به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، خسرو خیابانی، جانباز 55 ساله ای است که مشغول نظافت ساختمان ها و خانه های مردم است. او سال 64 که 22 سال داشت به جبهه رفت و حالا آنچه می خوانید، روایتی از وضعیت اوست:
انقلاب که شد مشغول کار بودم اما کارم را رها کردم و رفتم جبهه. در منطقه حاج عمران هم ترکش خوردم و هم شیمیایی شدم. دوباره آمدم به شهر و دوباره رفتم. سرباز بودم و به خط مقدم رفتم. بعد از جنگ نامزد کردم و سال 70 کارگر شرکت انبارهای عمومی شدم. سال 79 اعصاب و روانم در اثر جنگ به هم ریخت. حالم خوب نبود ولی به تبریز رفتم و استخدام شدم اما بعد از مدتی بازخرید شدم. بعد از آن به تهران آمدم. خانمم مریض بود و تمام پولم را خرج مریضی همسرم کردم.
کمیسیون ماده 16 در بهمن 92 رای به برگشت من به محل کار داد اما از ان تاریخ تا کنون مدام امروز و فردا می کنند و من در بلاتکلیفی هستم.
الان تحت درمانم و شیمیایی به پاهایم زده و با این حالم، همچنان در حال کار در منزل مردم و نظافت ساختمان ها هستم. مستاجر خواهرخانمم هستم و اوضاع خوبی ندارم. زندگی را از کارگری در خانه های مردم تامین می کنم. کارم با مواد شوینده است و این برای بدنم ضرر دارد.
از سال 93 در حال رفت و آمدم ولی هنوز خبری نیست و رای لازم اجرا را اجرا نمی کنند.
در خواست من این است که برگردم و کار کنم تا دردی از دردهایم دوا شود. من 55سال دارم. می روم دنبال کار میگردم. از شرکت انبارها هم گفتم اگر کارم را درست نمی کنند، علتش را مکتوب بنویسند که گفتند: ما نمی توانیم بنویسیم! من در آن شرکت 10 سال سابقه کار داشتم...
