روزنامه صبح نو: چند سالی است که برگزاری کنسرت در کشور‌های همسایه ایران توسط خوانندگان خارج‌نشین امری مرسوم و متداول شده و از ایران هم عده‌ای از مردم در این کنسرت‌ها شرکت می‌کنند.
با این حال آگهی تبلیغاتی کنسرت یکی از خوانندگانی که اخیراً نیز علیه نظام جمهوری‌اسلامی آهنگی خوانده توجه‌ام را به خود جلب کرد و آن نحوه فروش بلیت‌های کنسرت این خواننده در تهران بود، امری که در ابتدا غریب به نظر می‌آمد، اما پرس‌و‌جو‌های بعدی من این حقیقت را روشن کرد که برای شرکت در کنسرت این خواننده و البته دیگر خوانندگان خیلی هم نیاز نیست به محل کنسرت مراجعه کرد بلکه می‌شود از قبل بلیت خود را در همین تهران خرید و با خیال راحت به مراحل بعدی سفر اقدام کرد.
زمینه فعالیت این شرکت پرداخت و البته انجام هرگونه اموری است که به خارج کشور مربوط می‌شود از قبیل: انجام امور تحصیل و مهاجرت، انجام آزمون‌های زبان و البته انجام امور پرداخت کنسرت‌های خارج کشور، برای راحتی خیال مشتری «نماد اعتماد الکترونیکی» را هم -که از وزارت صنعت و معدن اخذ کرده و مخصوص کسب‌و‌کار‌های اینترنتی است- پیش چشم مشتری گذاشته تا خلاصه از هر جهت محکم‌کاری کرده باشد. روی این نماد که کلیک کنید همه مشخصات شرکت اعم از نام مدیر و آدرس و شماره تلفن و ... می‌آید. ما هم آدرس را چک کردیم که دیدیم بله این شرکت در شرق تهران قرار دارد و بسیار هم قانونی است.
ما هم برای کسب اطلاع از چگونگی خرید بلیت کنسرت این خواننده لس‌آنجلسی تماس گرفتیم و صحبت کردیم. از کسی که تلفن را برداشت درباره نحوه خرید کنسرت این خواننده پرسیدم و گفت: «نمایندگی فروش ما در استانبول این بلیت‌ها را می‌خرد و ما هم در تهران آن را می‌فروشیم.»
از وی پرسیدم که نحوه پرداخت و هزینه بلیت کنسرت چگونه خواهد بود که گفت: «پرداخت در تهران و به ریال خواهد بود.» این شخص همچنین تاکید کرد: «ما سعی می‌کنیم که کنسرت‌های خوانندگان کمتر سیاسی را بفروشیم و افرادی خاص مثل این مورد شاید مسأله‌ای داشته باشد برای ما، ولی در نهایت ما تبلیغ آن را هم انجام می‌دهیم.»
از او پرسیدم که الان این شخص مورد خاص محسوب می‌شود که گفت: بله و در نهایت هم من را به شماره تلگرام مخصوص این شرکت حواله داد. برای کسب اطلاع بیشتر به‌سراغ شماره تلگرامی رفتم که در صفحه سایت هم موجود بود و با ادمین آن صحبت کردم که حاصل آن را مشاهده می‌کنید.
البته این پرسش و پاسخ تلگرامی مقداری با تماس تلفنی ما با شرکت فرق داشت که درباره نحوه خرید بلیت بود:
+من درباره خرید کنسرت ... سؤال دارم.
می‌خواهم بدونم چطور باید خرید کنم؟
-با سلام.
با توجه به عدم تضمین ارسال اصل بلیت‌های کنسرت آنتالیا به دفترمون از طرف فروشنده بنابراین دفتر ما اقدام به فروش این کنسرت نخواهد کرد.
به زودی کنسرت گرجستان اعلام می‌شود که اون را خواهیم فروخت.
