مهدی رحمتی: خلاف من سنگین نبود

ویژه نامه خبر ورزشی: دروازه بان ها دنیای متفاوتی در مقایسه با سایر بازیکنان دارند، ظاهرا عصبی و گاهی خشن اما اکثر مربیان فوتبال هم می گویند گلرها انسان هایی مهربان هستند که به دلیل سنگینی تمرینات گاهی از کوره در می روند اما در کل آدم های خوبی هستند.

 

با سید مهدی رحمتی یک مصاحبه مفصل انجام دادیم و از او خواسته ایم از واژه های شاد و توام با شوخی استفاده کند تا آن روی سکه را هم ببینیم و این تصور که خشک است و خشن، از بین برد. رحمتی جدا از بحث فنی انسانی است که روزهایی سخت را پشت سرگذاشته و خودساخته رشد کرده و در این فوتبال امثال او به هرجا برسند، حق شان است.

 

صبر هر آدمی یک جایی لبریز می شود. من هم یک آدم هستم و خیلی مسائل را به قول معروف می ریزم توی دلم اما 3، 4 مرتبه آخر سالی کمی خودم را تخلیه کردم تا برای عید و سال نو دلم پرنباشد (خنده)

شده بعدا پیش خودت بگویی کاش آن حرف ها را نزده بودم؟

وقتی آرام تر شدم، پیش خودم گفتم می توانستم از کلمات دیگری استفاده کنم. بالاخره در عصبانیت صحبت کردن، با گفتن حرف ها در آرامش متفاوت است.

برای اسفند سال 95 هم اعتراضت به کمیته انضباطی را داشتی!

اگر احکام عادلانه بود، هیچ حرفی نمی زدم. اول سال مرا محروم کردند در حالی که نه حرف زشتی زده بودم، نه دست کسی را لمس کردم. بعد منت هم سرم گذاشتند و گفتند یک جلسه اش را برایت تعلیق کردیم، در حالی که سزاوار محرومیت نبودم تا رسیدیم  به شهرآورد. اسمش شهرآورد است، حساسیت دارد و برای هر دو تیم مهم است. اگر داور گل دوم پرسپولیس را خطا اعلام می کرد بحث ادامه نمی یافت.

سید جلال دوید سمت توپ را بازی را سریع تر شروع کنند، من هم رفتم جلوی توپ ایستادم تا بازیکنان تیمم و جوان ترها از شوک خارج شوند. جلال سُر خورد، داور به من کارت قرمز داد! مگر کاری کردم که کارت زرد دوم را بگیرم؟ عدالت حکم می کرد کارت زرد دوم من باطل شود، نشد! ایرادی ندارد پس محرومیت به چه علت لحاظ شد؟ فیلم بازی که نشان می داد سید جلال سُر خورد پس چرا مرا محروم کردند؟

تو و جلال حسینی خیلی صمیمی بودید و حالا از هم کدورت هم بدارید. دوستی چند ساله شما پایان یافت یا بازسازی می شود؟

آدم شیشه کثیف رو پاک می کنه، حالش خوب می شه. ببین دلو پاک کنی چی می شه! من کدورتی ندارم، او به عنوان کاپیتان پرسپولیس روی تیمش تعصب داشت و می خواست مانع باخت شود. همان طور که من برای بردن استقلال هرچه در توانم بود، گذاشتم. محرومیت حقم نبود اما استقلال برنده شد و دل هواداران تیمم شاد. همه ما در طول زندگی هم بدی دیده ایم، هم بدی کرده ایم و مغزمان فقط آنچه به نفع خودمان است را سیو می کند و کاری که در حق دیگران انجام می دهیم را دیلیت! امیدوارم درخلوت خودمان متوجه خوبی ها و بدی ها بشویم.

لیست دوستانت در روزهای پایانی سال 95 بیشتر از سال قبل در همین ایام شده یا کمتر؟

قطعا بیشتر.

