بدترین و بهترین شخصیت‌های دواین جانسون (قسمت دوم)

دواین جانسون Dwayne Johnson علاوه بر این‌که موفق شده است بارها گیشه را فتح کند، توانسته است جایی در قلب ما برای خودش باز کند. او حدود دو دهه است که در فیلم‌های مختلف بازی کرده و هیچ نشانه‌ای از کم شدن فعالیت او وجود ندارد: تنها چیزی که ممکن است بر روی حرفه‌ی کاری‌اش تأثیر بگذارد علاقه‌اش به ورود به دنیای سیاست است.
از بهترین و بدترین نقش‌های اصلی او تا به امروز نوشته‌ایم:
بدترین و بهترین شخصیت‌های دواین جانسون (قسمت اول)

8- Hercules 2014
شخصیت: هرکولما در دور‌ه‌ا‌ی زندگی می‌کنیم که داستان بیشتر قهرمان‌های کلاسیک در حال روایت دوباره است، درنتیجه آن‌چنان هم دور از ذهن نیست که یکی از این نقش‌ها نصیب جانسون شود. او به‌درستی برای این بازسازی داستان این قهرمان یونانی انتخاب شده است، این در حالی است که کارگردان برت رتنر Brett Ratner جای کار زیادی به او نداده بود. «هرکول» Hercules تلفیقی از بازی فوق‌العاده، فیزیک بدنی بی‌نظیر و محبوبیت جانسون است. اگر بخواهیم صادقانه نگاه کنیم با این شرایط بعید است اگر جانسون کاندید ریاست جمهوری شود، رأی نیاورد. بااین‌حال این فیلم آن‌چنان هم در یاد‌ها باقی نمی‌ماند.

7- Jumanji: Welcome to the Jungle 2017
شخصیت: دکتر اسمولدر بریو‌استون«جومانجی: به جنگل خوش‌آمدید» Jumanji: Welcome to the Jungle یکی از بهترین فیلم‌ها برای بازی دواین جانسون به‌حساب می‌آید: بهترین فرد برای ایفای نقش یک پسر نوجوان که به یک مرد تنومند تبدیل می‌شود به‌احتمال‌زیاد جانسون است.
جانسون با بازی در نقش پسر نوجوانی که داخل بدن یک مرد بزرگ به نام دکتر اسمولدر بریو‌استون Smolder Bravestone گیر می‌‌افتد، از دامنه‌ی امن خود بیرون آمده و ریسک می‌پذیرد، تجربه‌ای که به نظر می‌رسد از آن لذت برده است.
حضور جانسون یکی از اتفاقات خوب این فیلم است. خیلی سخت است کسی که حاضر است برای سرگرمی ما این‌قدر احمق به نظر برسد را دوست نداشت. بااین‌حال او تابه‌حال این تجربه‌ی بازی در این‌چنین نقش‌هایی را زیاد داشته است.

6- Central Intelligence 2016
شخصیت: رابی ویردیچ / باب استونجانسون همیشه هنگامی‌که در مقابل بازیگر دیگری بازی می‌کند، ایفای نقش بهتری از خود به یادگار می‌گذارد. به نظر می‌رسد جانسون در مقابل کوین هارت Kevin Hart در کمدی «اطلاعات مرکزی» Central Intelligence حسابی خوش گذرانده است. جانسون در این فیلم نقش یک نوجوان را بازی می‌کند که مورد قلدری و آزار بقیه قرار گرفته و بعداً تبدیل به یک مرد تنومند و مهربان می‌شود. جانسون نقش باب استون را همانند پسر کوچکی بازی می‌کند که درون بدن یک گلادیاتور آمریکایی گیر شده است.
باوجوداینکه ممکن است زیادی واضح و مشخص به نظر برسد، تصور اینکه شخصیت جانسون یک مأمور تنومند سی‌آی‌ای CIA نیست بلکه فقط یک دیوانه‌ی متوهم است که با دوست دوران دبیرستانش زیادی درگیر شده است، کمی سخت شود.

