سرویس فرهنگ و هنر مشرق - محسن چاوشی تنها خواننده‌ای است که حین انتخابات 1396 در حمایت از حسن روحانی «بیست هزار آرزو» را به صورت اختصاصی به وی تقدیم کرد. او تنها خواننده‌ای در جریان رسمی موسیقی است که در طول 40 سال اخیر از کاندیدایی انتخاباتی حمایت کرده است و خواننده‌ای را در فضای رسمی موسیقی نمی‌توان سراغ گرفت که به صورت خاص، ترانه‌ای را به صورت اختصاصی برای یکی از نامزدهای انتخاباتی تهیه و تولید کرده باشد.
اما یکسال و 4 ماه از تقدیم این ترانه و پیروزی حسن روحانی در انتخابات نمی‌گذرد که اخباری در فضای مجازی منتشر شده که دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد در اعطای مجوز به آخرین آلبوم این خواننده تعلل می‌کند و در روزهایی آتی اعلام نظر این خواننده اخبار مذکور را تصدیق می‌کند. با این حساب باید محسن چاوشی را به لیست بلند بالای سلبریتی‌های حامی حسن روحانی افزود که از سوی دولت مستقر لطمه حرفه‌ای می‌بینند.
بیشتر بخوانید:
صوت/ ترانه‌ای که چاوشی برای امیرالمومنین(ع) خواند + دانلود
چاوشی با سایر سلبریتی‌ها چه تفاوتی دارد؟
چاوشی یک تفاوت اساسی با سایر سلبریتی‌های حامیان حسن روحانی دارد. شاید حمایت بازیگران سرشناس سینما، از کاندیدایی مثل حسن روحانی جنبه شوء و ژست سیاسی داشته و تبلیغ بازیگرانی نظیر الهام پاوه نژاد، لیلی رشیدی، باران کوثری، لادن مستوفی، نیوشا ضیغمی، حمید فرخ نژاد و سایر بازیگران درجه چندم سینما تاثیری در سرنوشت انتخابات نداشته باشد، اما تاثیر محسن چاوشی در حمایت سیاسی از یک کاندیدا انتخاباتی به اندازه وزن تمامی اهالی سینما ارزش سیاسی دارد.
ضمن اینکه بازیگران درجه دوم سینما کنش فراگیری را برای تاثیر گذاری و هدایت افکار عمومی ندارند، اما محسن چاوشی یک ترانه بسیار دشوار را برای حمایت از کاندیدای انتخاباتی‌اش ساخت. اهالی موسیقی می‌دانند ترکیب اشعار مولانا و ساخت ملودی و تنظیم در موسیقی پاپ امری بسیار دشوار است که چاوشی برای حمایت سیاسی خود در انتخابات از کاندیدای پیروز آنرا انجام داده است.
بیشتر بخوانید:
نماهنگ/ نفرین به جنگ با صدای چاوشی
دولت روحانی دستمزد چاوشی را چگونه پرداخت کرد؟!
ماجرای مواجهه دفتر موسیقی وزارت ارشاد با محسن چاوشی از زمانی علنی شد که این خواننده پاپ در صفحه شخصی‌اش نوشت:
با سلام؛
در ابتدای فعالیتم بعد از شش سال تلاش برای دریافت مجوز و فعالیت به صورت رسمی در چهارچوب معیّن همیشه تلاش کرده‌ام در اصول و قوانین حالا یا موافق یا بعضا مخالف سلایق شخصی‌ام جهت احترام قدم بردارم اما حالا...
“من از مفصل این نکته مجملی گفتم”
“تو خود حدیث مفصل بخوان ازین مجمل”
نظر به پیگیری های مکرر تهیه کننده و مدیر اجرایی آلبوم “ابراهیم” تا این لحظه موفق به دریافت مجوزات از وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی نشدیم.با توجه به وقفه طولانی مدت و احترام به مخاطبینم و جهت دل گرمی این روزهای سخت به اتفاق تهیه کننده تصمیم به انتشار آلبوم در مرداد ماه گرفتیم.بدیهی است که تا تاریخ 20 مرداد ماه مثل 9 ماه پیش منتظر میمانیم در غیر این‌صورت با احترام تقدیم خواهد شد.شایان ذکر است آلبوم دارای کپی رایت بین المللی است و قوانین حق و حقوق مولفین و مصنفین رعایت خواهد شد.
من غریبم و غریب را کاروانسرا لایق است.......
ابوالفضل صادقی نژاد: اگر 90 ماه هم بگذرد به آلبوم ابراهیم مجوز نخواهیم داد
پس از انتشار این متن ابوالفضل صادقی نژاد مدیر شورای ارزشیابی و نظارت دفتر موسیقی وزارت ارشاد به اعتراض محسن چاوشی به خبرگزاری مهر گفت : پنج قطعه اصلاحیه خورده است و پس از ثبت آلبوم "ابراهیم" ما طبق روال اداری و قانونی روز 18 مرداد ماه این آثار را به شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی ارسال کردیم که پس از بررسی 2 قطعه تایید و پنج قطعه نیز اصلاحیه خورد. تاکنون هیچ اقدامی برای اصلاحیه موارد یاد شده انجام نگرفته بنابراین اگر 90 ماه هم این موضوع از سوی موسسه تولیدکننده آلبوم راکد بماند، دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوزی به این آلبوم نمی دهد زیرا پرونده هنوز به طور کامل تایید نشده است.
