روستای اندبیل در جنوب استان اردبیل قرار دارد. این روستا با وسعتی معادل دو هزار و دویست هکتار از شمال غرب به روستای علی آباد، از شرق به ارتفاعات خانقاه، از جنوب شرق به روستای خانقاه سادات و از غرب و جنوب غرب به شهر خلخال می رسد. دمای این روستای دیدنی در گرمترین روزهای تابستان حدود بیست درجه سانتیگراد و در زمستان سرد است. روستای اندبیل دارای سابقه طولانی سکونت می باشد. دیدنی های روستای اندبیل در محدوده ارتفاعات تفرجگاهی اندبیل نیز گواه بارزی بر قدمت طولانی روستای اندبیل است. این روستا در شیبی ملایم قرار دارد و کوچه های پیچ در پیچی داشته که نهر آب از میان آن ها می گذرد. معابر روستا با درختان فراوان به شکل کوچه باغ هایی درآمده اند که طراوت و زیبایی آداب و رسوم روستای اندبیل را به نمایش می گذارند. منظره ساختمان های روستا با سقف های شیروانی نشانگر درآمیختگی فضای روستا با محیط طبیعی اطراف است. خانه های ساکنین روستا از نوع فعالیت آنان شکل گرفت. جنگل های بلوط و ممرز و بوته های تمشک ونسترن که به صورت متراکم در شمال روستا گسترده شده یکی از جلوه های بسیار زیبای طبیعی روستا به شمار می روند. طرح احداث مجتمع تفریحی، ورزشی اقامتی اندبیل که شامل تله کابین، هتل ومتل و امکانات ورزشی در فضاهای باز وسرپوشیده می باشد در حوالی آن در جریان است. دسترسی به روستای اندبیل دارای پتانسیل فراوان گردشگری بوده است. در این مقاله شما را هر چه بیشتر با غذاهای معروف روستای اندبیل دیدنی و زیبا آشنا خواهیم ساخت.
امرار معاش و اقتصاد اهالی روستای اندبیل
اهالی روستای اندبیل عموما دامداری و کشاورزی را به عنوان پیشه خود برگزیده اند. این مهم از آنجا سرچشمه می گیرد که آب و هوای مناسب و خاک حاصلخیز این منطقه اهالی روستا را به زراعت و باغداری واداشته است. باغ های مرکبات فراوانی در این منطقه در بین دیدنی های روستای اندبیل وجود دارد. باغ سیب، گلابی، گیلاس و آلبالو از مرکبات نام بردنی این روستاست. در کنار مردها بانوان غیور ترک زبان نیز دوشا دوش همسرانشان برای امرار معاش تلاش می کنند. بانوان اندبیل صنایع دستی تولید می کنند و از جمله این محصولات می توان به قالی، گلیم و جاجیم اشاره کرد.
آداب و رسوم اهالی روستای اندبیل
آذری ها به خوش الحانی، ساز و آواز محلی و قدیمی شهره اند. اندبیل هم از این امر مستثنی نیست. موسیقی سنتی از قدیم الایام با اهالی روستا خو گرفته است لذا در آداب و رسوم روستای اندبیل از این موسیقی روح نواز بهره می برند. عروسی ها در روستای اندبیل چند روز به طول می انجامد. در این چند روز عاشق ها آواز می خوانند و جوانان با پای کوبی و حرکات موزون، رقص زیبای سنتی آذربایجانی را به نمایش می گذارند! پوشش مردمان روستای اندبیل منحصر به فرد است چراکه زنان لباس محلی می پوشند اما مردان کت و شلوار می پوشند و بر سرشان کلاه پشمی می گذارند. لباس محلی زنانه خاص تر است. دامن چین دار بلند(شلیته) به همراه پیراهن گلدار بلندی که تا پایین دامن می رسد، دیده می شود. کتی بر روی پیراهن می پوشند که در زبان محلی به آن یل می گویند. روسری محلی آنان بلند و دارای نقوش سنتی است. دختران و زنان چادر به سر نمی کنند و از همین لباس محلی استفاده می کنند. بانوان در مراسم رسمی عزا و سوگواری چادر به سر می اندازند. غذاهای معروف روستای اندبیل عموما از گوشت تهیه می شوند. آبگوشت، کوفته، انواع مختلف کباب، ماهی و انواع مختلف آش نیز طبخ می شود.
جشنواره های زمستانی اندبیل
به دلیل آب و هوای کوهستانی این منطقه، زمستان ها برف سنگینی در روستای اندبیل می بارد. هر ساله زمستان ها فستیوال برف بازی، پیست اسکی و جشنواره غذاهای زمستانی در اندبیل برپا می شود که از همه استان های کشور توریست فراوانی به خود جذب می کند. جاده زیبای این منطقه که در واقع از اسالم و خلخال به اندبیل راه دارد، بسیار دیدنی است. راه های دسترسی به روستای اندبیل در زمستان ها که سفید پوش می شود چهره ای متفاوت به خود می گیرد.
