در کانون علم و مبارزه -مدرسه فیضیه
قم- که واکنش سریع و تند و مخالفت صریح بزرگان حوزه علمیه قم را
برانگیخت، آیت الله مصباح اظهاراتی دائر بر لزوم عذرخواهی دولت در رابطه
با «برجام» فرمودند که گونهای همنوایی با تظاهرکنندگان جوان عمامه به سر،
از آن استشمام میشد.
هم از این رو و هم به خاطر بسیاری
از ناگفتههای متراکم این نگارندة حقیر با استاد بزرگوار، 18سال پس از
مناظره ما از تلویزیون اعلام
می کنم که همچنان مناظره مزبور را ناقص و ابتر میدانم و برآنم که در آن ایام
به خاطر ملاحظاتی و نیز به خاطر شرایط دیگر، حق گفتگو ادا نشد. برآنم که اگر استاد بزرگوار آمادگی برای «تجدید گفتگو» داشته باشند، حقیر با وصف همه ناتوانیها و مشکلات و
ناراحتیهای جسمی و روحی ، حاضرم در محضر ایشان در هر جا که
صلاح بدانند به گفتگو بنشینم. و رسانهها اعم از جراید یا صدا و سیما در
جریان قرار گیرند و هرگونه که بهتر میدانند، در راه تنویر افکار عمومی و
نیز به جریان انداختن اختلافات حاد سیاسی در یک کانال منطقی و آرام و مستدل
و معتدل مردم را در جریان مذاکرات قرار دهند. تا به جای هیاهو و بلوا و
شعار و تهدید به مرگ و توهین و جنجال و اوباشگری، فضای جامعه با گفتگویی
محترمانه و براساس حسننیت و حسننظر و احترام متقابل و دور از
نیّتخوانیهای مغرضانه و شقاق و درگیری و تندی و خشونت کلامی و قلمی (و
احیاناً فیزیکی)، مواجه گردد و مباحث مورد اختلاف حاد سیاسی اعم از داخلی
و خارجی و نیز مقولات اخلاقی و فرهنگی و علمی و اقتصادی، در یک مواجهه و
گفتگوی آرام و منطقی و محترمانه و براساس «تحرّی حقیقت» و کنکاش برای
نزدیکی ایدهها و عقیدهها و نه به قصد مقابله و محاجه مغرضانه و
برتریجویانه مورد بررسی و بحث و انتقاد و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
این سخن را از آن رو گفتم و این پیشنهاد را از آن رو مطرح کردم که
متأسفانه انگشت اتهام کسانی، در هیاهوهای عمامه به سرهای جوان و
تصرفکنندگان «فیضیه فیاض» به «امارة» همزمانی اظهارات استاد مصباح با
نارواییهای کلامی و شعاری نامبرده، بهسوی جناب ایشان و نیز جبهه موسوم
به پایداری متوجه است.
17302