بعضی‌وقت‌ها به این دلیل اینقدر روی لاغر شدن متمرکز می‌شویم که دوست داریم احساس سبک‌تری داشته باشیم. چون الان با این وزن احساس سنگینی می‌کنیم. که فکر می‌کنیم دلیلش عددی است که ترازو به ما نشان می‌دهد. این فکر را جامعه به ما تحمیل می‌کند. جامعه همیشه مقصر را عددی می‌داند که ترازو نشان می‌دهد.
ولی خودتان چه؟ مطمئنید که مقصر عدد روی ترازو است؟ مطمئنید این احساس سنگینی دلیل دیگری ندارد؟
شاید دلیلش تنهایی باشد. شاید دلیلش عصبانیت باشد. شاید خجالت یا ناراحتی. حتی ترس، تنفر. شاید دردی که هیچ اسمی نمی‌توانید برای آن بگذارید ولی خیلی اذیتتان می‌کند.
شاید بخاطر این باشد که فکر می‌کنید یک شکست‌خورده‌ی تمام‌عیار هستید. یک همسر شکست‌خورده، یک مادر شکست‌خورده، یک دوست شکست‌خورده، یک دانش‌آموز شکست‌خورده، یک انسان شکست‌خورده! شاید هم بخاطر این باشد که فکر می‌کنید فردی ضعیف هستید که کسی دوستتان ندارد. اغلب دلیل یا دلیلی که احساس سنگینی می‌کنیم، افکار، احساسات، موقعیت‌ها و شرایط سنگین و پیچیده‌ای هستند که در آن گرفتاریم. آنوقت لاغر شدن را درمانی برای همه‌ی دردهایمان تصور می‌کنیم. مطمئناً شمردن کالری‌هایی که در روز مصرف می‌کنید خیلی راحت‌تر از ترمیم و التیام بخشیدن قلبی است که دچار این پیچیدگی‌ها شده. انجام دادن ورزش‌های سخت باز هم راحت‌تر است از کشف خجالت‌ها، ناراحتی‌ها و عصبانیت‌هایمان. سر و کله‌زدن با وزن و چربی‌های اضافی خیلی راحت‌تر از سر و کله زدن با احساسات ناراحت‌کننده و پیچیده است. ولی چرا باید به راهکاری رو کنیم که علت واقعی مشکلاتمان را حل نمی‌کند؟ چرا باید وزنمان را پایین بیاوریم درحالی که دردی از دردهایمان دوا نمی‌کند؟
قبل از اینکه شروع به کم کردن وزنتان کنید، یک لحظه مکث کنید. سعی کنید به فراتر از خواسته‌های ظاهری‌تان فکر کنید. وضعیتتان را عمیق‌تر بررسی کنید تا ببینید مشکل اصلی کجاست. شاید کم کردن وزن آن پاسخ یا راه‌حلی نباشد که دنبالش هستید. حتی ممکن است بیشتر گیجتان کند و شما را از چیزی که واقعاً می‌تواند کمکتان کند دورتر و دورتر کند. چون هیچ میزان کاهش وزنی نمی‌تواند ناراحتی‌ها و احساس خجالت شما را از خودتان از بین ببرد. هیچ میزان کاهش وزنی نمی‌تواند تردیدهایتان نسبت به خودتان و آن حس شکست‌خوردگی‌تان را برطرف کند. هیچ میزان کاهش‌وزنی نمی‌تواند احساستان را نسبت به خودتان تغییر دهد. هیچ میزان کاهش‌وزنی شما را دوست‌داشتنی‌تر، چه از نظر خودتان و چه دیگران، نمی‌کند (و اگر اینکار را کرد شاید بهتر باشد رابطه‌تان را هم بهتر بررسی کنید چون رابطه‌ای که به وزن شما بستگی دارد بادوام نخواهد بود).
واقعیت این است که لاغر بودن باعث خوشحال‌تر بودن آدم‌ها نمی‌شود. یا آرامش بیشترشان. لاغر بودن نمی‌تواند خلاء درونی شما را پر کند.
اگر قلبتان ناراحت است، روی کم کردن وزنتان تمرکز نکنید. سعی کنید از دیگران کمک بگیرید. یک گوش شنوای صادق و مهربان پیدا کنید یا با مشاور صحبت کنید. به عبارت دیگر روی چیزی که واقعاً سبک‌ترتان می‌کند تمرکز کنید. چون این کار است که فقط یک تغییر اساسی در شما ایجاد می‌کند و حالتان را بهتر می‌کند.
