خبرگزاری تسنیم: حزب سوسیالیست فرانسه در وضعیت دشوار و سختی به سر می برد. اگرچه هم اکنون فرانسوا اولاند از حزب سوسیالیست در کاخ الیزه به سر می برد، اما وی و همراهانش برای اسباب کشی طولانی مدت از کاخ الیزه آماده می شوند. این در حالیست که امکان دارد تا یک دهه دیگر و بلکه بیشتر، قدرت به سوسیالیستهای فرانسه نرسد.
در حالی که مدت زمان اندکی تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فرانسه باقی مانده است، سوسیالیستها عملا جایی در معادلات سیاسی پاریس ندارند. به عبارت بهتر، سران حزب سوسیالیسست دیگر انگیزه ای برای رقابت با حزب راست میانه و جریان راست افراطی به رهبری مارین لوپن ندارند. آنها به خوبی می دانند که باید برای شکست در انتخابات و کناره گیری از قدرت آماده شوند.
معلمان و کارگران فرانسوی در سال 2012 میلادی نقش به سزایی در پیروزی فرانسوا اولاند بر سارکوزی در مرحله دوم و نهایی انتخابات ایفا کردند با این حال هم اکنون محبوبیت اولاند به زیر 20 درصد رسیده است! به عبارت بهتر، حامیان اولاند در سال 2012 میلادی در صددند این بار آرای خود را به سود نامزدهای دیگری به گردش در آورند: از لوپن گرفته تا ماکرون و حتی ژاک ملانشون رهبر حزب چپ سوسیالیست فرانسه.
مروری بر نتایج نظرسنجی های صورت گرفته در فرانسه نشان دهنده عمق بحرانی است که حزب سوسیالیست با آن مواجه است. نظرسنجی موسسه "هریس اینتراکتیو" حاکی است که بیش از نیمی از فرانسوی ها خواستار کناره گیری بنویت هامون نامزد حزب سوسیالیست از رقابت های ریاست جمهوری به نفع نامزد رقیب از حزب چپگرا( چپ سوسیالیست) هستند.
لازم به ذکر است که مانوئل والس نخست وزیر سابق فرانسه که به حزب سوسیالیست تعلق دارد،اخیرا حمایت خود را از امانوئل ماکرون نامزد مستقل انتخابات اعلام کرده است. هم اکنون نه تنها میان اعضای حزب سوسیالیست بر سر حمایت یا عدم حمایت از ماکرون اختلاف نظر وجود دارد، بلکه بر سر کلیت حضور یا عدم حضور در انتخابات نیز میان آنها اختلافات شدیدی ایجاد شده است.
در چنین شرایطی حزب سوسیالیست با بحرانهای مزمنی مواجه بوده و خواهد شد. پس از ترک کاخ الیزه توسط اولاند، عملا وی و همراهانش مسیر بسیار سختی را برای بازسازی حزب سوسیالیست پیش رو خواهند داشت. ضمن آنکه بسیاری از تحلیلگران نیز معتقدند پس از شکست اولاند، تاریخ مصرف حضور وی در حزب سوسیالیست به عنوان فردی مقتدر و تعیین کننده به پایان خواهد رسید. در برهه فعلی، حزب سوسیالیست با بحرانی تمام عیار مواجه است، بحرانی که غلبه بر آن در آینده ای نزدیک دشوار خواهد بود. در این خصوص حزب سوسیالیست ناچار است برای حضور دوباره در قدرت، چشم اندازی طولانی مدت را تعیین کند.
تنها کورسوی امید حزب سوسیالیست فرانسه در این خصوص، لغزشهای احتمالی دولت بعدی فرانسه است. به عبارت بهتر، حزب سوسیالیست با مانور بر روی تشدید نارضایتی های احتمالی در فرانسه سعی دارد همچنان به آینده امیدوار بماند. با این حال بعید به نظر می رسد که شهروندان فرانسوی به زودی دوران ریاست جمهوری اولاند و نقایص و ناکامی های وی در این دوران را فراموش کنند.
در نهایت اینکه حزب سوسیالیست فرانسه نه تنها امیدی نسبت به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری اردیبهشت ماه ندارد، بلکه نسبت به بازسازی خود پس از شکست در انتخابات نیز دید مثبتی ندارد. به نظر می رسد روزهای سخت حزب سوسیالیست فرانسه پس از خروج رسمی اولاند از کاخ الیزه فرا خواهد رسید. روزهای سختی که معلول عملکرد نادرست و غیر قابل دفاع اولاند در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی و سیاست خارجی بوده است. بی دلیل نیست که از رئیس جمهور فعلی فرانسه در نظرسنجی های عمومی به عنوان بدترین رئیس جمهور تاریخ این کشور یاد می شود.
