برترین ها - ترجمه از حسین علی پناهی: ساختن یک ناو هواپیمابر کار سخت و بسیار زمانبری است که ساخت هر کدام سال ها به طول انجامیده و میلیاردها دلار هزینه در بر خواهد داشت. بدین ترتیب هر ساله تعداد انگشت شماری ناو هواپیمابر جدید وارد قلمرو خود در دریاها می شوند. برای مثال در سال گذشته تنها دو ناو هواپیمابر غول پیکر جدید به آب انداخته شدند.
اما تعداد بسیار بیشتری ناو هواپیمابر در کارخانه های کشتی سازی در حال ساخته شدن هستند که در ادامه این مطلب به تفصیل و به تفکیک کشور به آن ها خواهیم پرداخت.
1- ایالات متحده
نیروی دریایی ایالات متحده در حال حاضر دارای 11 ناو هواپیمابر پیشرفته و غول پیکر است که 10 فروند آن ها از کلاس قدیمی نیمیتز و یک فروند دیگر نیز یو اس اس جرالد آر فورد نام دارد که اولین فروند از کلاس پیشرفته فورد می باشد. این ناو هواپیمابر بسیار پیشرفته با هزینه ای 17 میلیارد دلاری ساخته شده و در جولای سال گذشته به آب انداخته شد. پیشرفته ترین ناو هواپیمابر ایالات متحده و جهان بیش از 337 متر طول داشته و ظرفیت جابجایی 100.000 تن وزن را دارد. با توجه به طول و وزن قابل توجهش، این ناو هواپیمابر توانایی حرکت در اقیانوس ها با سرعت خیره کننده 55.5 کیلومتر در ساعت را دارد و برای این سرعت فوق العاده از دو رآکتور هسته ای اَی 1 بی سود می برد. در این ناو روزآمدسازی های متعددی از قبیل سیستم پرواز الکترومغناطیسی یا EMALS صورت گرفته که از نیروی پیشران الکترومغناطیسی برای پرتاب کردن هواپیما به آسمان استفاده می کند.
این سیستم برتری های متعددی نسبت به سیستم های پرتابی سوخت بخاری معمول دارد که از آن جمله می توان به کاهش فشار و صدمه به هواپیماها و راحت تر بودن بلند شدن از روی عرشه اشاره کرد. همچنین ناو هواپیمابر فورد اولین ناو هواپیمابری است که از سیستم قلاب گیرنده پیشرفته هنگام فرود آمدن هواپیماها روی عرشه استفاده می کند. این تکنولوژی روی ناوهای نیمیتز نیز نصب خواهد شد که پرواز و فرود بیشتر هواپیماها در طول مدت زمان محدودی را ممکن خواهد ساخت.
این ناو ظرفیت بیش از 60 جنگنده اف-18 سوپر هورنت را داشته و دو جین هواپیمای دیگر را نیز می توان روی عرشه آن جای داد. در اواسط سال 2017 خبر رسید که ساخت دومین فروند از ناوهای هواپیمابر کلاس فورد با نام یو اس اس جان اف کندی 50 درصد پیشرفت داشته است. همچنین اواسط سال گذشته ساخت سومین فروند ناو هواپیمابر کلاس فورد با نام یو اس اس انترپرایز نیز در کمپانی هانتینگتون اینگالز آغاز شد. شرایط برای ساخت چهارمین فروند که هنوز نامی برای آن انتخاب نشده نیز آماده شده است.
علاوه بر این نیروی دریایی ایالات متحده ساخت کشتی های جنگی دو منظوره یو اس اس تریپولی را سال گذشته آغاز کرده و انتظار می رود که اولین فروند آن ها سال کنونی وارد سرویس شود. علاوه بر این کشتی های بزرگ کلاس آمریکا که توانایی حمل هلی کوپترهای اوسپری و جنگنده های اف-35 بی را دارند نیز آغاز شده است. همچنین کشتی یو اس اس بوگینویل نیز ساخت خود را در سال 2018 آغاز خواهد کرد.
2- چین
چین نیز در عرصه ساخت ناوهای هواپیمابر غول پیکر پیشرفت بسیار سریعی داشته و اکنون نیروی دریایی این کشور سه فروند ناو هواپیمابر را در خدمت خود می بیند. بعد از وارد شدن ناو هواپیمابر آموزشی لیائونینگ در سال 2012 به سرویس نظامی، ساخت دومین فروند نیز به سرعت آغاز شد که با نام اختصاری 001A شناخته می شود. این ناو شباهت بسیاری با ناو هواپیمابر لیائونینگ داشته اما از آن پیشرفته تر است. در همین حین سومین فروند از ناوهای هواپیمابر چینی نیز با نام 002 در حال تکمیل شدن در کارخانه کشتی سازی جیانگ نان چانگ ژینگ دائو در شانگهای است.
این ناو به مقدار قابل توجهی از دو ناو دیگر بزرگ تر بوده اما اندازه آن از ناوهای هواپیمابر کلاس فورد کوچکتر است. همچنین در این ناو استفاده از سیستم سربالایی اسکی برای به پرواز درآوردن هواپیماها کنار گذاشته شده و از سیستم الکترومغناطیسی مشابه ناوهای آمریکایی که در چین بومی سازی شده است استفاده می شود. بدین ترتیب قدرت ناوهای هواپیمابر چینی در مقایسه با گذشته افزایش چشمگیری خواهد یافت.
