شاید برای شما هم پیش آمده باشد گاهی دلتان شما را در همان جایی که نشسته اید به یک زیارت عاشقانه برده باشد، بارها به ما گفته اند دل ها را راهی کنید ... راهی کربلا... راهی مشهد ... راهی مدینه... . این دل سرعتش زیاد است، می رود و ما را هم با خود می برد.
روش دین اسلام در وادار کردن مردم به تقدیر از ولیّ نعمت خویش تربیتی و دور از اجبار است. در این دین به کرامت انسانها توجه شده و تمرکز بر روی رشد و انجام عمل از روی انتخاب آزادانه است. لذا رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله در قبال اجر و مزد رسالت خویش، تنها مودت در حق ذی القربی را تعیین فرمودند و در این درخواست نکته ای مهم نهفته که به صورت خودجوش امت را به سمت ادای حق منعِم سوق می دهد که همان پیروی از راه و اندیشهٔ این بزرگواران می باشد.
گاهی دل ها بهانه گیر می شوند، مثل کودکی سرکش هر چه دستش بدهی، پس می زند. گاهی دل ها حال خوشی ندارند هر بهانه ای هم برایش جور کنی باز ناخوش است، زبان ندارد که دردش را بگوید، با زبان بی زبانی می گوید گرفته است، می گوید حالش خوب نیست و این دنیای پر زرق و برق و محبوب ما، برایش هیچ جذابیتی ندارد.
تو هم سکوت می کنی تا بهتر درکش کنی، وقتی این دل در کنج سینه، پشت به دنیای ما می نشیند، حاضریم هر کاری کنیم تا روی خوشش را ببینیم، زندگی ای که دلش گرفته باشد زندگی نیست.
گاهی برش می داریم و می بریمش بیرون، پارک، سینما، بازار، تا شاید حالش بهتر شود، اما نمی شود که نمی شود....
گاهی آنقدر لبریز می شود، آنقدر بی تاب می شود که مثل یک کبوتر پریشان به در و دیوار سینه می کوبد، پرواز می خواهد، خودش می خواهد برود، اما در قفس تن اسیر است. اما این دل های گرفته قدرت عجیبی دارند، گاهی با همه گرفتگی هایش با همه دیوارها و فاصله ها بلند می شود پرواز می کند و ما را هم با خودش می برد، به همان جا که می خواهد، به همان جا که برایش پر پر می زند.
گاهی تا لب یک رود، گاهی کنار سبزی یک درخت، گاهی تا صحن سبز یک مسجد، و گاهی تا گنبد طلای امام رضا علیه السلام... گاهی کربلا، گاهی مدینه... همان جاهایی که کبوترهای زیادی در پروازند.
شاید برای شما هم پیش آمده باشد گاهی دلتان شما را در همان جایی که نشسته اید به یک زیارت عا
شقانه برده باشد، بارها به ما گفته اند دل ها را راهی کنید ... راهی کربلا... راهی مشهد ... راهی مدینه... . این دل سرعتش زیاد است، می رود و ما را هم با خود می برد.
امروز فرصت پر دادن به دل هاست، دل هایی که مدت هاست بهانه گیر شده اند، امروز فراخوان همه دل های تنگ است، فرقی نمی کند که کجای این کره خاکی باشیم، امروز درها به سمت حرم پر نور امام رضا علیه السلام گشوده است، همان جا که کبوتر دل ما ایرانیان با گوشه گوشه اش، مأنوسند.
امروز روز زیارتی مخصوص امام رضا علیه السلام است، از دور و نزدیک، فرصت استثنایی یک زیارت عاشقانه است، راه های زمین و آسمان به سمت بارگاه نورانی امام رضا علیه السلام گشوده است.
امروز روز 23 ماه دی القعده است، سید بن طاوس در کتاب "الإقبال بالأعمال الحسنة"، در ذیل اعمال روز 23 ذی القعده می نویسد: «در بعضی از کتاب های دانشمندان غیر عرب دیده ام که زیارت امام رضا (علیه السلام) در روز 23 ذی القعده، از نزدیک یا دور، به وسیله یکی از زیارات معروف یا آن چه که شبیه زیارت است، مستحب است. (الإقبال بالأعمال الحسنة 130)
امروز از آن فرصت های استثنایی است، برای دقایقی دست از کارهای روزمره دست بکشیم و در گوشه ای با امام مهربانی ها خلوت کنیم، سلام ما، زیارت ما، و عرض ادب به محضر نورانی امام رضا علیه السلام می رسد.