5- Gridiron Gang 2006
شخصیت: شین پورترفیلم‌هایی با وجود یک مربی الهام‌بخش اتفاق تازه‌ای در سینما نیستند، اما تا سال 2006 هیچ‌وقت مربی یکی از این فیلم‌ها برنده‌ی سابق کشتی کج جهان WWE Champion نبوده است. Gridiron Gang در حقیقت فرمول اساسی «تایتانز را به یادآر» Remember the Titans را گرفته و تنش‌های نژاد‌پرستانه‌ی آن را حذف کرده است. ورزشکاران این فیلم از میان دانش‌آموزان انتخاب نشده‌اند، بلکه از زندانیان زندانی در لس‌آنجلس Los Angeles تشکیل شده است. در این جاست که جانسون وارد ماجرا می‌شود. جانسون مأموریت دارد در داستانی بر اساس واقعیت، نقش یک مربی تیمی را برعهده‌گرفته که درنهایت به پیروزی می‌رسد.

4- The Rundown 2003
شخصیت: بک«مختصر و مفید» The Rundown، فیلمی که ثابت کرد جانسون می‌تواند یک بازیگر سینما باشد، درست یک سال بعد از «شاه عقرب» Scorpion King به سینماها آمد و به‌سرعت راه را برای درخشش نقش اول مردش باز کرد. بک در نقش یک شرخر که آرزوی یک سرآشپز شدن را در سر دارد جلوی دوربین می‌رود. داستان فیلم، بک را به جنگل‌های آمریکای جنوبی South America می‌فرستد تا فردی را پیدا کرده و به پدرش برگرداند. از آن‌جایی که او به طرز عجیبی در دعوا کردن مهارت دارد، سعی می‌کند تا جای ممکن با کسی درگیر نشود. در شخصیت بک یک‌جور تردید دیده می‌شود که بعدها جانسون آن را از نقش‌هایش حذف می‌کند.

3- Fast Five 2011
شخصیت: لوک هابز«سریع و خشن» The Fast and the Furious هرچه جلوتر می‌رود بهتر از قبل می‌شود. جانسون نیز پنج بار در وسط این ماجرا قرار داشته است. جانسون روح تازه‌ای به این مجموعه فیلم‌ها و حرفه‌ی کاری خودش اضافه کرده است. او در نقش پلیسی که می‌تواند دخل قهرمان‌های ما را حسابی در بیاورد وارد این فیلم‌ها شد.
این نقش آن‌چنان به او می‌آمد که فیلمی به‌طور جدا در مورد هابز در حال ساخت است که باید گفت این اتفاق به مذاق همه‌ی بازیگران خوش نیامده است.

2- The Scorpion King 2002
شخصیت: متیوسفقط کسانی که به‌طور حرفه‌ای در دهه‌ی 2000 کشتی تماشا کرده باشند می‌توانند بفهمند «پادشاه عقرب» چقدر خوب است. این فیلم آن‌قدر خوب است که نبود این فیلم در بسته‌ی مجموعه‌ی فیلم‌های «مومیایی» Mummy خیلی‌ از طرفداران این دنباله‌ی کمتر دیده شده را عصبانی کرد. جانسون آن‌چنان در «بازگشت مومیایی» Mummy Returns خوب ظاهر شد که توانست فیلمی جدید را از دل داستان این فیلم در بیاورد، فیلمی که نشان داد جانسون می‌تواند به تنهایی از پس یک فیلم به‌خوبی درآید.

1- Pain & Gain 2013
شخصیت: پاول دویلاگر کسی به شما گفت جانسون نمی‌تواند به‌خوبی بازی کند، بازی او در «رنج و گنج» 1- Pain & Gain به کارگردانی مایکل بی Michael Bay را به او نشان دهید.
نکته‌ی جالب در مورد این بازی این است که تفاوت کمی با دیگر بازی‌های جانسون دارد. تقریباً تمام شخصیت‌های جانسون به همین میزان خشن هستند اما هیچ‌کدام از آن‌ها به‌اندازه‌ی این نقش اذیت نمی‌شوند. تا اوضاع برای او رو‌به‌راه می‌شود به همان سرعت همه‌چیز خراب می‌شود. ما هیچ‌وقت به یک شخصیت دلباخته نمی‌شویم اما این بازی قوی جانسون، امید ما را برای دیدن نقش‌هایی از این دست بالا می‌برد.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی مایکل نوردین Michael Nordine، دیوی ارلیچ David Ehrlich و اریک کوهن Eric Kohn در سایت www.indiewire.com است.
بدترین و بهترین شخصیت‌های دواین جانسون (قسمت اول)

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.