+خب پرداخت ما از چه طریق انجام می‌شود؟
واریز به بانک داخلیه؟
-نه، باید به حساب خارج از کشور فروشنده بلیت با دلار پرداخت بشه.
در اینجا صراحتاً ذکر می‌شود این خدمات توسط این شرکت انجام خواهد درباره کنسرت کشور ترکیه مشکلاتی هست والا درباره کنسرتی که در کشور گرجستان برگزار خواهد شد خدمات‌رسانی از طرف این شرکت صورت خواهد پذیرفت. خیلی شیک و مجلسی و البته با تضمین!
البته خیال نکنید این تنها راه خرید است. شما اگر به این شرکت‌ها اطمینان دارید می‌توانید مستقیم خرید کنید با خیال راحت و نگران کلاهبرداری‌های احتمالی هم نباشید. به اصل سایت مورد نظر مراجعه می‌کنید که من هم کردم و در اینجا مراحل خرید را شرح می‌دهم. سایت موردنظر را که باز کنید، مشخص می‌کنید چه مدل بلیتی دوست دارید؟ خیلی معمولی یا VIP که بستگی به وُسعتون داره. خلاصه انتخاب که کردید دوست دارید کجای سالن باشید بعدش نوبت تعداد نفرات شماست و بعد هم پرداخت.
در این قسمت اتفاق جالبی می‌افته. برای راحتی شما پرداخت شما برای کنسرت این خواننده لس‌آنجلسی در ایران خواهد بود.
بعد هم شماره حساب (به‌نام یکی از هموطنان محترم) به شما داده می‌شود -هم شماره کارت و شماره حساب- و شما بنا به میل خود یکی رو انتخاب می‌کنید. مبلغ دلاری رو به این حساب که در یکی از بانک‌های اصلی و البته ملی کشور است واریز و فیش مورد نظر را در سایت قرار می‌دهید و تمام. شما بلیت مورد نظر را خریدید و حالا با خیال راحت می‌توانید بقیه امور سفر را برنامه‌ریزی کنید.
خب افراد عادی که تمایل به شرکت در این کنسرت را دارند خیلی دیگر به باقی ماجرا کاری ندارند، اما ما که خبرنگاریم تازه اصل ماجرا شروع می‌شود. حساس شدیم ببینیم که این خانمی که حسابش پر از دلار‌های کنسرت خواننده محترم است کجاست و البته چگونه این کار را انجام می‌دهد که خیلی هم دردسری برایش ایجاد نشود. به طریقی و لطایف‌الحیلی شماره این خانم را پیدا کردیم و البته بانکی را که این دلار‌های بی‌زبان روانه آن می‌شد. نتیجه آن جالب و غم‌انگیز بود.
البته شماره مورد نظر به کلی خاموش و از دسترس خارج بود، اما بانک مورد نظر در دسترس بود و در شهر ارومیه در شمال شرق کشور. سری به سایت بانک مزبور زدیم که نتایج آن هم جالب بود. بانک مزبور شعبه درجه سه در شهر ارومیه بود و کلاً هشت نفر کارمند داشت و بسیاری از خدمات معمول بانک‌های دیگر را نداشت.
به نظر می‌رسد راز انتخاب این بانک در شهری دور از پایتخت و البته درجه سه در این است که ظاهراً خیلی حساسیتی روی آن وجود ندارد و البته راحت‌تر هم می‌شود امور بانکی را انجام داد به نحوی که مورد توجه نهاد‌های نظارتی بانک مورد نظر نیز به آن حساس نشوند.
در شرایطی که کشور در بحران ارزی قرار دارد و همه تاکید دارند که در سفر‌های خارجی صرفه‌جویی شود این بار پول‌های داخلی از کشور خارج می‌شود و به حساب کسانی می‌رود که آن را خرج دشمنی با مردم و ملت این کشور می‌کنند. به‌نظر می‌رسد که حساسیت نهاد‌های نظارتی ظاهراً باید چرخشی به این‌گونه موارد هم داشته باشد.
