هیچ شکی در پیچیده بودن روابط نیست. نه تنها روابط عاطفی، بلکه تمامی روابط از همسر و شریک عاطفی گرفته تا همکار، رئیس، بهترین دوست، والدین، فرزندان و ... همگی پیچیده هستند. وقتی دو نفر ارتباط برقرار میکنند، توقعات، پیش زمینهها، میزان قدرت و مسئولیتهای متفاوتی بر اساس نوع آن رابطه وجود دارد. یک رئیس، مسئولیتهایی در قبال شما دارد، ولی قدرت بیشتری نسبت به شما نیز دارد. یک کودک قدرت ناچیزی دارد و تمامی بزرگسالان مسئولیتهای بسیاری در مقابل یک کودک دارند.
باید در روابط، مراقب باشیم کسی احساس ضعیف بودن نکند. در این صورت، تعادل به هم میخورد و رابطه از هم میپاشد. چه در زمینه شخصی چه در زمینه حرفهای، اشخاص نیاز به مقداری خودمختاری دارند. اشخاصی که شغل استرسزای مدیریت را دارند به نسبت اشخاصی که مدارج پایینتری دارند، بسیار سالمتر هستند. به این دلیل است که حق انتخاب دارند و در تمامی روابط، باید این مسئله را به خاطر داشته باشیم. کودک خردسالی که به او دستور داده شده عجله کند و حاضر شود ممکن است در مقابل لج کند. ولی اگر دستور دادن را به :«دوست داری لباس قرمز رو بپوشی یا آبی؟» تغییر دهیم، واکنش بهتری نشان خواهد داد. همین مسئله برای اغلب بزرگسالان نیز صادق است: ما دوست نداریم دیگران برایمان تصمیم بگیرند.
در رابطه دوستانه یا عاطفی بین بزرگسالان، میزان قدرت بین دو طرف باید مورد بحث قرار بگیرد. اگر دوست دارید تمامی قدرت دست شما باشد، خواهید دید که تجربه کردن یک رابطه بزرگسالانه و رضایت بخش دشوار خواهد بود. با این وجود، بسیاری روابط با این عدم تعادل در قدرت به خوبی کنار میآیند چرا که برای هر دوی آنها مناسب و رضایت بخش است. با این حال، اگر دائما در حال بحث کردن هستید یا یکی از شما احساس بیاهمیت بودن میکند، به این علائم گوش دهید.
مهمترین راز در روابط که تمامی روانکاوها از آن آگاه هستند، این است که وسط رابطه بین دو نفر، یک رشته کشسان وجود دارد. وقتی وارد رابطه با شخصی میشوید، این رشته ظاهر خواهد شد. رمز سالم نگه داشتن یک رابطه در این است که بدانیم رشته بین هر زوجی، قدرت و طول منحصر بفرد خودش را دارد.
اگر شخص برونگرایی هستید که با شخص درونگرایی در رابطه است، این را خواهید فهمید که فرد درون گرا، نیازمند فضای مخصوص خودش است. به جای این که در فضای شخصی فرد درونگرا خلل ایجاد کنید، شما نیز ایجاد فضا کنید. در رابطه بین دو فرد برونگرا، رشته بینشان بسیار کوتاه خواهد بود چرا که از یکدیگر انرژی میگیرند. رشته بین دو فرد درونگرا بلندتر خواهد بود چرا که نیازمند فضایی برای انرژی گرفتن هستند. تشخیص دادن این مسئله طناب را از پاره شدن نجات میدهد. اگر نتوانید نیاز طرف مقابل به فضای شخصی یا صمیمیت را درک کنید، یا این رشته کشسان شل خواهد شد، یا پاره میشود.
بسیاری از اشخاصی که وارد رابطه جدید شدهاند، اگر طرف مقابل خودش را کنار بکشد وحشت میکنند و به دنبال دلیل خواهند گشت. اغلب اوقات، هیچ کار اشتباهی رخ نداده، فقط با سرعت بیش از حد نزدیک شدهاید و طرف مقابل نیاز دارد فاصله بگیرد. بسیار مفید خواهد بود اگر در اوایل رابطه بپرسیم طرف مقابل چقدر از خلوت خودش و کتاب خواندن و موسیقی گوش دادن انرژی میگیرد. اگر فکر کنیم باید همیشه برای یک انسان «اصل مطلب» باشیم، کوته فکرانه و خودخواهانه است. هم چنین بدین معناست که خود ما یا شریک عاطفیمان حاضر به گذراندن یک زندگی کوچک با علائق انگشت شمار و ارتباطات کم هستیم.
مهم نیست چقدر درگیر یک رابطه عاطفی یا دوستانه باشیم، باید بخاطر بسپاریم که ما موجودات چند وجهیای هستیم. این مسئله ما را جذاب و جالب میسازد. همه ما زوجهایی را دیدهایم که در رستورانها حرفی برای زدن به یکدیگر ندارند و بیشتر درگیر گوشی موبایلشان هستند. اگر با دیگران ارتباطی برقرار نکنید و فعالیت دیگری نداشته باشید، چه چیزی برای حرف زدن خواهید داشت؟ میتوانید گوشی موبایلتان را در خانه بگذارید و به رستوران بروید و یکدیگر را در جریان کسانی که ملاقات کردید یا کارهایی که انجام دادید قرار دهید. این گونه، رابطه زنده میماند، و رشته کشسان میان شما طوری حرکت میکند که ریتم مناسب خودتان را داشته باشید.
پس درک کنید که دوست یا شریک عاطفی شما نیاز به فضای خودش دارد و از آن فضای ایجاد شده برای تقویت زندگی خودتان با ملاقات افراد جدید و انجام دادن کارهای جالب استفاده کنید. اجازه ندهید این رشته با بیخبر نگه داشتن طرف مقابل بیش از حد طولانی شود. ارتباط برقرار کردن مهمترین مسئله است. وقتی احساس کنید به شما اهمیت داده میشود ولی در حال خفقان نیستید، آزادی این را دارید که خودتان باشید (چه به تنهایی چه در رابطه) رابطه رضایت بخشی را یافتهاید- از آن لذت ببرید!
,