روزنامه فرهیختگان - هومن جعفری: این جام هم تمام شد و رفت و روسپیدی‌اش ماند برای آنهایی که در این جام مسیر درست را رفتند و راه درست را طی کردند. رستگاران مسکوی 2018، همان‌هایی بودند که از تریبون تبلیغاتی این جام بهترین استفاده‌ها را بردند و در نهایت هم به همه چیزهایی که می‌خواستند رسیدند. کمی تامل کنیم در باب و حال برندگان جامی که به پایان رسید.
اینفانتینو
رئیس جاه‌طلب و منضبط فیفا در روسیه 2018 بزرگ‌ترین برنده بود. تصاویر شاهان و شاهزاده‌ها و روسای جمهور و نخست‌وزیرهایی که ناچار بودند طبق پروتکل رسمی مسابقات، پشت او بایستند و عکس یادگاری بگیرند یا در بهترین حالت در وضعیتی برابر با او قرار بگیرند تا عکاس‌ها کارشان تمام شود. جام‌جهانی روسیه فرصتی بود تا بهترین‌ها برای او رقم بخورد. تکنولوژی داوری ویدئویی و بازبینی صحنه‌های حساس توسط داوران، تلفات جام را به حداقل رساند، اعتراض‌ها را کاهش داد و تقریبا در سرنوشت مسابقات دخالت منفی نداشت. روسیه 2018 مانند کره و ژاپن 2002 نبود که داورها قمه به دست، برای سر بریدن تیم‌های بزرگ صف بکشند تا چهره‌های نو به مرحله نیمه‌نهایی راه یابند و رئیس فیفا پزش را بدهد که فوتبال چهره‌ها و قهرمان‌های جدیدش را کشف کرد. در روسیه اگر تیمی حذف شد روی بداقبالی‌ها و ضعف‌های خودش بود و اگر تیمی بالا رفت به‌واسطه پشتکار و تلاشش بود. قرعه، آسانی و سختی گروه و همچنین نحوه قرار گرفتن تیم‌ها در سمت راست یا چپ نمودار جام‌حذفی هم دیگر بحث اقبال بود یا بحث علم جدول. بنابراین برنده کلی را اینفانتینو بدانید. در نخستین حضور جام‌جهانی‌اش کاملا مسلط بر مراسم و مسابقات و بسیار موفق. او جامی را برگزار کرد که غیر از یک ورود ناگهانی جیمی جامپ‌ها در مسابقه نهایی، نقص دیگری نداشت.
گرابار کیتاروویچ
«گرابار کیتاروویچ» رئیس‌جمهور کرواسی یکی دیگر از بزرگ‌ترین برندگان این جام بود. رئیس‌جمهور بودن در کشوری مثل کرواسی که در دنیا جایگاه ویژه‌ای ندارد و نه از نظر سیاسی، نه از نظر امنیتی و نظامی و نه از نظر اقتصادی از کشورهای صاحب حرف در دنیا نیست، قدرت مانور زیادی در جایگاه بین‌المللی به کسی نمی‌دهد اما این خانم رئیس‌جمهور زرنگ و کاربلد، خود را یکی از بزرگ‌ترین برنده‌های این جام قرار داد و به اندازه مکرون فرانسوی و حتی پوتین از این مسابقات بهره برد. گرابار با حضور در ورزشگاه و پوشیدن پیراهن تیم ملی کشورش و همچنین رفتن به رختکن تیم و تقدیر از بازیکنان، نشان داد که یک سیاستمدار زیرک چگونه به خوبی از بزرگ‌ترین نمایش تبلیغاتی رایگان دنیا بهره خواهد برد. قطعا میزان محبوبیت او در کشورش بعد از جام‌جهانی دوچندان خواهد شد.
مکرون
نخست‌وزیر فرانسه در دو بازی آخر نشان داد که قدر و ارزش این مسابقات و تریبون بین‌المللی‌اش را به خوبی می‌داند. او درست همان‌گونه رفتار کرد که از او انتظار می‌رفت. بی‌پروا در شادی کردن و صدالبته سیاستمدار به وقت پایان بازی. مکرون در طول مسابقات نیمه‌نهایی و فینال به خوبی موقعیت‌ها را قدر دانست و چه در برخورد با روسای جمهور کشورهای مقابل و چه در احترام گذاشتن به تیم بازنده سنگ‌تمام گذاشت. تصویر او در رختکن کرواسی و با بچه‌های مودریچ، حسادت بسیاری از سیاستمداران فرصت‌طلب را برانگیخته. تردید نکنید.