3- بریتانیا
نیروی دریای سلطنتی بریتانیا قصد دارد با دو ناو هواپیمابر جدید قدرت نظامی خود در اقیانوس ها را افزایش دهد. اولین فروند با نام اچ ام اس ملکه الیزابت در سال گذشته به آب انداخته شده و منتظر است تا جنگنده های اف-35 بی را روی عرشه خود ببیند که قرار است این اتفاق در سال 2020 رخ دهد. دومین ناو با نام اچ ام اس شاهزاده ولز در روزهای پایانی سال گذشته به طور آزمایشی به آب انداخته شد و در سال 2019 آزمایش های نهایی دریایی روی آن انجام خواهد گرفت.
هر کدام از این ناوهای هواپیمابر 12 جنگنده اف-35 بی را روی عرشه خود حمل خواهند کرد و سیستم برخاستن و نشستن افقی روی عرضه این ناو امکانپذیر خواهد بود. در مواقع اضطراری این ناو می تواند تا 36 فروند از این جنگنده ها را در خود جای دهد.
4- هند
نیروی دریایی هند در حال حاضر تنها یک ناو هواپیمابر در اختیار دارد که آی ان اس ویکرامادیتیا نام دارد. ساخت دومین ناو هواپیمابر این کشور که بومی بوده و به اختصار IAC-1 نامیده می شد در سال 2005 آغاز گردید. نام این ناو بعدها به آی ان اس ویکرانت تغییر پیدا کرده و قرار است مراحل ساخت آن در سال 2020 به پایان برسد. این ناو هواپیمابر با طول بیش از 253 متر توانایی جابجایی 40.000 تن وزن را دارد و بزرگترین و سنگین ترین وسیله نظامی دریایی است که تاکنون در هند ساخته شده است. این ناو 20 جنگنده میگ-29 کی روسی را در عرشه خود جای خواهد داد.
5- ژاپن
ژاپن هنوز ساخت ناو هواپیمابر جدیدی را شروع نکرده و در این مورد نیز خبری مخابره نشده اما خبرها حاکی از این است که در این زمینه تغییر رویه داده و برای ساخت ناوهای هواپیمابر که قابلیت حمل جنگنده های بال ثابت داشته باشند آماده می شود. در اواخر سال 2017، خبر رسید که ژاپن قصد دارد قصد دارد تغییراتی را در ناوشکن هلی کوپتربر کلاس ایزومو خود ایجاد کند به نحوی که بتوان جنگنده های اف-35 بی را روی عرشه آن ها حمل کرد. فشارهای نیروی هوایی چین در جزایر سنکاکو و دریای چین شرقی و کمبود پایگاه های هوایی در این مناطق دلیل این تصمیم جدید عنوان شده اند.
ناوشکن های هلی کوپتربر کلاس ایزومو با طول عرشه بلند، بالابرهای هواپیما و آشیانه های بزرگ خود تاکنون نیز توانایی حمل هواپیما داشته اند هرچند بدین منظور از آن ها استفاده نشده است. این ناوهای 248 متری می توانند 6 تا 8 فروند جنگنده اف-35 بی را روی عرشه خود جای دهند اما برای بهبود سیستم دفاعی، سوختی و عایق های گرمایی روی عرشه باید تغییراتی در این ناوها انچام گیرد. در شرایط کنونی عرشه این ناوها توانایی استقامت در برابر گرمای شدید تولید شده توسط موتورهای اف-35 بی را ندارد.
6- ایتالیا
در سال 2017، شرکت کشتی سازی فینکانتیری که از طرف های قرارداد ارتش ایتالیا به شمار می آید ساخت یک کشتی جنگی دو منظوره جدید با نام «تریسته» (Trieste) را آغاز کرد. این کشتی شباهت بسیاری به کشتی های جنگی دو منظوره کلاس آمریکا داشته اما با 245 متر طول کوتاه تر از نمونه آمریکایی است.
این کشتی برای عملیات اب خشکی گردانی از نیروهای ویژه دریایی سن مارکو ارتش این کشور طراحی شده است. این کشتی توانایی حمل تعدادی هلی کوپتر داشته و در صورت تصویب نهایی می تواند چند فروند جنگنده اف-35 بی را نیز روی آن جای داد. قبل از این نیز ایتالیا یک ناو هواپیمابر با نام «کاوور» (Cavour) داشت که توانایی حمل این جنگنده ها را دارد.
7- کره جنوبی
کره جنوبی یک کشتی جنگی دو منظوره به طول کامل عرشه برای پرواز دارد که «دوکدو» (Dokdo) نام داشته و در سال 2007 وارد سرویس شده است. دومین کشتی از این نوع در سال 2017 مراحل ساخت خود را شروع کرد که «مارادو» (Marado) نام دارد و مراحل ساخت سومین فروند نیز با نام «بائنگ نیونگ» (Baengnyeong) بزودی آغاز خواهد شد. در اواخر سال گذشته، کره جنوبی نیز مانند ژاپن اعلام کرد که تمایل دارد جنگنده های اف-35 بی را روی کشتی های جنگی کلاس دوکدو خود قرار دهد. این کشتی ها نیز بدین منظور نیاز به روزآمدسازی های متعدد و تغییراتی در ساختار خود هستند تا بتوانند این جنگنده ها را روی عرشه خود ببینند.