اچ‌آی‌وی در محیط بیرون از بدن و خون برای مدت زیادی زنده نمی‌ماند و به‌راحتی از فردی به فردی دیگر منتقل نمی‌شود. هیچ کس از طریق معاشرت اجتماعی در معرض خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی نیست و این ویروس از راه ارتباطات عادی روزانه، حتی با فرد مبتلا، در منزل یا محیط کار، انتقال نمی‌یابد. پس اچ‌آی‌وی از راه‌های زیر منتقل نمی‌شود:
- دست‌دادن و گفت‌وگو؛
- روبوسی یا بغل‌کردن؛
- گزش حشرات مانند پشه؛
- از طریق وسایل نقلیهٔ عمومی مانند مترو و اتوبوس؛
- استفاده از استخرهای عمومی، توالت عمومی و حمام؛
- عطسه و سرفه؛
- غذاخوردن با بیمار و استفاده از ظروف و وسایل غذاخوری مشترک.
یادآوری این نکته ضروری است که آنچه ما را در معرض ابتلا به ایدز قرار می‌دهد رفتار ماست، نه زندگی در کنار افراد مبتلا، پس زندگی با مبتلایان به اچ‌آی‌وی خطری برای ابتلا به این عفونت شمرده نمی‌شود؛ بنابراین نیازی نیست تا مبتلایان را از دیگران جدا سازیم یا آن‌ها را از زندگی اجتماعی محروم کنیم.