ناآگاه‌ترین مدیر فرهنگی در این کشور می‌داند که محسن چاوشی حتی زمانی هم که بدون مجوز فعالیت می‌کرد، ترانه‌هایش نیاز به مجوز نداشت. چاوشی در کنار محسن یگانه و رضا صادقی از جمله خوانندگان اثبات شده‌ای هستند که نباید بحث نظارت بروی تولیداتشان متمرکز شود.کما اینکه ابراهیم حاتمی‌کیا هیچگاه فیلمنامه‌اش را برای تصویب به وزارت ارشاد ارسال نمی‌کند. هر کدام از این سه خواننده کارنامه بسیار شفاف و روشنی دارند که با مرور فعالیت‌هایش پیشین آنان درخواهیم یافت که در یک چارچوب معین اخلاقی – اجتماعی فعالیت‌هایش را ادامه می‌دهند و مجوزهای دفتر موسیقی صرفا اهرم‌هایی برای نخواندن آوازخوانانی است که با هیچ کدام از هفت تهیه‌کننده مشهور موسیقی قرار داد ندارند.
برای اثبات آنچه به عنوان یک ادعا مطرح محمد بابایی خواننده رسمی سازمان صدا و سیما از پشت پرده موسیقی پرده در یک گفت‌و گوی جنجالی پرده برداشت. بابایی در آن مصاحبه گفت:"یک شعر سالم را می‌برم بارها این شعر ممیزی می‌خورد، یک آهنگی را می برم بارها رد می‌شود، می‌گویند ریتمش خیلی تند است بعد می‌بینم دوستان دیگری که با این شرکت‌ها (تهیه‌کنندگان خاص) دارند کار می‌کنند کارهایی را می‌برند و مجوز می‌گیرند که اصطلاحا زهرش خیلی بیشتر است و شعر خیلی مورد دارتر (اصطلاحا)؛ ولی می بیند که سریع مجوز را گرفت. این سوال پیش می آید که وضعیت اخذ مجوز چگونه است؟ مثلا من برای گرفتن مجوز یک آلبوم یک سال می روم و می آیم. منی که تا حالا یک کلیپ ماهواره ای ندادم، اما خواننده‌ای که سالها با شبکه های مختلف ماهواره ای دارد کار می‌کند و کلیپ هایش را همه دیده‌اند، یک شبه مجوز آلبومش را می‌گیرد، یک شبه با فلان شرکت قرارداد می‌بندد و یک شبه هم کنسرت برگزار می‌کند."
بیشتر بخوانید:
ترانه‌ای که محسن‌چاوشی برای سلطان ایران خواند
تعریف تدبیر و امید: در سیاست خارجی،شکست خورده، در اقتصاد ورشکسته و در فرهنگ سرشکسته!
بررسی چند آلبوم اخیر چاوشی نشان می‌دهد مسیر اخیر فعالیت‌های این خواننده، مثل اغلب همکارانش تمرکز بروی ارائه قطعات عاشقانه کلیشه‌ای نیست. او مسیر نوینی را طی می‌کند و حذف او توسط دفتر موسیقی با استناد به اشاره محمد بابایی طبیعی است. در واقع اخذ مجوز از سوی دفتر موسیقی به قطعات متفاوت چاوشی طبیعی است. قطعات متفاوت و موسیقی فاخر 90 ساله دیگر هم مجوز نخواهد گرفت و این همان دفتر موسیقی است که نسل اول موسیقی پاپ را به دلیل تولید موسیقی فاخر حذف کرد.
فراموش نکنیم این همان دفتر موسیقی است که مستقل از هر قضاوت سیاسی، به حامد زمانی هیچگاه مجوز نداده است، این همان دفتر موسیقی است که اشعار خواننده‌ای مثل فرمان فتحعلیان که به صورت کاملا مشخصی در مورد مولای متقیان چندین قطعه را ساخت، مجوز نمی‌دهد و این همان دفتر موسیقی است که نسل سلامت اول موسیقی پاپ را با همین ترفندهای خاص و ویژه حذف کرد.
حذف محسن چاوشی از جریان رسمی موسیقی کاملا طبیعی است او غلام حلقه به گوش اژدهای هفت سر موسیقی ایران نیست. شش و هشت‌های کلیشه‌ای مرسوم را که خیلی سریع مجوز می‌گیرند را نمی‌خواند و نوکر مافیای کنسرت‌گذار موسیقی نیست. در این چنین شرایطی دولت روحانی که در سیاست خارجی شکست خورده، در مدیریت اقتصاد ناتوان است، با چنین رفتارهایی از سوی مدیرانش در حوزه فرهنگ، موسیقی فاخر را پشت دروازه های مجوز نگاه می‌دارد تا در عرصه فرهنگ هم سرشکسته باشد و هنرمندان حامی‌اش، پشیمان و دلشکسته.
