وب سایت فیلم نت نیوز - یاسین محمدی: جان تراولتا که با وجود رگ‌وریشه‌ی ایتالیایی پدرش در محله‌ی ایرلندی‌نشین شهر انگلوود ایالت نیوجرسی به‌دنیا آمده و بزرگ شده بود، در 17سالگی از دبیرستان اخراج شد تا از رودخانه‌ی هادسون عبور کند و به نیویورک برود؛ جایی که توانست در نمایش‌های موزیکال برادوی برای خودش نقش‌هایی دست‌وپا کند.
اما خیلی در برادوی ماندگار نشد و در اولین فرصت، خودش را به لس‌آنجلس رساند تا در عرض پنج سال در هالیوود به شهرت برسد. هنوز 22 سالش نشده بود که در فیلم «کری» (1976) به‌کارگردانی برایان دی‌پالما بازی کرد و در همان دوران بود که بازی در سریال کمدی «Welcome Back, Kotter» (1975-1979) او را به چهره‌ای شناخته‌شده بدل کرد.
هنرنمایی در «تب شنبه‌شب» (1977) و «گریس» (1978) این شهرت را کامل کرد و فیلم اول، نخستین نامزدی اسکارش را برایش رقم زد تا در 24سالگی یکی از جوان‌ترین نامزد‌های اسکار بازیگری نقش اصلی مرد در تاریخ باشد. تراولتا این جایزه را به ریچارد درایفس بازیگر فیلم «دختر خداحافظی» واگذار کرد.
این رشد سریع، سقوطی وحشتناک در پی داشت؛ تراولتا در دهه‌ی 1980 در هر فیلمی بازی کرد بدتر از فیلم قبلی درآمد؛ فیلم‌هایی که هم در گیشه شکست می‌خوردند و هم در نگاه منتقدان. حتی او انتخاب‌های اشتباهی هم داشت و بازی در فیلم‌هایی مثل «ژیگولوی آمریکایی» (1980) و «یک افسر و یک جنتلمن» (1982) را رد کرد که برخلاف فیلم‌هایی که انتخاب می‌کرد فروش خوبی داشتند و جالب اینجاست که در هر دو فیلم ریچارد گی‌یر جانشین تراولتا شد.
بالاخره بازی در فیلم «ببین کی داره حرف می‌زنه» (1989) که نزدیک به 300میلیون دلار فروش داشت، به یاری‌اش آمد، اما فیلمی که او را احیا کرد «داستان عامه‌پسند» (1994) بود که برایش دومین نامزدی اسکار را به‌ارمغان آورد و او را به لیست الف بازیگران هالیوود بازگرداند تا بازهم پیشنهادهای مختلفی را دریافت کند. او دومین نامزدی اسکارش را هم به تام هنکس برای فیلم «فارست گامپ» باخت تا همچنان دستش از مجسمه‌ی طلایی کوتاه بماند.
جان تراولتا در سال 1991 با کلی پرستون بازیگر امریکایی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند است. در سال 2009، جت، پسر بزرگش که مبتلا به اوتیسم بود در 16سالگی درگذشت و تراولتا پس از مرگ او بنیاد خیریه‌ای به‌نامش بنیان گذاشت تا به کودکانی با نیاز خاص کمک کند.
جان تراولتا عاشق پرواز است و چهار هواپیما دارد و خودش خلبانی می‌کند. او خانه‌ای به‌ارزش نزدیک به 5میلیون دلار در فلوریدا دارد که در کنار فرودگاه قرار دارد و او مسیر اختصاصی خودش را در این فرودگاه تا خانه‌اش دارد.
پیش‌تر به دو فیلم از مهم‌ترین آثار جان تراولتا پرداخته‌ایم؛ «داستان عامه‌پسند» را در آثار برتر ساموئل ال جکسون مرور کردیم و «تغییر چهره» را در فیلم‌های شاخص نیکلاس کیج.
حالا به چهار فیلم برتر دیگر جان تراولتا می‌پردازیم:
اسپری مو (Hairspray) (2007)
جان تراولتا در این فیلم موزیکال کمدی، که بر اساس نمایش موزیکالی در برادوی به همین نام اقتباس شده است، در کنار بازیگران مشهوری مثل میشل فایفر، کریستوفر واکن و کویین لطیفه جلوی دوربین آدام شنکمن رفت. تراولتا در این فیلم نقش «ادنا»، مادر دختری بهنام «نیکی» را بازی می‌کند. «نیکی» با وجود اضافه‌وزنش، خوش‌بینانه به‌دنبال تحقق رؤیاهایش است و «ادنا» صاحب یک خشک‌شویی است، از فضای باز می‌ترسد و از چاقی‌اش شرمگین است. تراولتا سه دهه بعد از بازی در کمدی موزیکال موفق «گریس» تهیه‌کنندگان «اسپری مو» را راضی کرد تا نقش «ادنا» را به او بدهند. پوشیدن لباس مخصوص و گریم این فیلم هر بار چهار ساعت کامل از تراولتا وقت می‌گرفت.