پوتین
در متن جام‌جهانی کمتر دیده شد و در حاشیه‌اش نیز. در طول مسابقات چه در بازی افتتاحیه در کنار ولیعهد عربستان و چه در بازی فینال در کنار نخست‌وزیر فرانسه مذاکرات سیاسی‌اش را پیش برد. در طول برگزاری رقابت‌های جام‌جهانی بیشتر با مسائل سیاسی مانند مذاکره با نخست‌وزیر اسرائیل یا با فرستاده ویژه ایران، دکتر ولایتی سرگرم بود تا با مسابقات فوتبال. جام‌جهانی را بدون حادثه پیش برد و از همه مهم‌تر اینکه تهدیدات امنیتی قبل از جام مانند تهدیدات داعش را به سادگی خنثی کرد. او میزبان بود و جام‌جهانی را به خوبی برگزار کرد و توریسم و تجارت روسیه را زنده کرد. عواید جام‌جهانی برای روسیه بی‌شمار است. آنها به لطف میزبانی این مسابقات از جیب دنیا، ورزشگاه‌ها، فرودگاه‌ها و زیرساخت‌های خود را به صورت کامل به روز کردند.
دیدیه دشان
همین قبل از جام‌جهانی بود که با استعفای زیدان از سرمربیگری رئال مادرید و در دسترس قرار گرفتن او، افکار عمومی فرانسه روی حضور او در راس کادر فنی تیم ملی کشورشان حساس شدند. اتفاقی که حتی در مصاحبه مطبوعاتی خود دشان هم نمود پیدا کرد و مربی با تجربه فرانسوی به صورت رسمی اعلام کرد باعث افتخارش خواهد بود که نیمکت سرمربیگری تیم ملی را تحویل اسطوره شخصی خودش بدهد.
با این همه، کمتر از یک ماه بعد از این مصاحبه، حالا دیگر این زیدان است که باید برای نشستن روی نیمکت مربیگری فرانسه افتخار کند که جای مربی قهرمان جهان نشسته است. دیدیه دشان حالا در اوج مربیگری قرار دارد. او در مدتی که سرمربی این تیم بود نایب قهرمانی اروپا و قهرمانی جهان را برای کشورش به ارمغان آورد.
هری کین
با زدن 6 گل تقریبا آسان آقای‌گل جام‌جهانی شد و بعد از گری لینه‌کر این افتخار را ازآن خود کرد. به‌عنوان کاپیتان هم تیمش را تا نیمه‌نهایی جام‌جهانی بالا آورد و این افتخار را ازآن خود کرد. هری کین هر روز در بازار نقل‌و‌انتقالات خواستنی‌تر و گرانقیمت‌تر می‌شود اما فعلا به تاتنهام وفادار است در حالی که در منچستر بر سر خرید او بین تیم‌های بزرگ شهر دعواست و لیورپول و چلسی هم برای جذبش بالاترین ارقام را پیشنهاد می‌کنند. حالا منتظر پیشنهادهای بزرگ‌تر نشسته است. او می‌تواند به راحتی به هر باشگاهی که دوست دارد برود. از یوونتوس تا میلان و از رئال تا بارسا. احتمالا خیلی زود شاهد رسیدنش به دوراهی معروف منتهی به ال‌کلاسیکو خواهیم بود. هنوز معلوم نیست کی، ولی هر روز احتمالش بیشتر می‌شود.
لوکا مودریچ
لوکا مودریچ علاوه‌بر هدایت کردن تیمش تا فینال و کسب مقام نایب‌قهرمانی عنوان بهترین بازیکن این مسابقات را نیز ازآن خود کرد. مودریچ بازیکن جوان یا کم‌تجربه‌ای نبود و جام‌جهانی نیز سکوی پرتاب او نخواهد شد. این جام تنها ویترینی برای او بود که توانایی‌های خود را بیشتر به نمایش بگذارد. مودریچ کاپیتانی بود که تیمش را تا فینال جام‌جهانی به خوبی بالا آورد تا پرافتخارترین کاپیتان تاریخ فوتبال کرواسی شود. او از نسل طلایی 1998 هم یک قدم فراتر رفت.
