سرویس ورزش مشرق – تیم پرسپولیس در دیدار رفت مسابقات یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا در دوحه قطر مقابل تیمی که ماه هاست فقط برنده می شود تنها یک گل خورد و با شکستی خفیف در خانه حریف به تهران برگشت تا آماده ادامه رقابتهای لیگ برتر و در ادامه دیدار برگشت با الدحیل شود.
ناصر محمدخانی مهاجم اسبق پرسپولیس در گفت و گو با مشرق، درباره دیدار تیم های پرسپولیس و الدحیل حرف زد و از امیدواری اش برای شکست این تیم پرمهره و گرانقیمت قطری خبر داد.
* پرسپولیس چهره تیم از قبل باخته نداشت
پیش از هر چیز باید به پرسپولیس و بازیکنان و کادر فنی اش خسته نباشید گفت. پرسپولیس در خانه تیمی با یک گل شکست خورد که همه تیم های منطقه از بازی در این زمین وحشت دارند ولی انصافا پرسپولیس در طول این 90 دقیقه هرگز چهره یک تیم شکست خورده را نداشت و فقط تابلوی نتایج از عقب افتادن نماینده کشورمان خبر می داد.
* خط هافبک پرسپولیس خوب بود
پرسپولیس در هر دو نیمه به ویژه نیمه دوم، تیم برتر تاکتیکی میدان بود. البته نباید از فوتبال منظم و با برنامه الدحیل هم به سادگی گذشت ولی مشخص بود که پرسپولیس به دقت نقاط قوت این تیم را بررسی کرده بود. تائه هی بازیکن کره ای تیم الدحیل به خوبی توسط کمال کامیابی نیا مراقبت می شد و می توان گفت خط هافبک پرسپولیس یکی از شب های موفق خودش را پشت سر گذاشت.
* گل الدحیل به خاطر ضعف در جناح راست به ثمر رسید
اتفاقی که در دیدار پرسپولیس رخ داد و منجر به باز شدن دروازه اش شد ضعف در جناح راست خط دفاعی بود. شاید اگر ماهینی کمی قبراق تر و کم اشتباه تر بازی می کرد گلی هم به ثمر نمی رسید. مشابه این اتفاق در دیدار استقلال هم رخ داد. جایی که وریا غفوری از راست مراقب بازیکن السد نبود و گل اول قطری ها از همان نقطه به ثمر رسید.
* تفاوت استقلال و پرسپولیس در تجربه بود!
اینکه پرسپولیس توانست پس از گل الدحیل خودش را جمع و جور کند به دلیل بار تجربی بالای بازیکنان این تیم در خط دفاع و هماهنگی آنها بود که شاید اگر استقلال هم این ویژگی را در تیمش داشت نتیجه 1-3 برایش رقم نمی خورد. با این همه خط دفاع پرسپولیس در این بازی کاملا با صلابت ظاهر شد.
* کارشناسان قطری از برد خوشحال و برای بازی برگشت نگرانند!
سیدجلال نشان داد در همه کارهای مربوط به یک دفاع میانی بهترین عملکرد را دارد. من تحلیل کارشناسان شبکه قطری را در حین بازی و پس از آن می دیدم. آنها بارها از دفاع پرسپولیس به ویژه سید جلال تعریف می کردند و عبور از این خط در بازی را بسیار دشوار می دانستد. آنها از حالا برای بازی برگشت ابراز نگرانی می کردند و معتقد بودند با این نتیجه کار برای صعود الدحیل در تهران دشوار شده است. بهتر است اینگونه بگویم که آنها از این برد یک بر صفر خیلی خوشحال بودند چون شاید اگر آن فرار از راست هم ایجاد نمی شد الدحیل در خانه اش یک تساوی خطرناک را به ما می داد.
* خط حمله پرسپولیس زهر کافی نداشت
پرسپولیس در خط حمله چندان مؤثر بازی نکرد. عالیشاه که در این بازی خیلی دوید یکی از بازیکنان مؤثر تیم مان در فاز حمله بود ولی ما تا پشت 18 قدم عالی بودیم اما درون باکس (محوطه 18 قدم) کم دقت و یا کم زهر ظاهر شدیم. البته این طبیعی بود که در خانه حریف کمی دست به عصاتر باشیم ولی این اتفاق باید در تهران و آزادی تقویت شود. علیپور به شدت مراقبت می شد اما باز هم منشا آن بازیکن زهرداری که برود و کار را دربیاورد نبود. به نظرم برانکو باید با این بازیکن اختصاصی تمرین گلزنی انجام بدهد.
* پرسپولیس تنها تیمی است که می تواند الدحیل را به زانو در بیاورد!
پرسپولیسی که تقریبا نیمه دوم بازی در خانه حریف را از آن خود کرده بود قطعا می تواند در تهران و در حضور 80 هزار تماشاگر خودش الدحیل را شکست بدهد. شاید تنها تیمی که بتواند الدحیل را به زانو درآورد همین پرسپولیس باشد. انصافا تیم باغیرت بازی کرد و در حالی که برخلاف حریف پولدارش بازیکن نخریده و امیری، احمدزاد، مسلمان و بقیه را از دست داده یک سروگردن برتر از این تیم چند ملیتی نشان داد.
* پرسپولیس باخت ولی آبروداری کرد
پرسپولیس باخت ولی باز هم تأکید می کنم بد نباخت و آبروداری کرد. شاید اگر بازی 5، 6 دقیقه دیگر ادامه می یافت الدحیل گل مساوی را می خورد. تأکید می کنم بدنسازی تیم پرسپولیس باز هم فاکتور برتر این تیم در قیاس با حریفش بود و از این حیث می توان امیدوار بود که برانکو و شاگردانش به امید خدا در تهران یک برد خوب بیاورند و راهی نیمه نهایی شوند.
