مجلس شورای اسلامی در هفته گذشته سؤال از رییس‌جمهوری را اعلام وصول کرد.تا برابر آیین‌نامه داخلی مجلس رییس دولت حداکثر ظرف یک ماه موظف باشد تا در خانه ملت به پرسش‌های جمعی از نمایندگان پاسخ دهد.
اگرچه این اقدام در راستای وظایف و اختیارات قانونی قوه مقننه است اما بر این باورم که زمان این کار نادرست و نابجا بوده است .
اهم دلایل نادرستی این کار را در موارد زیر می‌دانم؛
1- شرایط کشور که هر روز دشمنان متحدتر می‌شوند ایجاب می‌کند که ما در کشور آرایش وحدت و همگرایی را بیشتر و بیشتر نشان دهیم. این اقدام خلاف وحدت و همدلی مسوولان در شرایط کنونی است.
2- اصولاً هدف سؤال از بالاترین مقام اجرایی کشور و دومین مقام رسمی کشور طبق قانون اساسی در مرحله‌ای است که نمایندگان مجلس از پاسخگویی اعضای کابینه ناامید شده باشند و تنها راه را در سؤال از شخص رییس‌جمهوری ببینند. این مراحل نیز به‌خوبی طی نشده است و افکار عمومی در حیرت از اقدام مجلس است.
3- در حالی که رییس‌جمهوری و اعضای دولت باید وقت خود را به‌طور شبانه‌روزی صرف کار، خدمت بیشتر به مردم کنند حالا در آستانه هفته دولت و در اوج رخ‌نمایی پاره‌ای از مشکلات کشور باید بسیج شوند تا پاسخ‌های لازم را برای پرسش نمایندگان ارائه کنند.
4- حضور رییس‌جمهوری در مجلس نه تنها کمکی به شفافیت و کاهش مشکلات نخواهد کرد بلکه با شناختی که از آقای روحانی سراغ دارم تریبون مجلس را تبدیل به یک نطق آتشین علیه همه خواهد کرد و امیدوارم که «یکشنبه سیاه مجلس و دولت » تکرار نشود!
5- سران سه قوه در جلسات هفتگی که دارند اگر به طرح این مسائل و مشکلات و علاج‌اندیشی برای آنها نمی‌پردازند پس وقت خود را صرف چه اموری می‌کنند؟ باور کنید مردم خسته شده‌اند از این همه تولید ادبیات و مواضع منفی، سیاه‌نمایی و تخریب مسوولان عالی رتبه کشور علیه همدیگر. مردم کار و خدمت صادقانه از همه می‌خواهند، قبول کنید دوران رقابت‌های انتخاباتی پایان رسیده است و تا انتخابات بعدی هم زمان داریم.
بر این باورم که دولت تحرک جدی ندارد، در وسط میدان نیست، افزایش برخی مشکلات کنونی کشور ناشی از این عدم حضور دولتمردان در میان مردم و پاسخ‌گو نبودن آنهاست .اما با این همه اعتقاد دارم که زمان سؤال از رییس‌جمهوری در شرایط کنونی کشور نادرست بوده است.
