به گزارش تسنیم، «عبدالباری عطوان» تحلیلگر برجسته جهان عرب در سرمقاله روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم نوشت: اظهارات «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ اسرائیل، که با زبان تهدید و ماهیت تحریک‌آمیز باشد، بسیار است. ولی باید به اشاره او در روز دوشنبه در جریان کنفرانسی در شهر قدس اشغالی، به اهداف ایرانی در خارج از سوریه با جدیت تمام توجه شود.
لیبرمن گفت: «ما خودمان را محدود به سرزمین سوریه نمی‌کنیم و باید این امر واضح باشد... ما با هر تهدید ایرانی، هر کجا که منبعش باشد، تعامل می‌کنیم.»
درست است که لیبرمن اهداف ایرانی که می‌تواند هدف قرار گرفته شود را مشخص نکرد ولی ما بعید نمی‌دانیم که عراق و نیز حمله تروریستی علیه سفارتخانه‌های ایران در بیش از یک کشور در جهان در راس آن باشد.
این تهدیدها بازتاب‌دهنده وضعیت ناامیدی است که در حال حاضر بر محافل سیاسی و نظامی در اسرائیل حاکم شده است؛ چرا که حملات موشکی و بمباران هوایی به مواضع نظامی ایران در سوریه هیچ‌کدام از اهدافش را در خارج کردن نیروهای ایرانی محقق نساخته است بلکه نتایجی کاملا معکوس و بی‌نتیجه داده است.
رهبران سوریه و ایران با نشان دادن بالاترین درجه از خویشتنداری، و عدم واکنش توانستند (تاثیر) این حملات را خنثی کنند تا از دادن هرگونه بهانه به اسرائیل جهت شعله‌ور کردن فتیله جنگ در منطقه قبل از آزادسازی تمامی مناطق خارج از سیطره دولت مرکزی سوریه، و به‌ویژه در مناطق ادلب و شرق فرات، خودداری کنند.
لیبرمن می‌خواهد ایران واکنش نظامی نشان دهد تا به برنامه‌های اساسا اسرائیلی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا خدمت کند تا مقدمات آغاز حمله‌ای فراگیر به ایران برای تغییر نظام این کشور فراهم شود. به‌ویژه این‌که عقب‌نشینی ترامپ از توافق هسته‌ای و جذب حمایت‌ها برای اجرای تحریم‌های اقتصادی علیه تهران شکست خورده است. به این دلیل چه‌بسا شدت تحریک‌ها را افزایش می‌دهد و حملات به اهداف ایرانی در عراق، یا جنوب لبنان و شاید در خود سوریه را گسترده می‌کند.
پیام لیبرمن حتما به طرفی که می‌خواست آن را ارسال کند، رسیده است ولی مطمئنا این پیام تاثیرات محدودی دارد به‌ویژه این‌که این تهدیدها چند روز قبل از نشست سه‌جانبه روسیه، ترکیه و ایران مطرح می‌شود که در تهران برگزار خواهد شد. انتظار می‌رود این نشست نقشه جدید منطقه و معادله قدرت در آن را، در سایه ضعف نفوذ شتابنده آمریکا و اسرائیل، و شکست برنامه‌های آنها در منطقه و به‌ویژه سوریه، ترسیم کند.
