سرویس سبک زندگی فردا: از آنجا که درباره گران بودن حجاب چادر نسبت به حجاب مانتو، بسیار شنیدهایم، خواستم وضع لبنان را هم بشنوید. اطلاعات من حاصل شنیدهها و دیدههای خودم در «ضاحیه» و فروشگاههای مختلف لبنان است. البته نه فروشگاههای خاص در خیابان الحمرا که هر قطعه لباسشان بین پانصد، ششصد دلار تا چند هزار دلار است. بلکه فروشگاههایی که عموم مردم از آنها خرید میکنند. در ادامه این مطلب را به نقل از دخت ایران بخوانید.
هزینه پوشش برای خانمهای چادری در لبنان بسیار کمتر از مانتو پوشها یا بی حجابهاست.
یک خانم مانتو پوش(مانتو شرعی بلند) باید یک مانتو بخرد و یک روسری یا شال لبنانی (ترکی). قیمتهای روسری و مانتو بیداد میکند. قیمت یک مانتوی خوب بین پنجاه و صد دلار است. هرچند ارزانتر و بی کیفتتر و سادهتر هم وجود دارد، اما این قیمت نرمال است؛ و البته گرانتر هم موجود است. روسری و شال حریرِ اصل اقلا کمِ کم پنجاه دلار قیمت دارد به بالا.
ارزانترین روسری حریر که پارچه آن حریر خالص نبوده و ترکیب دارد، بیست و سه دلار به فروش میرسد.
بعد با یک روسری که کار راه نمیافتد، باید اقلا به تعداد روزهای هفته روسری خوش رنگ و خوش طرح داشته باشند. تصور کنید خانمی فقط هفت مانتو و هفت روسری داشته باشد! اقلا هزار دلار هزینه برده. درحالیکه چادر بهترین نوعش از مغازههای صاحب نام، حدود صد دلار و دویست دلار است. با این حال یک چادر برای یک کارمند یا دانشجو که ارزان و با دوام و ساده باشد، پنجاه دلار است. باید توجه کرد که چادر را برای یکسال میپوشند تا سال بعد یک چادر جدید بخرند و قبلی بشود چادر دم دستی. با این حساب هر خانم چادری کمِ کم، سه چادر دارد. در مقابل، خانم مانتو پوش هر سال اقلا چهار پنج مانتو میخرد.
در عیدهای فطر و قربان و ولادت پیامبر که باید لباس نو بخرند و یکی دو تا هم گذری و بازارگردی! پولدارها که ماهی سه چهار مانتو رو شاخشان است. (ببخشید رو جیب همسرشان است!)
گذشته از این، خانم چادری آرایش نمیکند، پس هزینه آرایش هم حذف میشود. (فقط در منزل برای همسر آرایش میکنند یا در موارد نادر، مثل عروسی اعضای خانواده، آرایش میکنند و با روبنده به عروسی میروند) خیلیها هم با همان چادر در عروسی یا مهمانی مینشینند. (در عروسیهای مختلط) پس غیر از هزینه آرایشگاه، هزینه لباس مجلسی هم حذف شد.
برسیم به کلا بیحجابها. این خانمها عموما لباس مارکدار میپوشند. یک شلوار مناسب اقلا پنجاه دلار هزینه دارد. چه جین چه کتان چه نوع دیگر. بلوز هم همینطور. این قیمتها تازه جزو ارزانترینهاست که مارک معروفی نباشد. لباسهایی که در مغازههای ضاحیه به فروش میرسد، زیر هفتاد دلار نیست. خانمی از یک مغازه صحبت میکرد که لباسهای زیبایی داشت. میگفت: «شاید بتوانی لباس ارزان به قیمت دویست هزار لیره هم پیدا کنی! (صدو سی دلار)»
برسیم به کفش. کفشهای چینی موجود در بازار در کمترین حالت بیست دلار قیمت دارند. اگر از مغازههای صاحب نام کفش مناسب بخواهید که باید اقلا پنجاه دلار کنار بگذارید (مثل کفش فروشی «سالی» که کفش چرم لبنانی میفروشد). کفشهای مارکدار که زیر صد دلار وجود ندارد تازه آنهم موقع حراجی. مثلا اگر در هنگام تخفیف به مغازه «آدیداس» بروید شاید کفشی با حدود صد دلار گیرتان بیاید.
کیف هم همان داستان است. از مغازههای پایین شهر و چیپ که خرید کنید کمتر از سی دلار کیف بنجل گیرتان نمیآید. اما مغازههای شیک در پاساژها و مراکز خرید کیفهایی با قیمتهای صد دلار و دویست دلار به شما عرضه میکنند.
یک خانم بیحجاب باید موهایش مرتب باشد. حتی اگر آرایش درست و حسابی نکند، حتما کمی آرایش میکند (به آن میگوییم صافکاری!). مثلا یک رژ لب کمرنگ و کرم پودر. پس هزیه لوازم آرایشی رو هم باید حساب کرد.
بعضی از مغازههای چادر فروشی به مناسبت ولادت حضرت فاطمه زهرا(س)، در ازای خرید هر چادر یا مانتو یکی دیگر هم هدیه میدادند. در واقع نصف قیمت خرید میکردید.
در لبنان عموما فروشگاههای لباس در پایان فصل، حراجی میگذارند که واقعا لباس با نصف قیمت یا هفتاد درصد تخفیف به فروش میرسد. خیلی از مردم تعدادی از لباسهایشان را این مواقع میخرند. در مقایسه با ایران (البته اطلاع من از قیمتهای ایران مربوط به سال پیش است) قیمت هر قطعه لباس ارزانتر است.
با این حساب، ظاهرا ایران حجاب گرانتر از خارج است. چه چادر و چه مانتو. پس بگو چرا بعضی از دخترها هی آستین یا پاچهشان آب میرود