به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان به نقل از «اکونومیست»، ماه آینده وارد مرحله سوررئالی از جنگ در افغانستان می‌شود؛ ارتش آمریکا سربازانی را به خدمت خواهد گرفت که در زمان حملات یازده سپتامبر هنوز به دنیا نیامده بودند.
برای بیشتر آمریکایی‌ها افغانستان بحرانی فراموش شده است اما این موضوع برای نزدیکترین متحدان واشنگتن در خاورمیانه صدق نمی‌کند که ناگهان به افغانستان علاقه‌مند شدند.
حکام خلیج‌نشین در حال اعزام نظامیان بیشتری به افغانستان هستند و برای نقش داشتن در گفت‌وگوهای صلح این کشور نیز با یکدیگر رقابت می‌کنند؛ اما مشارکت آن‌ها احتمالا بیشتر به دلیل چالش‌های خود این کشورها است تا نگرانی درباره آینده افغانستان.
پیش از نشست سران ناتو در بروکسل در تابستان امسال قطر و امارات متحده عربی پیشنهاد اعزام نیرو برای آموزش نیروهای امنیتی افغان را دادند. امارات که در حال حاضر 200 نظامی دارد و شمار نیروهای خود را تنها به یک سوم افزایش خواهد داد و شمار نظامیان اعزامی قطر نیز هنوز مشخص نیست.
با این حال شمار نیروها ناچیز خواهد بود و نظامیان اعزامی اماراتی مجموع نیروها ناتو در افغانستان را تنها چهار درصد افزایش خواهد داد؛ با این حال حتی مشارکت نمادین نیز ممکن است بر رئیس جمهور دمدمی مزاج و تاجر مسلک آمریکا تاثیر داشته باشد.
کشورهای حوزه خلیج فارس از ماه ژوئن برای کسب توجه ترامپ با یکدیگر رقابت می‌کنند، وقتی سهکشور عربستان سعودی، بحرین و امارات به دلیل مواضع قطر این کشور را تحریم کردند. در ابتدا ترامپ نیز از محاصره قطر حمایت کرد اما پس از آن سریال اقدامات اشتباه سعودی‌ها از جمله بازداشت نخست وزیر لبنان آمریکایی‌ها را نگران کرد.
دولت ترامپ اکنون نسبت به این موضوع بیشتر خنثی است و اکنون هر چهار کشور عرب حوزه خلیج فارس با انعقاد قراردادهای بزرگ تسلیحاتی و پرداخت میلیون‌ها دلار به لابی‌گران در واشنگتن در حال خوش خدمتی به ترامپ هستند؛ افغانستان نیز جدیدترین عرصه این رقابت است.
پس از تحریم قطر توسط سه کشور حوزه خلیج فارس، سفیر امارات در واشنگتن وجود دفتر سیاسی طالبان در دوحه قطر را نمونه‌ای از «کمک مالی، حمایت و توانمندسازی گروه‌های افراطی» توسط قطر دانست، حال آنکه چند سال قبل اماراتی‌ها خود برای میزبانی از دفتر طالبان با قطر رقابت می‌کردند.
سعودی‌ها نیز گذشته خود با طالبان را دارند و در دهه 80 میلادی مقامات این کشور به تجهیز مجاهدین علیه شوروی کمک کردند و عربستان از نخستین و معدود کشورهایی بود که حاکمیت طالبان به افغانستان را برسمیت شناخت.
در ماه‌های اخیر اما عربستان هم برای مشروعیت‌زدایی از طالبان و هم برای کسب اعتماد این گروه تلاش کرده است. امام کعبه چندی پیش بحران افغانستان را فتنه خواند که چند هفته پس از آن نیز سازمان همکاری‌های اسلامی کنفرانس صلحی را با حضور علمای چندین کشور اسلامی برگزار کرد.
مقامات سعودی در عین حال نیز با شاخه‌های انشعابی طالبان، که پس از مرگ «ملا عمر» رهبر سابق گروه طالبان بیش از گذشته تقسیم شده، تماس برقرار کرده است.
قطر اما با انتقاد از این تلاش سعودی‌ها دفتر دوحه را «هنوز تنها مکان برای گفت‌وگوها» می‌داند. مقامات افغان نیز در این باره مشتاق‌ترند.
حنیف اتمر مشاور امنیت ملی افغانستان در ماه مارس تصریح کرد که عربستان بهترین جایگاه برای میزبانی از روند صلح را دارد. دیپلمات‌های آمریکایی اما این اظهارات را بی معنی دانسته و تصریح می‌کنند: اگر کشورهای حاشیه خلیج نمی‌توانند حتی مشکلات بین خود را حل کنند چگونه می‌خواهند به پایان دادن جنگی 17 ساله کمک کنند.