 

 

من کمی رفیق باز هستم (خنده) تیم ببرد 500، 600 نفر تبریک می گویند، نتیجه نگیرد، باز کلی تماس ناراحت نباش و خلاصه کلام دوستانم نسبت به من محبت دارند ولی من فرصت لازم را برای جبران لطف آنها ندارم و خوشبختانه شرایطم را درک می کنند.

چند خط موبایل داری؟

بعضی روزها که می خواهم در تهایی خودم باشم، گوشی ام را خاموش می کنم و اگر از  منزل خارج شوم، یک شماره بخصوص را بر می دارم تا اگر از منزل کاری داشتند، بتوانند پیدام کنند. یک روزهایی هم دو تا موبایل دستم است تا صحبت کنم.

حالا چرا دوتا؟

وقتی یک نفر از دوستانم دارد با من صحبت می کند، نمی توانم به او بگویم قطع کردن چون باید الان زنگ بزنم و به عنوان مثال آدرس بگیرم. از خط دیگر به عنوان یار کمکی (خنده) بهره می برم.

شده رفیقی به تو بگوید عوض شده ای؟

پیش آمده که صبح تمرین داشته ام، خسته رفته ام منزل ناهار چند تا تماس ناموفق روی گوشی دیده ام، به خودم گفته ام تو مسیر تمرین زنگ می زنم ولی تا سوار ماشین شده ام، یکی دیگر از دوستان تماس گرفته مشغول صحبت به تمرین رسیده ام و بعد فراموش کرده ام به تماس های صبح رسیدگی کنم و دوست دلخور شده است. ولی در کل هر کدام از رفقا دو ساعت کنارم باشد، شرایطم را درک می کند و دیگر دلخور نمی شود.

شنیده ای خم کردن گردن برای نگاه کردن به گوشی، وزنی معادل 27 کیلوگرم فشار به گردن وارد می کند؟

نمی دانم این دانشمندان زمانی که صبح تا شب مجبور بودیم سرمان را برای خواندن و نوشتن درس خم کنیم، کجا بودند (خنده).

چند تا گوشی موبایل از دستت افتاده و شکسته؟

یعنی کافیه یک روز قاب موبایل نیندازم، جاذبه زمین 10 برابر شده و حداقل4، 5 تا گوشی ام شکسته است.

حضور در فضای مجازی را چقدر دوست داری؟

به همین اندازه که فعال هستم!

چرا بخشی که مردم می توانند زیر پست شما کامنت بگذارند را بسته اید؟

چون هزار یا دو هزار نفر هستند که بخش کامنت ها را محل تخلیه عقده های شان می دانند. نه در پیج من، در پیج رونالدو و مسی هم می بییند این  هموطنان همیشه در صحه فضای مجازی از چه عباراتی استفاده می کنند و باعث تنش و ناراحتی سایرین می شوند. واقعا آدم می ماند این ها چه لقمه ای خورده اند که به خانواده هر شخصی با هر ملیتی توهین می کنند. ندانستن، عیب نیست، نفهمیدن هم عیب نیست ولی ندانسته و نفهمیده در مورد چیزی اظهارنظر کردن، کار روزمره این دسته افراد است.

سال 95 برایت چطور گذشت؟

سال که چه عرض کنم، قدیم ها 3، 4 سال طول می کشید تا یک سال را سپری کنیم. الان نهایتا 3 ماهه، سال تمام می شود و به قولی سرعت گذر زمان منطقی به نظر نمی آید. سال 95 برایم روزهای خوب و تلخ داشت، هر چند با چیزی که فکر می کردم و دوست داشتم تفاوت هایی داشت ولی خدا را شکر یک سال دیگر هم از عمرم رفت.

 

همان قدر که تقدیرم باشد، کفایت می کند.

به مرگ فکر می کنی؟

هر آدمی به مرگ فکر می کند. در سال نمی دانم 40 یا 50 بار یا کمی بیشتر می روم بهشت زهرا (س) برای مراسم مختلف. قطعات زیاد به مرگ فکر می کنم.

