سرویس فرهنگ و هنر مشرق -چند روز پس از لغو نمایش - کنسرت «سی»، همایون شجریان در اینستاگرام خود نوشت: عزیزان، در این ایام که چون سیاوش در گذر از آتش هستیم نمی‌دانم چه کنیم تا حالمان کمی به شود، چنانچه مشکل مجوز نباشد سراپا در خدمتم تا بدون هیچ انتفاعی کنسرت خیابانی گسترده برای شما عزیزان اجرا کنم، شاید دلمان در کنار یکدیگر آرام گیرد. دوستان مهربانم، در پاسخ به پیگیری شما عزیزان به اطلاع‌تان می‌رسانم از اجرای کنسرت «ایران من» در سال گذشته که نیت کرده بودیم به قسمتی از درد و رنج زلزله‌زدگان کرمانشاه بپردازیم، چنین مقرر شد که با نظارت و همت دوست گرامی جناب متین، مجموعا چهارصد یخچال و کولر تهیه و به خانواده‌های مصیبت دیده اهدا شود. باشد که این ناقابل مقبول درگاه معشوق قرار گیرد. سلامت و برقرار باشید.
بیشتر بخوانید:
برای همدردی با مردم کنسرت را لغو می‌کنیم و می‌رویم پاریس!
اسپانسرها جا خالی دادند؛ سلبریتی‌ها بر سر مردم منت گذاشتند!/ پشت پرده لغو کنسرت همایون شجریان و سیروان خسروی چیست؟
پس از انتشار این پست، صفحات مجازی و رسانه‌های مکتوب برخی رسانه‌های خاص از همایون شجریان، قهرمانی ملی ساختند. قهرمانی که حاضر است، کنسرت خیابانی رایگان برای بهتر شدن حال عمومی مردم اجرا کند.
اما چند پرسش و ابهام در مورد برگزاری کنسرت خیابانی قابل طرح است. در وهله نخست کنسرت خیابانی را چگونه می‌خواهند برگزار کنند؟ مکان این کنسرت کجاست و ظرفیت پذیرش عمومی چقدر آمادگی کنسرت خیابانی را دارد؟ قطعا این حرکت با استقبال عمومی مواجه خواهد شد اما سئوال اساسی این است که آیا این کنسرت کیفیت و خروجی مناسبی خواهد داشت یا صرفا جنبه نمایشی دارد.
بیشتر بخوانید:
آیا شورای شهر به دنبال مقاصد سیاسی و شجریان به دنبال منافع مالی از «کنسرت خیابانی» است؟
خانه موسیقی که از این اظهار نظر بسیار مسرور است، چه قدم ارزنده‌ای برای برگزاری کنسرت رایگان خواهد برداشت؟ آیا خانه موسیقی توان اجرایی چنین برنامه‌ای را دارد؟ اساسا خانه موسیقی ارگانی اجرایی است یا نهاد صنفی؟ کجا و چگونه برگزار شدن این کنسرت اهمیت فراوانی خواهد داشت و با توجه به استقبال اعضای شورای شهر و شهرداری تهران، آیا این نهاد اجرایی - ارگانی حاضر است برج میلاد را به صورت رایگان در اختیار همایون شجریان برای اجرای کنسرت قرار دهد ؟
اگر مسئولان مربوطه این اقدام شجریان را جدی گرفته‌اند چرا تالارها و سالن‌های بزرگی را برای اجرای کنسرت در اختیار این خواننده قرار نمی‌دهند و مردم را به برج میلاد و سالن نمایشگاه بین المللی و حتی سالن 12 هزار نفری آزادی یا سایر سالن های مناسب برگزاری کنسرت دعوت نمی‌کنند؟ طراحی یک سازوکار مشخص برای ثبت نام و دعوت رایگان از مردم و برگزاری آن در مکانی که حداقل امکانات برای این منظور را دارد بسیار عملی‌تر از پیشنهاد برگزاری کنسرت در ناکجاآبادی است که یقینا مسوولان برگزارکننده حتی امکان تامین تجهیزات صوتی مناسب فضای باز را هم نخواهند داشت.
مگر اینکه چیزی به نام «کنسرت خیابانی»، تنها برای اجرا نشدن و حاشیه سازی طراحی و برنامه ریزی شده باشد!