فیلم در گیشه بسیار موفق بود و رکورد فروش افتتاحیه برای یک فیلم موزیکال را شکست و درنهایت 202میلیون دلار فروش کرد. به‌علاوه منتقدان آن را موفق‌ترین موزیکال دهه نامیدند. «اسپری مو» در گلدن‌گلوب نامزد سه جایزه‌ی بهترین فیلم کمدی/ موزیکال، بهترین بازیگر زن در فیلم کمدی/ موزیکال (نیکی بلونسکی) و بازیگر مکمل مرد سینمایی (تراولتا) شد. تراولتا این جایزه را به خاویر باردم و بازی خشنش در «جایی برای پیرمردها نیست» واگذار کرد.
کری (Carrie) (1976)
این اقتباس برایان دی‌پالما از رمان مشهور استیون کینگ به همین نام، دومین بازی سینمایی جان تراولتا محسوب می‌شود. این فیلم نخستین فیلم از میان بیش از یکصد فیلمی است که تاکنون از آثار استیون کینگ اقتباس شده است و به‌نوعی معرف کینگ به تماشاگران سینماست.
تراولتا در این فیلم وحشت نقش کوتاهی دارد؛ او در نقش «بیلی نولان» ظاهر می‌شود که شوخی وحشتناکی با «کری» ( با بازی سیسی اسپیسک) می‌کند، دختری که در ارتباط برقرار کردن با دوستانش مشکلات بسیاری دارد، اما قدرت‌هایی فراطبیعی دارد که او را به‌سمت انتقام سوق می‌دهد. تراولتا اگرچه نقشی فرعی در این فیلم دارد، شناخته شدنش را تا حدی مدیون بازی در «کری» است. او که در حال بازی در سریال «Welcome Back, Kotter» بود، در فرصت استراحت وقت ناهار، با لباس و گریم همان سریال در تست بازی در این فیلم شرکت کرد و پذیرفته شد و این در حالی بود که دی‌پالما از بازی او در آن سریال خبر نداشت.
گریس (Grease) (1978)
جان تراولتا بلافاصله بعد از بازی در «کری» یعنی از فیلم سومش به نقش اصلی رسید. چهارمین فیلمش «تب شنبه‌شب» (1977) برایش نامزدی اسکار و گلدن‌گلوب را به‌ارمغان آورد و در سال بعد در دو فیلم بازی کرد. فیلم اول یک درام رمانتیک بهنام «لحظه‌به‌لحظه» بود و فیلم دوم یک موزیکال رمانتیک بهنام «گریس». فیلم داستان دو دبیرستانی را روایت می‌کند: پسر بدی بهنام «دنی» (با بازی تراولتا) و دختر خوبی بهنام «سندی» (با بازی الیویا نیوتن ـ جان).
فروش فیلم فوق‌العاده بود؛ 395میلیون دلار، آن هم درمقابل بودجه‌ی 6میلیون دلاری. حتی آلبوم موسیقی فیلم هم دومین آلبوم پرفروش سال امریکا شد. «گریس» با این میزان فروش به سلطه‌ی 13ساله‌ی «آوای موسیقی» (اشک‌ها و لبخندها) بر جدول پرفروش‌ترین فیلم‌های موزیکال تاریخ سینما پایان داد و رکوردی تازه بهنام خود ثبت کرد. در این چهار دهه فقط سه فیلم موزیکال توانسته‌اند از «گریس» فروش بیشتری داشته باشند. تراولتا برای بازی در این فیلم در دومین سال پیاپی نامزد گلدن‌گلوب شد، اما بازهم ناکام ماند، اما در همان سال جایزه‌ی بازیگر محبوب مرد سینما به او اعطا شد.
کوتوله را بگیرید (Get Shorty) (1995)
تراولتا بلافاصله بعد از نقش احیاکننده‌اش در «داستان عامه‌پسند»، در کمدی جنایی و هیجان‌انگیز «کوتوله را بگیرید» به‌کارگردانی بری ساننفلد بازی کرد. تراولتا در ابتدا علاقه‌ای به بازی در این فیلم نداشت، اما با اصرار کوئنتین تارانتینو، کارگردان «داستان عامه‌پسند» نقش را پذیرفت و 5/3میلیون دلار دستمزد گرفت. «کوتوله را بگیرید» اقتباسی از رمانی به همین نام اثر المور لئونارد بود و جین هکمن، رنه روسو و دنی دویتو دیگر بازیگران آن بودند.
جان تراولتا در این فیلم در نقش یک نزول‌خوار قهار بهنام «چیلی پالمر» بازی می‌کند. او به‌خاطر بازی در این فیلم مهم‌ترین جایزه‌ی دوران کاری‌اش را گرفت و برنده‌ی گلدن‌گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم کمدی/ موزیکال شد و توانست بر قبای قدری مثل هریسون فورد و مایکل داگلاس پیروز شود. نخستین اکران این فیلم در بخش مسابقه‌ی جشنواره‌ی فیلم برلین بود و توانست از منتقدان نمرات بالایی بگیرد. «کوتوله را بگیرید» در گیشه هم موفق بود و با بودجه‌ی 30میلیون دلاری، 115میلیون دلار فروش کرد. تراولتا بعد از این فیلم سه بار دیگر هم نامزد جایزه‌ی گلدن‌گلوب شد، اما دیگر به جایزه نرسید.
