به گزارش ایسنا مهرداد داوریفر در میزگرد "گذر از خاموشیهای تابستان 98 با تکیه بر انرژیهای تجدیدپذیر" استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر را نه به عنوان راهکار بلکه تنها گزینه کشور برای عبور از بحران کمبود برق در سال 98 عنوان کرد و افزود: شرایط اقتصادی امروز کشور به گونهای است که باید در بودجهها صرفهجویی شود؛ از این رو دولت نمیتواند در امور عمرانی، بودجه لازم را اختصاص دهد و در حالی که دولت پول ندارد، باید برق هم تولید کند.
وی با اشاره به قوانین بالادستی که اجازه داده است دولت محلهایی را برای تامین بودجه و ورود بخش خصوصی برای مشارکت در پروژههای زیرساختی پیشبینی کند، این امر را مزیتی برای جذب سرمایههای بخش خصوصی دانست؛ از این رو در این حوزه حضور بخش خصوصی پررنگتر شده است.
داوریفر با اشاره به تفاوت سرمایهگذاری در نیروگاههای حرارتی و تجدیدپذیر، خاطر نشان کرد: اگر بخواهیم یک نیروگاه هزار مگاواتی حرارتی احداث کنیم، جایابی و تامین زیرساخت لازم برای تزریق برق به شبکه 2 تا 3 سال زمان و احداث خود نیروگاه به 3 سال زمان نیاز دارد.
به گفته وی، این در حالی است که احداث نیروگاههای خورشیدی 10 مگاوات به صورت پراکنده انجام شده و نیاز به تامین زیرساخت شبکه ندارد. همچنین این نیروگاهها در طول چند ماه به صورت موازی توسط شرکتهای مختلف به سادگی قابل احداث هستند؛ از این لحاظ سرمایهگذاری در این نوع نیروگاهها بهترین گزینه برای تامین برق مورد نیاز در زمان پیک مصرف در تابستان 98 خواهد بود.
مشاور عالی مدیرعامل سازمان انرژیهای تجدیدپذیر ایران (ساتبا) بینیازی نیروگاههای تجدیدپذیر از زیرساختهای گران قیمت، "خط انتقال" و "پست" را از دیگر مزیتهای برق خورشیدی عنوان کرد و یادآور شد: ماهیت انرژیهای تجدیدپذیر این است که میتواند در سراسر کشور به صورت پراکنده و در سایز کوچک احداث شود و هزینههای انتقال نیرو در آن حذف خواهد شد. به این دلایل در حال حاضر نیروگاههای خورشیدی جوابگوی نیازهای آتی ما خواهد بود.
وی، اولین شوک مصرف برق در کشور را در روز 11 تیرماه عنوان کرد که بعد از آن خاموشیها افزایش یافت، گفت: تابش خورشید در ظهر تابستان به اوج خود میرسد که این زمان مقارن با پیک مصرف برق در ایران است؛ بنابراین با راهاندازی نیروگاههای خورشیدی، قادر خواهند بود در ساعات پیک مصرف مشارکت بالایی در تولید برق پیک داشته باشند.
مشاور عالی مدیرعامل ساتبا در عین حال بیشترین وزش باد و تولید برق بادی در کشور را مربوط به ماههای تابستان دانست و ادامه داد: بر این اساس ضریب دسترسی نیروگاههای بادی و خورشیدی در مقایسه با نیروگاههای فسیلی و حرارتی در تابستان بالاتر است. این در حالی است که نیروگاههای حرارتی در کل طول سال، بهای ضریب آمادگی خود را از وزارت نیرو دریافت میکنند؛ ولی این مهم برای نیروگاههای تجدیدپذیر وجود ندارد.
به گفته این مقام مسوول، یک نیروگاه بادی در قزوین در هفته گذشته از 55 مگاوات ظرفیت اسمی، 48 مگاوات تولید داشته؛ یعنی 87 درصد ضریب تولید داشته است.
داوریفر با بیان اینکه این نیروگاه توان 87 درصدی به شبکه انتقال برق کمک کرده است، تاکید کرد: کمتر نیروگاه گازی قادر است در ساعات اوج مصرف به این میزان شبکه کمک کند؛ چراکه نیروگاههای فسیلی در شرایط بحران کم آبی کشور، به آب زیادی نیاز دارند تا فعال باقی بمانند. ضمن آنکه نیروگاههای فسیلی در تابستان که کشور نیاز شدیدی به برق دارد، با توجه به افزایش دما، حدود 10 تا 15 درصد از ظرفیت نامی خود را از دست خواهند داد.
وی با بیان اینکه شبکه فعلی توزیع و انتقال برق کشور بدون نیاز به سرمایهگذاری و احداث خطوط جدید، قادر به جذب 20 هزار مگاوات برق تجدیدپذیر است، افزود: با توجه به رشد مصرف برق در کشور، برای سال آینده حداقل 5 هزار مگاوات برق نیاز داریم، در حال حاضر ظرفیت 620 مگاواتی از تجدیدپذیرها را در حال بهرهبرداری داریم که انتظار داریم آن را تا 2 هزار مگاوات برسانیم.
داوریفر اضافه کرد: اگر شرایط اقتصادی اجازه دهد و 70 درصد مشارکت در پیک را در نظر بگیریم، نیروگاههای بادی و خورشیدی قادر به تامین حدود 1500 مگاوات مصرف برق پیک در سال 98 هستند.