معرفی مستند «صفر تا سکو» ساخته سحر مصیبی

برنده جایزه اول جشنواره سینما حقیقت امسال، مستندی است درباره زندگی سه خواهر ووشوکار اهل سمیرم در استان اصفهان. شهربانو، الهه و سهیلا منصوریان سه خواهر عضو تیم ملی ووشوی بانوان ایران هستند که شهرت جهانی هم دارند. بزرگ‌ترین خواهر شهربانو کاپیتان تیم ملی است و در ورزش از دو خواهر دیگر موفق‌تر است. شهربانو تنها خواهر متاهل در این جمع سه نفره است و سرانجام هم تنها کسی است که به عنوان یکی از سه عضو تیم ملی راهی مسابقات جهانی می‌شود و با مدال قهرمانی برمی‌گردد. دوربین فیلم‌ساز زندگی آن‌ها را در اردوی ورزشی، تمرینات، در خوابگاه تیم ملی و در شهرشان دنبال می‌کند و بیشتر از همه وارد زندگی شهربانو و خلوت دونفره او و شوهرش می‌شود. بخشی از تأثیرگذاری این مستند ناشی از همین آشنا کردن مخاطب با زندگی این سه خواهر و به خصوص شهربانو و شوهرش است. آن‌ها از صورت از یک قهرمان ورزشی خارج می‌شوند و برای بیننده فردیت پیدا می‌کنند و حالا موفقیت و عدم موفقیت هرکدام از آن‌ها برای تماشاگر ارزش دوچندانی پیدا می‌کند. سحر مصیبی به عنوان یک فیلمساز زن البته به همراه فیلم‌بردار مردش رضا عبیات اعتماد کامل خواهران منصوریان را جلب کرده‌اند تا جایی که شوخی‌های بین شهربانو و شوهرش (که همه هم خشن است و شهربانو دائم به شوخی شوهرش را تهدید به کتک زدن می‌کند و گاهی هم ضربات حسابی‌ای به او می‌زند) هم از دوربین آن‌ها دور نمانده. در واقع فیلمساز و گروهش نامحرم دانسته نشده‌اند و سوژه‌ها به کل حضور آن‌ها را هضم کرده‌اند. پایان فیلم و روی سکو رفتن و پخش سرود ملی ایران در هردو نمایشی که در جشنواره سینما حقیقت و فجر داشته است همراه با تشویق شدید تماشاگران بود. در این ژانر ورزشی که معمولا توام با همراه شدن با تعدادی ورزشکار و دیدن تمرینات توان‌فرسای آن‌ها و خط خوردن یا حذف شدن تعدادی از آن‌ها و برنده شدن و قهرمانی تعدادی دیگر است پیش از این فیلم موفق دیگری هم با نام «پسرانی با گوش‌های شکسته» از نیما شایقی ساخته‌شده بود اما «صفر تا سکو» در شناساندن سوژه‌هایش و تأثیرگذاری بر مخاطبان از آن فیلم فراتر رفته است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.