قطعه نام آوران جایی است که زیاد می روی. موضوع خاصی در این قطعه نظرات را جلب کرده است؟

یک طرف این قطعه نوجوانانی که به علت مگر مغزی اهدای عضو کرده اند، خاکسپار می شوند. دیدن شیون خانواده آنها یک حس خاصی دارد. عزیزشان فوت شده و رضایت داده اند چند عضو مثل قلب، کبد، کلیه، قرنیه، چشم و... از بدن جوان شان جدا شود.

در سوی دیگر این قطعه بزرگانی خاک شده اند که افتخارات زیادی کسب کرده اند. امسال درگذشت منصورخان پورحیدری ضایعه بزرگی برای جامعه ورزش و به خصوص خانواده بزرگ استقلال بود. یک موضوعی که خیلی برایم دلچسب است و عادی نشده، مزار ناصرخان حجازی است. در هر روز و هر ساعتی از سال به قطعه نام آوران رفته ام، سنگ مزار ایشان تمیز بود و با گل تازه تزیی شده.

اهل کتاب خواندن هستی؟

قبلا برای علی و حالا برای عطا کتاب داستان می خوانم (خنده شدید).

تفاوت بچه های دهه 60 و 70 چیست؟

یک دهه نودی دارم. در خانه ما همه آرام  هستند، من جمله پسر بزرگم علی و عطا هنوز کوچک است که تنها جایی برود یا مدرسه رفته باشد اما از دیوار راست بالا می رود. چیزهایی را می داند که نسل ما دهه شصتی ها تو دوره راهنمایی می شنیدیم. استعداد و انرژی دهه نودی ها بالاست.

شهرت خوب است یا دردسر؟

اولش خوب و شیرین است ولی بعد از چند سال برای خود آدم عادی می شود و گاهی دردسر آفرین. آدم مشهور اعم از ورزشکار یا هنرمند خیلی جاها رنج می کشد. مثلا می روی بهشت زهرا تا در مراسم خاکسپاری شرکت کنی، 400 نفر راهت را می بندند که عکس سلفی بگیرند. بگویی اینجا جایش نیست، دلخور می شوند و زیر لب حرف ناحسابی می زنند. بخواهی بایستی، مراسم را از دست می دهی و بقیه می گویند احترام مجلس را نگه نمی دارد. بخواهی با خانواده بروی جایی، جور در نمی آید و آنها اذیت می شوند. برای یک قشر رفتن به شهر بازی، سینما، پارک و... ساده نیست.

 

 

ماشین را دوست دارم اما اهل اینکه مدام اتومبیل عوض کنم، نیستم.

تصادف بد داشته ای؟

نه ولی تصادف بد دیده ام.

توضیح می دهی؟

سالی که سپاهان بودم یک بار تو جاده قم- اصفهان یک پراید جلویم چپ کرد و چند تا معلق زد. سریع پیاده شدم و دویدم سمت پراید، در عقب را به هر زوری بود باز کردم و داشتم بغل دستی راننده را خارج می کردم که چشمم خورد به راننده و یک میله که وسط جمجمه اش را سوراخ کرده بود و خون می پاشید. 3 نفر زنده ماندند اما مجروح شدند تا امداد رسید و به خودم آمدم، دیدم تمام لباسم قرمز است. صحنه وحشتناک و خیلی ناراحت کننده ای بود.

چقدر اهل شوخی هستی؟

با دوستان صمیمی ام زیاد شوخی می کنم.

می گویند فوتبالیست ها شوخی های شان زشت هم هست.

شوخی مودبانه داریم و شوخی بی ادبی. این مختص فوتبالیست ها نیست، در هر صنفی وجود دارد.

