محیط بانان جلیقه ضد گلوله نمی پوشند

شمار شهدای محیط بان به 122 نفر رسید. شکارچیان به محیط بان «علی خواجویی» شلیک کردند تا محیط زیست کرمان در ده روز گذشته دو بار به سوگ محیط بانانش بنشیند. پیش از خواجویی، «احمدی‌نیک» محیط‌ بان قلعه‌گنج نیز در تعقیب و گریز شکارچیان غیرمجاز به شهادت رسید.

شهادت علی خواجویی به‌دنبال شلیک شکارچیان غیرمجاز، این سؤال را از سوی افکارعمومی پیش آورد که آیا او جلیقه ضد گلوله نداشته است؟ آیا این جلیقه در اختیار او قرار نگرفته بود؟ «جمشید محبت خوانی» فرمانده یگان حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست کشور از تحویل جلیقه ضدگلوله به همه محیط بان‌های کشور خبر می دهد اما از کـــــــــوتاهی محیط بان در پوشیدن جلیقه ضد گلوله سخن به میان می‌آورد.

«رضا جزینی زاده» مدیرکل حفاظت محیط زیست کرمان هم در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما می‌گوید: «سنگین بودن جلیقه یکی از دلایل عدم استفاده آنها توسط محیط بان‌ها است چرا که هر جلیقه 12- 13 کیلو وزن دارد.» به گفته او محیط بان‌های کرمان در گرمای داغ مرداد، مجبورند ساعت‌ها ارتفاعات استان را برای پیدا کردن شکارچیان و حفاظت از حیات وحش پشت سر بگذارند و سنگینی این جلیقه‌ها اجازه کار به آنها نمی‌دهد.

به‌گفته محبت خوانی این جلیقه‌ها تولید شرکت‌های داخلی هستند. البته هم محبت خوانی و هم جزینی‌زاده اعتقاد دارند که اگر علی خواجویی جلیقه ضد گلوله هم داشت از این حادثه تلخ جان سالم به درنمی برد. به گفته آنها گلوله ابتدا به بازویش می‌خورد و در داخل بدنــــــــــش کمانه می کند. البته محبت خوانی می‌گوید که بعد از کمانه به قلبش می‌خورد.ولی جزینی معتقد است به ریه‌اش برخورد می کند.

محیط زیست همیشه داغدار ایران
محیط زیست ایران تابستان دو سال پیش نیز به سوگ سه محیط بان از هرمزگان و فارس نشست. آن تابستان هم شکارچیان مسلح جان«محمد دهقانی» و «پرویز هرمزی» را در منطقه حفاظت شده «گنو» هرمزگان گرفتند. محیط‌ بان «منوچهر شجاعی» هم جان خود را بر سر حفاظت از پارک ملی بمو گذشت. او تنها محیط بانی نبود که جان را فدای این پارک ملی کرد، پیشتر هم محیط بانانی دیگر زندگی خود را بر سر حفاظت «بمو» گذاشته بودند...

به هرحال مرگ خــــــــــواجویی محیط بان 37 ساله راور کرمان دوباره این سؤال را پیش آورد که آیا محیط بانان حق شلیک با اسلحه و دفاع از خود را دارند؟ پاسخ «محبت خوانی» فرمانده یگان حفاظت به این سؤال مثبت است. او می‌گوید:«آنها مثل همه نیروهای نظامی حق شلیک دارند.» اما او در میان گفت‌و‌گویش ان قلتی دارد که نتیجه تلخ آن، سال‌ها زندانی شدن محیط بان‌هایی است که تعقیب و گریزشان به مرگ یک شکارچی منجر شده است! این محیط بانان زیر تیغ بودند و سایه اعدام آنها را تهدید می‌کرد. آخرین آنها «وطن نوروزی» است که اگر کمک‌های مالی مردم و فعالان حوزه محیط زیست به دادش نمی‌رسید، نمی‌توانست از طناب دار رهایی یابد. «اسعد تقی زاده» محیط بان دنا هم سال‌ها شب را در زندان روز کرد تا فعالان محیط زیست توانستند با هزینه گزاف مالی، خانواده شکارچی کشته شده را راضی کنند تا او راعفو کنند.

محیط بانان اجازه استفاده از اسلحه ندارند
محیط بان‌ها 40 سال است که در زمره نیروهای مسلح قرار دارند، اسلحه دست می‌گیرند اما اجازه استفاده از آنها را ندارند. اگر بزنند به اعدام محکوم می‌شوند و اگر نزنند، کشته می‌شوند.

البته محبت خوانی نظر مخالفی دارد. او می‌گوید:«آنها اجازه دفاع مشروع از خود را دارند.» ماجرا در همین نقطه مشروع بودن یا نبودن، گره می‌خورد! به گفته او مشروع بودن دفاع از خود را قاضی دادگاه مشخص می‌کند. قضات پرونده تا به امروز کمتر دادگاهی را به نفع محیط بانان تمام کرده‌اند. به گفته محبت خوانی قاضی دادگاه باید تأیید کند که محیط بان براساس قانون از خود دفاع کرده است. او بحث آموزش محیط بان‌ها را به میان می‌آورد و می‌گوید: «برای اینکه محیط بان‌ها بدانند در چه زمانی باید دست به اسلحه ببرند و درچه زمانی نه؛ آنها را آموزش می‌دهیم.»

«رضا جزینی زاده» مدیرکل حفاظت محیط زیست کرمان می‌گوید: قاتل اسلحه جنگی غیرمجاز داشته و از ترس اعدام به‌صورت مستقیم به محیط بان شلیک می‌کند. به گفته او علی خواجویی با یک محیط بان دیگر به شکارچیان کمین نشسته در ارتفاعات «خورند» می‌رسند! در حال گفت‌و‌گو هستند که شکارچی غیرمجاز مستقیم به خواجویی شلیک می‌کند. جزینی‌زاده می‌گوید سازمان حفاظت محیط زیست کرمان شانس آورد که دیگر محیط بان خود را از دست نداد.

120 شهید محیط بان
ششم مرداد بود که «جمشید محبت خانی» در نشست خبری خود از مشمول شدن 120 شهید محیط بان از تسهیلات و امتیازات بنیاد شهید براساس دستورالعمل ستاد کل نیروهای مسلح خبرداد؛ یعنی تمام شهدای محیط بان تا آن روز. اما یکی از کارشناسان بنیاد شهید به خبرنگار ما می‌گوید:«بنیاد از چنین دستورالعملی خبر ندارد .آنها برای خودشان یک دستورالعمل نوشته‌اند ولی چیزی به بنیاد ارسال نکرده‌اند.»

تلاش خبرنگار ما برای گفت‌و‌گو با معاون تعاون بنیاد شهید هم بی‌نتیجه می‌ماند. اما جای تعجب آنجاست که خود محبت خوانی هم به روزنامه ایران می‌گوید: «نمی‌دانم این دستورالعمل غیر از دو شهید محیط بان جدید، مشمول حال دیگر محیط بان می‌شوند یا نه!» او حتی یادآوری می‌کند که سؤال روزنامه ایران، پرسش قابل تأملی است که پردیسان باید آن را ارزیابی کند!

منبع:روزنامه ایران