جناب شیخ طوسی از حضرت رضا - علیه السلام - نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «در خراسان بقعه ای است و زمانی خواهد آمد که آن بقعه همواره محل رفت و آمد و مطاف فرشتگان می شود تا روز قیامت که در صور دمیده می شود و قیامت فرا می رسد.»
پرسیدند: ای پسر رسول خدا! این بقعه کدام بقعه است؟ فرمود: «این بقعه در سرزمین طوس است، به خدا سوگند! آن زمین باغی از باغ های بهشت است. هر که مرا در این بقعه زیارت کند مانند کسی است که رسول خدا را زیارت کرده است و برای او پاداش هزار حج مقبول و هزار عمره مقبول نوشته خواهد شد و من و پدرانم روز قیامت شفاعت کننده او خواهیم بود.» (بحار الانوار، ج 101، ص 367 و 33)
عزیزان امروز از هر جایی که هستیم امام رضا علیه السلام را زیارت کنیم، همان ثواب حضور در حرم مطهر ایشان را دارد.
حضرت رضا - علیه السلام - فرمود: «حشر فی زمرتنا وجعل فی الدرجات العُلی من الجنة رفیقنا.»(عیون اخبار الرضا، ص 256)؛ کسی که مرا در غربت زیارت کند، خدا او را با ما محشور خواهد کرد و در درجه ها و مراتب عالی رفیق ما خواهد بود.
در خراسان بقعه ای است و زمانی خواهد آمد که آن بقعه همواره محل رفت و آمد و مطاف فرشتگان می شود تا روز قیامت که در صور دمیده می شود و قیامت فرا می رسد
امام صادق - علیه السلام – فرمود: «مردی از فرزندان موسی بن جعفر به پا خواهد خواست، نام او مانند نام امیرالمؤمنین، علی است و او در طوس در سرزمین خراسان مدفون خواهد شد. او به وسیله سم کشته و در همان جا غریبانه دفن خواهد شد. هرکس او را زیارت کند در حالی که حقش را بشناسد، خدا پاداش کسانی را به او خواهد داد که قبل از فتح مکه در راه خدا انفاق کرده و جنگیده اند.» (من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 583)
همانطور که در روایات ائمه علیهم السلام دیدیم، زیارت امام رضا علیه السلام فضیلت بسیاری دارد، و امروز (روز 23 ذی القعده) چه در مشهد مقدس به زیارت امام رضا علیه السلام برویم چه در شهر و خانه های خودمان، ثواب و فضیلت این زیارت نصیب ما خواهد شد.
چقدر خوب است که قدر این فرصت را بدانیم و بی تفاوت از کنار آن نگذریم، چرا که این فرصت های زودگذر دنیا، گره گشای لحظات سخت و هولناک قیامت، برای ما خواهد بود.
امام رضا علیه السلام فرمود: «من زارنی علی بعد داری اتیته یوم القیامة فی ثلاث مواطن حتی اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الکتب یمینا وشمالا، وعند الصراط، وعند المیزان؛ (کامل الزیارات، ابن قولویه القمی، مکتبة الصدوق، ص 319؛ عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 255)؛ کسی که با وجود دوری مرقدم مرا زیارت کند، روز قیامت در سه مکان به دیدارش می روم تا او را از سختی آن روز نجات دهم؛ در آن زمان که نامه های اعمال خوب و بد گشوده می شود، و هنگام عبور از پل صراط، و هنگام سنجیدن اعمال.»
روش دین اسلام در وادار کردن مردم به تقدیر از ولیّ نعمت خویش تربیتی و دور از اجبار است. در این دین به کرامت انسانها توجه شده و تمرکز بر روی رشد و انجام عمل از روی انتخاب آزادانه است. لذا رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله در قبال اجر و مزد رسالت خویش، تنها مودت در حق ذی القربی را تعیین فرمودند و در این درخواست نکته ای مهم نهفته که به صورت خودجوش امت را به سمت ادای حق منعِم سوق می دهد که همان پیروی از راه و اندیشهٔ این بزرگواران می باشد.
روش دین اسلام در وادار کردن مردم به تقدیر از ولیّ نعمت خویش تربیتی و دور از اجبار است. در این دین به کرامت انسانها توجه شده و تمرکز بر روی رشد و انجام عمل از روی انتخاب آزادانه است. لذا رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله در قبال اجر و مزد رسالت خویش، تنها مودت در حق ذی القربی را تعیین فرمودند و در این درخواست نکته ای مهم نهفته که به صورت خودجوش امت را به سمت ادای حق منعِم سوق می دهد که همان پیروی از راه و اندیشهٔ این بزرگواران می باشد.
فاطمه محمدی
