طبق نتایج یک مطالعه جدید، احتمالا گفتاردرمانی هیچ فایده ای برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش ناراحتی در افراد مبتلا به شیزوفرنی ندارد.
به گزارش به نقل از مهر، یافته ها نشان می دهد «رفتاردرمانی شناختی برای روان پریشی» (CBTp) تنها یک بهبود کوچک موقتی در عملکرد افراد مبتلا به شیزوفرنی ایجاد می کند.
«کیت لاز»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه هرتفوردشایر بریتانیا، در این باره می گوید: «ما در مطالعه خود دریافتیم CBTp موجب بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به شیزوفرنی نمی شود.»
وی در ادامه می افزاید: «یافته های ما مفاهیم بسیار مهمی برای پزشکان، موسسات و نهادهای تصمیم گیرنده در این مورد دارد تا در دستورالعمل های خود بازنگری کنند.»
روش CBT اولین بار در سال 1952 به عنوان درمان برای کمک به بیماران شیزوفرنی استفاده شد و پزشکان معتقد بودند می توان برای کاهش ناراحتی های مرتبط با علائم شیزوفرنی نظیر شنیدن صداها و توهمات، استفاده شود و در نتیجه موجب بهبود کیفیت زندگی و عملکرد بیمار می شود.
