به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان و به نقل از npr، داشتن خانه برای بسیاری از آفریقایی- آمریکایی‌ها در حالی یک رویاست که برای قشر کارگر و طبقه متوسط آمریکایی، مسکن سرمایه گذاری مهمی محسوب می‌شود.
گزارش اخیر مرکز مطالعات مسکن دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که 43 درصد بزرگسالان سیاه پوست در آمریکا در سال 2017 دارای مسکن متعلق به خود هستند. این میزان برای بزرگسالان سفیدپوست 72 درصد اعلام شده است. براساس نتایج این تحقیقات مالکیت مسکن آسیایی- آمریکایی‌ها، اسپانیایی‌ها و سفیدپوستان در سال‌های 1987 تا 2017 افزایش یافت، اما مالکیت مسکن آفریقایی- آمریکایی‌ها نسبت به سال 1987 دچار افتی 3 درصدی شده بود.
نتایج این تحقیقات بدین معناست که شکاف میان مالکیت مستغلات و املاک سفیدپوستان آسیایی واسپانیایی در سه دهه گذشته و سفیدپوستان آمریکایی کاهش یافته، اما شکاف موجود در میزان مالکیت املاک و مستغلات سیاه پوستان و سفیدپوستان به شدت افزایش یافته است.
اوایل سال جاری موسسه شهری آمریکا، تفاوت نرخ مالکیت املاک و مستغلات میان سیاه پوستان و سفیدپوستان را اعلام کرد. معاون بخش سیاستگذاری موسسه شهری گفت: «علیرغم تصویب قانون مسکن عادلانه در 50 سال پیش، نرخ مالکیت املاک و مستغلات افراد سیاه پوست و سفیدپوست تغییری نکرده است. در برخی مناطق این شکاف بسیار بالاست. میناپولیس بدترین آمار را دارد و آلبانی نیویورک و سالیسبوری با فاصله کم بعد از آن قرار دارند. چارلستون و تگزاس نیز در رتبه‌های بعدی جای می‌گیرند.»
در بالتیمور که دو سوم جمعیت آن آفریقایی- آمریکایی هستند، 31 درصد املاک و مستغلات به سیاه پوستان تعلق دارد.
لارنس براون استاد دانشکده سلامت و سیاست اجتماعی در دانشگاه مورگن بالتیمور می‌گوید: «اصلا جای تعجب نیست.» وی با اشاره به مطالعات انجام شده در سال 2017 توسط اتاق فکری در واشنگتن که قبلا با نام شرکت توسعه سازمانی شناخته می‌شد، آمار زیر را در مورد ساکنان بالتیمور ارائه می‌دهد:
- نرخ بیکاری سیاه پوستان در این شهر نسبت به سفیدپوستان سه برابر بیشتر است.
- میانگین درآمد سیاه پوستان نصف میانگین درآمد سفیدپوستان بود.
- دو سوم سیاه پوستان در صورت از دست دادن مشاغل خود قادر به تامین سه ماهه زندگی با پس انداز خود نیستند.
وی افزود: «مناطقی که سیاه پوستان در آن‌ها ساکن هستند به دلیل آرایش نژادی خود به طور سیستماتیک بی ارزش هستند. سیاه پوستان قادر به پس انداز درآمد خود برای خرید خانه نیستند و تنها با دریافت وام می‌توانند برای خود مسکن خریداری کنند. دریافت وام برای آن‌ها نیز با آسیب همراه است و اموالشان به غارت می‌رود.»
در سال 2012 والز فارگو، شرکت خدمات مالی و بانکداری آمریکایی به درخواست وزارت دادگستری آمریکا اقدام به پرداخت 175 میلیون دلار به بانک مرکزی برای اعطای وام‌های ارزان قیمت به مشتریان سیاه پوست و لاتین تبار کرد. این راه حل در پی ارائه دادخواستی توسط شهر بالتیمور در مورد عدم اجرای قوانین مربوط به وام‌های منصفانه صادر شد.
کارشناسان مسکن می‌گویند مشکل دیگر، کمبود مسکن در این شهر مانند بسیاری دیگر از نقاط کشور است. کارگزاری‌های با سابقه مسکن معتقدند بازار مسکن این شهر تنها تا شش یا هفت ماه پاسخگو است چراکه مسکن واقعا دراین شهر کم است.
مالیات بر دارایی در شهر بالتیمور یکی از بالاترین نرخ‌ها در مریلند را داراست. این امر خود دلیلی برای بالا بودن قیمت مسکن در این شهر است. براساس یک تحلیل، قیمت مسکن در ماه ژوئن 2017 به 170 هزار دلار رسید.
کارشناس مسکن موسسه شهری گفت: «رفع شکاف مالکیت مسکونی باید از دو جهت مورد توجه قرار گیرد؛ عدم قدرت خرید سیاه پوستان و نیز حفظ و انتقال و تعویض مسکن برای ارتقای سرمایه گذاری مالی خود.»