چرا بچه مرفه ها فوتبالیست بزرگ نمی شوند؟

فوتبال 90 دقیقه ای نیست که می توان پای تلویزیون دید. بچه مرفه طبعا سختی زیادی یا به قول معروف زجر نکشیده. 2 ساعت تمرین زیر آفتاب تابستان با دمای 40 درجه یا 2 ساعت تمرین روی زمین پر از برف با دمای مفنی صفر برایش قابل تحمل نیست و این به معنای طعنه زدن به این قشر نیست.

دوست داشتی بچه مرفه بودی؟

نه!

قبلا در خاطراتت گفته بودی در 16 سالگی مسافرکشی می کردی؟

آره یادش به خیر، خط انقلاب- خانی آّباد، یاغچی آباد، دربست هم نبود آن سال ها چون کسی برای رفتن به جنوب شهر دربست نمی گرفت (خنده). من اتومبیل پیکان پدرم را بر می داشتم تا خرجی خودم را دربیاورم. دوست داشتم استقلال مالی داشته باشم. دست و بال پدر خیلی باز نبود اما گرسنه هم نمی ماندیم.

بدون گواهینامه گیر پلیس نمی افتادی؟

قدم بلند بود و طوری هم تردد می کردم که توی چشم نباشم.

پس خلاف می کردی؟

خلاف من سنگین نبود (خنده).

از کدام ویژگی ات خوشت نمی آید؟

عصبی شدن.

چرا کنترلش نمی کنی؟

بعضی وقت ها نمی توانم.

بابت همین قنطه ضعف کلی هم صدمه دیده ای.

بله متاسفانه.

 

من همینی هستم که دیده اید. فیلم بازی نمی کنم. وقتی عصبی شوم بروز می دهم. چه کسی عصبی نمی شود؟ چه کسی اشتباه نمی کند؟ یکی از اخلاق بد اکثر ما ایرانی ها قضاوت کردن دیگران است. می نشینیم و طرف را می جویم؛ انگار نه انگار خودمان در زندگی مان اشتباه می کنیم. فریاد می کشیم، گناه می کنیم. می گوییم مرگ خوب است ولی برای همسایه! آیا یک بار دیده اید ادعا کنم آدم خوبی هستم؟ نه من هم یکی مثل بقیه دچار اشتباه در گفتار یا رفتار می شوم وهرگز خودم را عقل کل ندانسته و نمی دانم. آدمی که فکر کند همه چیز را می فهمد بی شعور است. می دانید تعریف بی شعور از نگاه من چیست.

جالب است بگویی!

وقتی آدم خودش را قلقلک بدهد مغزش درک می کند که کار خودش است و قلقلکش نمی آید. بی شعوری هم دقیقا همین طور است و فرد نمی فهمد شعور ندارد.

خوش صحبت هستی؟

بستگی به روحیه و حوصله ام دارد.

بهترین روز سال 95 برایت کدام روز بود؟

بعد از پایان باز با السد قطر خیلی خوشحال بودم.

بیشتر از برد مقابل پرسپولیس؟

برای من برد السد شیرین بود. شهرآورد هم مهم بود و حساسیت خودش را داشت.

کدام فوتبالیست ها را با روحیه و شاد می دانی؟

زیاد هستند ولی از بین دوستانم حنیف عمران زاده و هاشم بیک زاده با انرژی هستند.

راز محبوبیت هاشم میان خود فوتبالیست ها چیست؟

همه ما آدم ها به اصطلاح خرده شیشه داریم از یک درصد تا 99 درصد (خنده) ولی هاشم گِرمی خرده شیشه ندارد و همه دوستش دارند.

برویم سراغ سوالاتی درباره عید، چند نوروز را خارج از ایران گذرانده ای؟

فکر کنم 3 تا عید را ایران نبوده ام، با سپاهان، استقلال و تیم ملی در اردو بوده ام.

با همبازیانت موقع سال تحویل دور هم جمع می شدید؟

نه! هر کسی تو اتاق خودش بود.

عید 95 به همسر و فرزندانت عیدی چه دادی؟

مطابق هر سال از لای قرآن پول نو بر می دارند. بقیه نزدیکان و دوستانم نیز پول متبرک عیدی می گیرند.

