انگار طبیعت هم دست به دست رویای دخترانه داده و تصمیم گرفته بخش هایی از خود را با پوششی صورتی رنگ تزئین کند. به خاطر همین هم بخشی از استرالیای غربی، مانند آدامس بادکنکی ترکیده و روی زمین به رنگ صورتی پهن شده است.
این پهنه صورتی دریاچه هیلیر (Hillier) است که امروز به تماشایش خواهیم نشست.
جایی که به آن دریاچه ی گل رز هم می گویند ، حتما به دلیل زیبایی اش …
(با دریاچه صورتی دیگری هم به نام دریاچه Retba بیشتر آشنا شوید )
معرفی دریاچه
در جزیره ای با نام جزیره ی میانه که بزرگترین جزیره ی مجمع الجزایر ساحل (اسپرانس) Esperance در سواحل جنوب غربی استرالیا است ؛ یک دریاچه ی آب شور وجود دارد که با سایر دریاچه های دنیا متفاوت است . این تفاوت به رنگ آب دریاچه بر می گردد . این جا مثل سایر دریاچه ها به رنگ آبی نسیت بلکه صورتی رنگ است .
دریاچه ی هیلیر 600 متر طول و 250 متر عرض و دارد، و با ساحلی از شن و ماسه، زمین های جنگلی بسیار متراکم، و درختان اوکالیپتوس احاطه شده.
البته این دریاچه صورتی رنگ زیبا توسط یک نوار باریک از تپه های شنی پوشیده با پوشش گیاهی ، از پهنه ی اقیانوس جنوبی به سمت شمال جدا شده است .
جالب است ، یک طرف ساحلی به رنگ آبی و یک طرف دیگر ساحلی با آب صورتی رنگ …
دلیل صورتی رنگ بودن آب چیست ؟
هیچکس به درستی دلیل رنگ صورتی دریاچه را نمی داند ، فقط دانشمندان حدس هایی در خصوص وجود نوعی باکتری در پوسته نمکی این دریاچه زده اند که هنوز به اثبات نرسیده است . اما فرضیه ای که خیلی ها روی آن هم نظر هستند این است که وجود گونه ای از باکتری ها و جلبک هایی با رنگ دانه های آلی در آب این دریاچه باعث به وجود آمدن رنگ صورتی آن شدند .
البته نظریه های دیگری هم وجود دارد از جمله این که :
عده ای در مورد رنگ صورتی این دریاچه گمان می کنند که این رنگ زیبا توسط ارگانیسمهای گونهای از خزهها و رنگدانه باکتریایی به وجود آمده است .
اما عده ای دیگر از دانشمندان معتقدند که رنگ صورتی دریاچه به دلیل باکتری های قرمز نمک دوست در پوسته ی نمکی دریاچه است .
جالب این جاست که حتی اگر مقداری از این آب را بردارید و به جای دیگری منتقل کنید باز هم تغییر رنگ نمی دهد و صورتی می ماند. این رنگ صورتی بر خلاف سایر دریاچه های صورتی که رنگی متغیر دارند ، مانند دریاچه رتبا در آفریقا، در همه جای خود به صورت یکنواخت صورتی یک دست است.
نمکی کشنده برای انسان
این جا یک دریاچه ی آب شور است پس حتما می توان از نمک آن استفاده کرد , اما مگر یادتان رفته که این دریاچه با دریاچه های دیگر فرق می کند .
به این داستان ها در مورد برداشت نمک از هیلیر توجه کنید :
اولین با در سال 1803 فردی با نام فلیندرز ( کاشف این دریاچه ) از این دریاچه چند بشکه نمک برداشت کرد تا برای پختن غازهای شکار شده از آن استفاده کند اما در تاریخ 20 مه 1803 بدلیل ابتلا به اسهال خونی حتی نتوانست از منطقه دریاچه صورتی خارج شود و تا ابد همان جا ماند .
در سال 1889 ادوارد اندروز تصمیم گرفت راه های تجارت و کسب درآمد استخراج نمک از دریاچه هیلیر را مورد بررسی قرار دهد و به همین خاطر با دو فرزند خود ساکن این منطقه شد و پس از دو سال ورشکستگی واقعی را تجربه کرد چون نمک این دریاچه دارای سمی کشنده برای انسان است.
این ها داستان هایی در مورد نمک این دریاچه بودند ، نمکی که نه تنها سودی به انسان نمی رساند بلکه صد در صد برای انسان خطرناک و سمی است .
البته با وجود نمک سمی دریاچه هرگز گزارشی از وجود خطر برای کسانی که در این دریاچه شنا کرده اند دریافت نشده است .
کشف دریاچه
قدمت این دریاچه به سال 1802 می رسد یعنی زمانی که گردشگری بنام متیو فلیندرز به بلندترین قله منطقه صعود کرد و این دریاچه را از بالا دید، قله ای که اکنون به اسم او به ثبت رسیده است.
حفاظت از دریاچه
به دلیل کوچ سالیانه تعداد زیادی از پرندگان به دریاچه صورتی هیلیر، این دریاچه جزو مناظق حفاظت شده محیط زیست قرار گرفته است. این حفاظت از سال 2002 شروع شده است و تا کنون به شدت ادامه دارد.
تنها ساکن این دریاچه
تنها جاندازموجودی در این دریاچه Dunaliella است که وجود نمک باعث ایجاد رنگ قرمز بروی پوست او می شود.
تصویری میکروسکوپی از این موجود
صعب العبور اما امن
این دریاچه با وجود رنگ غیر عادی اش , برای شنا بسیار امن است و آن هم به دلیل عمق کم آب دریاچه است که باعث می شود خطر خاصی شناگران را تهدید نکند .
اما یک چالش وجود دارد و آن هم رسیدن به دریاچه است .
با توجه به مکانی که این دریاچه روی آن قرار گرفته است نمی توان به راحتی به این مکان رسید .
بهترین و راحت ترین راه برای رسیدن به این دریاچه راه هوایی است ! چرا که هیچ جاده ای به این دریاچه نمی رسد .
رایج ترین راه رسیدن به دریاچه پرواز بر فراز دریاچه با هلیکوپتر است و بعد از آن سقوط از هلیکوپتر …
البته اگر این راه دسترسی کمی هیجان انگیز است می توانید از طریق قایق خود را به ساحل اقیانوس برسانید و از آن جا بعد از کمی جنگل نوردی به دریاچه برسید .
این دریاچه در 7 کیلومتری شهر Esperance قرار دارد . می توانید خود را به این شهر برسانید و از آن جا یا با هلیکوپتر و یا با قایق خود را به این دیار صورتی رنگ برسانید .
اما بعد از گذر از این راه های صعب العبور , وقتی به آن جا رسیدید می توانید از زیبایی منطقه و آرامش محیط استفاده کنید .
با دیدن این ویدئو گشتی کوتاه بر فرا دریاچه بزنید
در حال بارگذاری ویدئو ...
عشق اندازه یک حبه قند است…
می افتد توی فنجان دل ما ..
حل می شود.
آرام… آرام ..
بی انکه اصلا بفهمیم…
و روحمان سرمی کشد آن را…
و عاشق می شوی…
به همین سادگی!