شد.
بعد از نقل مکان به ایالات متحده او یک کمپانی به نام «Leading Systems Inc.» تاسیس کرد و در گاراژ خانه اش اولین هواپیمای بدون سرنشین را با نام «Albatross» ساخت. تلاش های او باعث بهبود و پیچیده تر شدن تکنولوژی ساخت این هواپیماها شده و در نهایت «Amber » ساخته شد که نمونه اولیه هواپیمای بدون سرنشین پردیتور بود.
1- مخرب ترین سلاح ساخت دست بشر: سلاح هسته ای
در حالی که تمامی سلاح های این فهرست قدرت تخریب بالایی دارند اما تنها بمب های اتمی و هیدروژنی توانایی نابودی کامل نسل بشر را دارا می باشند. سلاح اتمی برای اولین بار با مشارکت عمده دانشمندانی که به ایالات متحده پناهنده شده بودند ساخته شد و ساخت آن ابتدا از روی ترس بود. در سال 1939، در محفل دانشمندان جهان شایعه ای شکل گرفت که ادعا می کرد دانشمندان آلمانی تکنولوژی شکافت اتم اورانیوم را بدست آورده اند. آلبرت انیشتین و انریکو فرمی که در آن زمان از دانشمندان برجسته جهان بودند هر دو به ایالات متحده گریختند و مقامات ایالات متحده را از دستیابی آلمان به چنین تکنولوژی مخربی ترسانده و از آن ها خواستند برای مهار این فاجعه دست به کار شوند.
با اصرار آن ها، در اواخر سال 1941 دولت ایالات متحده طراحی و ساخت اولین بمب اتمی را آغاز کرد و اسم این تحقیقات «پروژه منهتن» گذاشته شد. در 6 و 9 آگوست سال 1945، پس از این که ژاپن از تسلیم شدن سر باز زد، ایالات متحده دو بمب اتمی را ابتدا روی هیروشیما و سپس ناکازاکی ریخت. انفجار حاصل از این بمب ها باعث مرگ دستکم 129.000 نفر شد که اغلب آن ها غیرنظامی بودند. این مورد تنها باری بود که از سلاح اتمی در طول تاریخ استفاده شده است اگر چه متاسفانه کشورهای زیادی این سلاح مخرب را در اختیار داشته و انگشتشان را روی دکمه پرتاب آن ها قرار داده اند.