اسکناس 5 و 10 هزار تومانی یا تراول؟

بستگی به شانس عیدی گیرنده هم دارد (خنده).

شده کسی دم عید از تو حلالیت بطلبد؟

اصولا در ایران همه خودشان را محق می دانند و ساختار مغز اکثر ما جوری تربیت شده که از گفتن «حق با شماست» هراس داریم!

حافظه ام یک وقت هایی عین کامپیوتر است و یک چیزهایی را اصلا به خاطر نمی آورم.

تعطیلات عیدت در آن دوره چطور بود؟

یکی، دو سال را یادم هست چند روز رفتیم شمال با تبریز.

درست چطور بود؟

از نظر پدر و نزدیکان عالی!

 

زیادی پای درس و مشق نمی نشستم اما معدلم از 17، 18 کمتر نمی شد.

ضعیف ترین نمره ای که می گرفتی از کدام درس بود؟

نمی گویم (خنده).

قصد ادامه تحصیل نداری؟

چرا می خواهم در رشته تربیت بدنی ادامه تحصیل بدهم.

می دانی در کدام بیمارستان به دنیا آمده ای؟

بیمارستان اقبال.

حسرت خاصی در دل داری؟

فقط یک حسرت و غم بزرگ در زندگی ام دارم که هیچ وقت برآورده نمی شود پس گفتنش دردی را دوا نمی کند.

فوتبالی است؟

نه هیچ ربطی به فوتبال ندارد. گفتنش دردی را دوا نمی کند.

فوتبالی است؟

نه هیچ ربطی به فوتبال ندارد. گفتنش حالم را می گیرد.

ولی خوانندگان این مصاحبه دوست دارند بدانند.

خواهرم هنوز 18 ساله نشده بود که در یک سانحه رانندگی جان باخت، قبل از اینکه به شهرت برسم و از نظر مالی تامین شوم. او هم خواهرم بود و هم به نوعی مادر خانه که برای من و پدرم غذا می پخت و کارها را انجام می داد. من هم درس داشتم، کار می کردم و بقیه ساعت ها را در زمین خاکی  یا سالن قیانوری مشغول فوتبال بودم. کاش خواهرم زنده می ماند، پیشرفت مرا می دید و می توانستم هر چه که دوست دارد برایش بگیرم. این حسرت برآورده نمی شود. فقط هر دفعه می روم سر مزارش این حرفه را با بغض می گویم و بر می گردم و به نوجوانی ام فکر می کنم.

ببخش که با سماجت خاطره تلخت را در ذهنت آشکار کردیم.

اشکال ندارد، خدا همه رفتگان را رحمت کند. برای همه هست و خیلی خانواده ها داغدیده هستند.

اهل موزیک هستی؟

چرا نباشم.

خوانندگان مجاز یا غیرمجاز؟

این دوره و زمانه و پیشرفت تکنولوژی باعث شده همه آهنگ هایشان پخش شود و هر کدام را خوشتان بیاید گوش می کنید. من تنها باشم کمتر ضبط ماشین روشن است اما پسرها که بنشینند نوبتی آهنگ های مورد علاقه آنها باید پخش شود و بچه های این نسل هم که سلیقه شان با ما متفاوت است و خلاصه آهنگ ها را شنیده ام و می شنوم و به جای ناراحتی لبخند می زنم تا آنها هم خوشحال باشند. بعد تا بهترین آهنگ فلش تو ماشین می یاد که دوست دارم بشنوم رسیده ام به مقصد!

توصیه نوروزی به دوستدارانت داری؟

آره! حواسشون به لباساشون باشه که دم عیدی تا سر بچرخونن شده دستمال گردگیری!

و پیام نوروزی مهدی رحمتی؟

همه نعمت های پروردگار را همراه با سلامتی، شادی و آزادی برای هموطنانم آرزو می کنم.